Αρνείται το Γενικό Χημείο του Κράτους να μας δώσει τις αναλύσεις που έκανε για ανίχνευση φαινυλοβουταζόνης στα νοθευμένα με αλογίσιο κρέας προϊόντα, επιβεβαιώνοντας έτσι έμμεσα τις καταγγελίες μας.
Μια μέρα πριν λήξει η προθεσμία του ενός μήνα που προβλέπει ο νόμος, η Ε’ Χημική Υπηρεσία, με έγγραφο που υπογράφει η προϊσταμένη της Ευγενία Λαμπή, μας απάντησε ότι «οι εκθέσεις εξέτασης για προσδιορισμό φαινυλοβουταζόνης σε προϊόντα από κρέας σε δείγματα επισήμου ελέγχου, που έχουν εκδοθεί από την Υπηρεσία μας, αποτελούν στοιχεία εκκρεμών υποθέσεων και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να κοινοποιηθούν σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο, διότι αυτό είναι δυνατόν να δυσχεράνει ουσιωδώς την έρευνα των διοικητικών αρχών σχετικά με τον έλεγχο παραβάσεων (Ν. 2690, αρθ. 5, παρ. 3)».
Η κ. Λαμπή, βέβαια, δεν έχει καμιά εκκρεμή υπόθεση. Εκκρεμείς υποθέσεις έχει ο ΕΦΕΤ. Αν μας απαντούσε, ότι για τις εκθέσεις εξέτασης που ζητήσαμε αρμόδιος είναι ο ΕΦΕΤ, θα είχε συμπεριφερθεί ως Πόντιος Πιλάτος, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να δηλώσει «αθώα του αίματος».
Τώρα, ανέλαβε αυτή να απαντήσει για λογαριασμό του ΕΦΕΤ, με τον οποίο προφανώς ήρθε σε επαφή, γι’ αυτό και μιλά για «εκκρεμείς υποθέσεις». Θα έπρεπε, όμως, να γνωρίζει η κ. Λαμπή, ότι ο νόμος τον οποίο επικαλείται, στην παρ. 6 του ίδιου άρθρου προβλέπει ότι «η απόρριψη του αιτήματος πρέπει να είναι αιτιολογημένη».
Δηλαδή, δεν αρκεί να ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εκκρεμείς υποθέσεις και η κοινοποίηση των εκθέσεων «είναι δυνατόν να δυσχεράνει ουσιωδώς την έρευνα των διοικητικών αρχών», αλλά πρέπει να αιτιολογεί γιατί θα δυσχερανθεί το έργο της διοικητικής έρευνας. Η επανάληψη του γράμματος του νόμου δεν αποτελεί αιτιολογία, όπως θα μπορούσε να της πει και ένας πρωτοετής της Νομικής. Αν κάθε φορά η Διοίκηση επαναλαμβάνει το γράμμα του νόμου, μετατρέπεται σε απόλυτο δικτάτορα, που μπορεί να αρνείται τα πάντα.
Ποια έρευνα μπορεί να δυσχερανθεί εν προκειμένω; Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν από τον ΕΦΕΤ με δελτία Τύπου. Είπε ότι όλα τα δείγματα βρέθηκαν αρνητικά, εκτός από δύο που βρέθηκαν θετικά σε φαινυλοβουταζόνη. Εδωσε μάλιστα και τις συγκεντρώσεις που βρέθηκαν. Αρα, αυτό που υποτίθεται ότι ερευνάται έχει λήξει και έχει ανακοινωθεί. Μένει η επιβολή προστίμων και η παραπομπή στον εισαγγελέα, η οποία ουδόλως παρεμποδίζεται από το αν εμείς πάρουμε τις εκθέσεις για να τις ελέγξουμε.
Εμείς το σκοπό μας δεν τον κρύψαμε. Στην αίτησή μας γράφαμε: «Σύμφωνα με πληροφορίες μας, φαινυλοβουταζόνη ανιχνεύτηκε και σε άλλα δείγματα, για τα οποία όμως ανακοινώθηκε αρνητικό αποτέλεσμα, με το σκεπτικό ότι οι συγκεντρώσεις που ανιχνεύτηκαν ήταν κατώτερες από κάποιο όριο. Επειδή για τη φαινυλοβουταζόνη υπάρχει καθολική απαγόρευση και δεν έχουν οριστεί μέγιστες επιτρεπόμενες συγκεντρώσεις (ΜRLs), απαγόρευση που επιβεβαιώθηκε και από την πρόσφατη κοινή ανακοίνωση EFSA και ΕΜΑ (http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/doc/3190.pdf), δημιουργείται μέγα θέμα από τις σχετικές ανακοινώσεις του ΕΦΕΤ».
Αυτό είναι που δε θέλει να επιβεβαιώσουμε το ΓΧΚ, γι’ αυτό και η Ευγ. Λαμπή αρνείται να μας δώσει αντίγραφα των εκθέσεων εξέτασης, ερμηνεύοντας αυθαίρετα και εντελώς αναιτιολόγητα το νόμο. Ετσι, όμως, επιβεβαιώνει εμμέσως τις καταγγελίες μας.
Αυτό πιστοποιείται και από κάτι άλλο. Εκτός από τη χορήγηση αντιγράφων των εκθέσεων, ρωτήσαμε το ΓΧΚ: «Να μας απαντήσετε εάν στα συγκεκριμένα δείγματα, τα οποία από τον ΕΦΕΤ ανακοινώθηκαν ως θετικά, η πραγματογνωμοσύνη σας κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα δείγματα εμφανίζουν συγκέντρωση φαινυλοβουταζόνης “μικρότερη από 5 ppb” ή απλώς τα δείγματα χαρακτηρίστηκαν “θετικά”. Αν χαρακτηρίσατε τα συγκεκριμένα δείγματα “θετικά”, γιατί δεν κάνατε το ίδιο σε προηγούμενα δείγματα, στα οποία επίσης ανιχνεύτηκε φαινυλοβουταζόνη σε συγκεντρώσεις “μικρότερη από 0,55”»;
Η Ευγ. Λαμπή, η οποία σε τηλεφωνική επικοινωνία μας έλεγε με περισσή αυταρέσκεια ότι είμαστε άσχετοι, αντί να απαντήσει συγκεκριμένα στο ερώτημά μας, απάντησε ότι «τα αποτελέσματα των δοκιμών εκφράζονται και εκτιμώνται σύμφωνα με την κείμενη ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία» και πως «η ικανότητα ανίχνευσης του εργαστηρίου υπερκαλύπτει τις απαιτήσεις της Απόφασης 2002/657/ΕΚ». Απέφυγε ν’ απαντήσει και σ’ αυτό, επιβεβαιώνοντας και πάλι εμμέσως την ορθότητα του ρεπορτάζ μας και το γεγονός ότι η υπηρεσία της είναι συνένοχη.
Τέλος, στο ερώτημα «με ποιο σκεπτικό αποστείλατε στις Περιφερειακές Υπηρεσίες του ΕΦΕΤ έγγραφα στα οποία γινόταν λόγος για μέγιστα επιτρεπόμενα όρια φαινυλοβουταζόνης σε τρόφιμα, ενόψει και της γενικής απαγόρευσης που ήδη ίσχυε», η κ. Λαμπή δεν απάντησε. Να της θυμίσουμε, λοιπόν, ότι σε τηλεφωνική μας επικοινωνία μας είχε πει, ότι η ίδια δεν έχει σχέση μ’ αυτά τα χαρτιά και να ρωτήσουμε τη Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής.
Εμείς ξέρουμε ότι αυτά τα χαρτιά στάλθηκαν από το ΓΧΚ και είχαν ένα σκοπό. Να πειστούν οι υπάλληλοι του ΕΦΕΤ, ότι μπορεί να βρεθεί φαινυλοβουταζόνη κάτω από ένα όριο και τα δείγματα να χαρακτηριστούν αρνητικά! Υπήρχε, όμως, και εξακολουθεί να υπάρχει καθολική απαγόρευση και δεν έχουν οριστεί Μέγιστα Επιτρεπόμενα Ορια. Κάθε δείγμα με ίχνη φαινυλοβουταζόνης (ακόμη και απειροελάχιστα) πρέπει να χαρακτηρίζεται θετικό. Γι’ αυτό δεν απάντησε στο ερώτημά μας η Ευγ. Λαμπή.
Αν το ΓΧΚ είχε κάνει σωστά τη δουλειά του, αν δεν αποτελούσε μία από τις κορυφές του αμαρτωλού τριγώνου της συγκάλυψης, θα μας έδινε με περηφάνεια τις εκθέσεις του και δε θα προσπαθούσε να κρύψει την ενοχή του.
ΥΓ: Μολονότι έχει παρέλθει η νόμιμη προθεσμία των 30 ημερών, ο ΕΦΕΤ ακόμη δεν έχει απαντήσει στα αιτήματά μας.
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 25 ΜΑΗ
http://www.eksegersi.gr/ Επικαιρότητα/19261. Επιβεβαιώνει-έμμεσα-τις- καταγγελίες-μας-το-ΓΧΚ
Μια μέρα πριν λήξει η προθεσμία του ενός μήνα που προβλέπει ο νόμος, η Ε’ Χημική Υπηρεσία, με έγγραφο που υπογράφει η προϊσταμένη της Ευγενία Λαμπή, μας απάντησε ότι «οι εκθέσεις εξέτασης για προσδιορισμό φαινυλοβουταζόνης σε προϊόντα από κρέας σε δείγματα επισήμου ελέγχου, που έχουν εκδοθεί από την Υπηρεσία μας, αποτελούν στοιχεία εκκρεμών υποθέσεων και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να κοινοποιηθούν σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο, διότι αυτό είναι δυνατόν να δυσχεράνει ουσιωδώς την έρευνα των διοικητικών αρχών σχετικά με τον έλεγχο παραβάσεων (Ν. 2690, αρθ. 5, παρ. 3)».
Η κ. Λαμπή, βέβαια, δεν έχει καμιά εκκρεμή υπόθεση. Εκκρεμείς υποθέσεις έχει ο ΕΦΕΤ. Αν μας απαντούσε, ότι για τις εκθέσεις εξέτασης που ζητήσαμε αρμόδιος είναι ο ΕΦΕΤ, θα είχε συμπεριφερθεί ως Πόντιος Πιλάτος, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να δηλώσει «αθώα του αίματος».
Τώρα, ανέλαβε αυτή να απαντήσει για λογαριασμό του ΕΦΕΤ, με τον οποίο προφανώς ήρθε σε επαφή, γι’ αυτό και μιλά για «εκκρεμείς υποθέσεις». Θα έπρεπε, όμως, να γνωρίζει η κ. Λαμπή, ότι ο νόμος τον οποίο επικαλείται, στην παρ. 6 του ίδιου άρθρου προβλέπει ότι «η απόρριψη του αιτήματος πρέπει να είναι αιτιολογημένη».
Δηλαδή, δεν αρκεί να ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εκκρεμείς υποθέσεις και η κοινοποίηση των εκθέσεων «είναι δυνατόν να δυσχεράνει ουσιωδώς την έρευνα των διοικητικών αρχών», αλλά πρέπει να αιτιολογεί γιατί θα δυσχερανθεί το έργο της διοικητικής έρευνας. Η επανάληψη του γράμματος του νόμου δεν αποτελεί αιτιολογία, όπως θα μπορούσε να της πει και ένας πρωτοετής της Νομικής. Αν κάθε φορά η Διοίκηση επαναλαμβάνει το γράμμα του νόμου, μετατρέπεται σε απόλυτο δικτάτορα, που μπορεί να αρνείται τα πάντα.
Ποια έρευνα μπορεί να δυσχερανθεί εν προκειμένω; Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν από τον ΕΦΕΤ με δελτία Τύπου. Είπε ότι όλα τα δείγματα βρέθηκαν αρνητικά, εκτός από δύο που βρέθηκαν θετικά σε φαινυλοβουταζόνη. Εδωσε μάλιστα και τις συγκεντρώσεις που βρέθηκαν. Αρα, αυτό που υποτίθεται ότι ερευνάται έχει λήξει και έχει ανακοινωθεί. Μένει η επιβολή προστίμων και η παραπομπή στον εισαγγελέα, η οποία ουδόλως παρεμποδίζεται από το αν εμείς πάρουμε τις εκθέσεις για να τις ελέγξουμε.
Εμείς το σκοπό μας δεν τον κρύψαμε. Στην αίτησή μας γράφαμε: «Σύμφωνα με πληροφορίες μας, φαινυλοβουταζόνη ανιχνεύτηκε και σε άλλα δείγματα, για τα οποία όμως ανακοινώθηκε αρνητικό αποτέλεσμα, με το σκεπτικό ότι οι συγκεντρώσεις που ανιχνεύτηκαν ήταν κατώτερες από κάποιο όριο. Επειδή για τη φαινυλοβουταζόνη υπάρχει καθολική απαγόρευση και δεν έχουν οριστεί μέγιστες επιτρεπόμενες συγκεντρώσεις (ΜRLs), απαγόρευση που επιβεβαιώθηκε και από την πρόσφατη κοινή ανακοίνωση EFSA και ΕΜΑ (http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/doc/3190.pdf), δημιουργείται μέγα θέμα από τις σχετικές ανακοινώσεις του ΕΦΕΤ».
Αυτό είναι που δε θέλει να επιβεβαιώσουμε το ΓΧΚ, γι’ αυτό και η Ευγ. Λαμπή αρνείται να μας δώσει αντίγραφα των εκθέσεων εξέτασης, ερμηνεύοντας αυθαίρετα και εντελώς αναιτιολόγητα το νόμο. Ετσι, όμως, επιβεβαιώνει εμμέσως τις καταγγελίες μας.
Αυτό πιστοποιείται και από κάτι άλλο. Εκτός από τη χορήγηση αντιγράφων των εκθέσεων, ρωτήσαμε το ΓΧΚ: «Να μας απαντήσετε εάν στα συγκεκριμένα δείγματα, τα οποία από τον ΕΦΕΤ ανακοινώθηκαν ως θετικά, η πραγματογνωμοσύνη σας κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα δείγματα εμφανίζουν συγκέντρωση φαινυλοβουταζόνης “μικρότερη από 5 ppb” ή απλώς τα δείγματα χαρακτηρίστηκαν “θετικά”. Αν χαρακτηρίσατε τα συγκεκριμένα δείγματα “θετικά”, γιατί δεν κάνατε το ίδιο σε προηγούμενα δείγματα, στα οποία επίσης ανιχνεύτηκε φαινυλοβουταζόνη σε συγκεντρώσεις “μικρότερη από 0,55”»;
Η Ευγ. Λαμπή, η οποία σε τηλεφωνική επικοινωνία μας έλεγε με περισσή αυταρέσκεια ότι είμαστε άσχετοι, αντί να απαντήσει συγκεκριμένα στο ερώτημά μας, απάντησε ότι «τα αποτελέσματα των δοκιμών εκφράζονται και εκτιμώνται σύμφωνα με την κείμενη ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία» και πως «η ικανότητα ανίχνευσης του εργαστηρίου υπερκαλύπτει τις απαιτήσεις της Απόφασης 2002/657/ΕΚ». Απέφυγε ν’ απαντήσει και σ’ αυτό, επιβεβαιώνοντας και πάλι εμμέσως την ορθότητα του ρεπορτάζ μας και το γεγονός ότι η υπηρεσία της είναι συνένοχη.
Τέλος, στο ερώτημα «με ποιο σκεπτικό αποστείλατε στις Περιφερειακές Υπηρεσίες του ΕΦΕΤ έγγραφα στα οποία γινόταν λόγος για μέγιστα επιτρεπόμενα όρια φαινυλοβουταζόνης σε τρόφιμα, ενόψει και της γενικής απαγόρευσης που ήδη ίσχυε», η κ. Λαμπή δεν απάντησε. Να της θυμίσουμε, λοιπόν, ότι σε τηλεφωνική μας επικοινωνία μας είχε πει, ότι η ίδια δεν έχει σχέση μ’ αυτά τα χαρτιά και να ρωτήσουμε τη Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής.
Εμείς ξέρουμε ότι αυτά τα χαρτιά στάλθηκαν από το ΓΧΚ και είχαν ένα σκοπό. Να πειστούν οι υπάλληλοι του ΕΦΕΤ, ότι μπορεί να βρεθεί φαινυλοβουταζόνη κάτω από ένα όριο και τα δείγματα να χαρακτηριστούν αρνητικά! Υπήρχε, όμως, και εξακολουθεί να υπάρχει καθολική απαγόρευση και δεν έχουν οριστεί Μέγιστα Επιτρεπόμενα Ορια. Κάθε δείγμα με ίχνη φαινυλοβουταζόνης (ακόμη και απειροελάχιστα) πρέπει να χαρακτηρίζεται θετικό. Γι’ αυτό δεν απάντησε στο ερώτημά μας η Ευγ. Λαμπή.
Αν το ΓΧΚ είχε κάνει σωστά τη δουλειά του, αν δεν αποτελούσε μία από τις κορυφές του αμαρτωλού τριγώνου της συγκάλυψης, θα μας έδινε με περηφάνεια τις εκθέσεις του και δε θα προσπαθούσε να κρύψει την ενοχή του.
ΥΓ: Μολονότι έχει παρέλθει η νόμιμη προθεσμία των 30 ημερών, ο ΕΦΕΤ ακόμη δεν έχει απαντήσει στα αιτήματά μας.
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 25 ΜΑΗ
http://www.eksegersi.gr/