Το νεοελληνικό κράτος μπορεί άνετα να ταυτιστεί με τον ορισμό του παραλόγου. Πριν καν ιδρυθεί, είχε αποκτήσει κόμματα και έριδες. Τη φοροδιαφυγή την αντιμετωπίζει με τιμωρία του λαού και όχι αυτών που κρύβουν τα εκατομμύρια.
του Στρατή Μαζίδη
Τώρα λοιπόν ανακαλύψαμε το ρατσισμό. Και πως τον πολεμάμε; Με φασισμό.
Η σκέψη ότι ο Ελληνας δεν είναι ρατσιστής και θέλει απλά τάξη στη χώρα του, να μην εισέρχονται καραβάνια λαθρομεταναστών πολλοί εκ των οποίων με βεβαρημένο παρελθόν, να μην τον βιάζουν, να μην τον δολοφονούν, να μην τον κλέβουν, δεν πέρασε από το νου κανενός.
Ο οποιοσδήποτε θα μπορεί να θεωρηθεί υποκινητής ρατσιστικής βίας. Και ποιος μας λέει ότι “κάποιος” δεν σφάζει “κάποιον” κι απολογούμενος πει ότι ο τάδε έγραψε εκείνο και με ενέπνευσε.
Άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.
Συγγνώμη αλλά δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Με την καταστολή δε λύνονται τα προβλήματα. Θεραπεία χρειάζεται.
Υπάρχει κάτι πιο φασιστικό από το να ποινικοποιείς την ελεύθερη έκφραση; Απεναντίας πολλοί λύκοι θα μπορούν να κρυφτούν ακόμη καλύτερα μέσα από το νέο νομικό πλαίσιο δείχνοντας το πρόσωπό τους όταν θα είναι πια πολύ αργά. Σε όλους τους τομείς της ζωής. Τα πάντα θα μπορούν να υποκρύπτουν ρατσισμό.
Ακόμη και στο ποδόσφαιρο με ένα πέτσινο πέναλτυ και 3-4 δημοσιογράφους που θα σχολιάσουν το διαιτητή και μετά κάποιοι μπορεί να τον μπουζουριάσουν, θα υπάρξει ζήτημα.
Αν το σκεφθείτε, θα καταλήξετε ότι το παραμικρό που μπορείτε να πείτε, ενδέχεται να θεωρηθεί ρατσιστικό.
Ακόμη λοιπόν κι αυτό το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι ρατσιστικό για με το παραμικρό χαρακτηρίζει κάποιον ρατσιστή!
Θα ήταν πολύ πιο απλό να εφαρμοστούν οι νόμοι, να μπει τάξη στη χώρα και να αισθανθεί πάλι ασφαλής ο πολίτης. Τότε θα βλέπαμε ότι το υπάρχον νομικό πλαίσιο θα ήταν επαρκέστατο αλλά και αχρείαστο.
Για την ώρα ας βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας!
πηγή