Διαβάζω τις τελευταίες ημέρες στον έντυπο αλλά και στον ηλεκτρονικό τύπο άρθρα και αναφορές περί της τελευταίας “δραστηριότητος” του ΓΑΠ και δεν πιστεύω στα μάτια μου, από αυτά τα οποία διαβάζω.
Επισκέφτηκε ο ΓΑΠ την Τουρκία προχθές και έδωσε “παράσταση” στο GLOBAL RELATIONS FORUM στην Τουρκία, το βράδυ της 25ης-01-2013, συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να “προετοιμάσουν” μαζί, την συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, η οποία θα γίνει στην Τουρκία αυτή τη φορά, αφού η πρώτη συνεδρίαση είχε πραγματοποιηθεί τον Μάϊο του 2010, στην Αθήνα, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση του ιδίου του ΓΑΠ.
Ο ΓΑΠ προκαλεί για άλλη μία φορά τους Έλληνες πολίτες, προκαλεί την υπομονή μας, προκαλεί την ανοχή μας, υποτιμά με τον αισχρότερο τρόπο την νοημοσύνη μας, προκαλεί το αίσθημα περί δικαίου και βέβαια τον “πολιτισμό” μας.Στην τουρκική εφημερίδα Milliyet ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου, ο οποίος βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, παρουσιάζεται στην α΄ πρώτη σελίδα της ε/φ με τον τίτλο « Οι μεταμέλειες του Γιώργου».
Είπε ο "παγκόσμιος κονφερασιέ" « Η μεγαλύτερη επιτυχία μας ήταν η παρεμπόδιση του να περιέλθουμε σε κατάσταση κατά την οποίαν δεν θα μπορούσαμε να καταβάλλουμε τα χρέη μας.
Οι μεγαλύτερες μεταμέλειές μου δε, είναι το γεγονός ότι οι εργάτες, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι κατέβαλαν βαρύ αντίτιμο».
σ.σ. Και το "καραγκιοζιλίκι" έχει όρια κύριε Εθνικέ Σωτήρα.Πήγες στην Τουρκία για να ζητήσεις "συγνώμη" απο τούς Έλληνες !!!
Όταν ώς Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδος υπέγραφες συμφωνίες (συμφωνία Ελσίνσκι), με αυτήν την χώρα, η οποία διεκδικεί έδαφος και κυριαρχικά δικαιώματα από την χώρα σου υπο την απειλή πολέμου, με αυτόν ο οποίος κάνει τα πάντα για να σε υποτάξει ώς λαό και ώς Έθνος, φυσικά και την Εθνική προδοσία σου την θεωρείς διπλωματική “επιτυχία" και μάλιστα προσωπική διπλωματική “επιτυχία”.
Οι απάτριδες παγκόσμιοι ταξιδιώτες σε "σύγχυση", έχουν χάσει το "μέτρο".
Οι εμετικές πλέον μεταλλάξεις του "κονφερασιέ" και οι υποκριτικές μεταμέλειές του για το "κακό" το οποίο έκανε στους Έλληνες πολίτες, στην χώρα η οποία του έκανε την ύψιστη τιμή να τον τοποθετήσει ώς πρωθυπουργό της, είναι τουλάχιστον αψευδείς μάρτυρες της πολιτικής, και όχι μόνον, ανεπάρκειας του ΓΑΠ.
Επιτυχία όμως για ποιόν ;;; για τον Ελληνικό λαό ;;;, τον Έλληνα πολίτη;;;, ή το “τομάρι” του;;;, τοποθετούμενος ώς πιστός “υπαλληλίσκος” πλάι στα συμφέροντα των "αφεντικών" του, μιάς μερίδας, της παγκόσμιας άρχουσας τάξης.
Όταν “υποκλίνεσαι” σε κάθε τί το οποίο κινείται και υποστηρίζεις συμφέροντα υπερατλαντικά, ή “αυτοκρατορικά”, αναγορεύοντας τα φοβικά σου σύνδρομα ή τα προσωπικά σου απωθημένα σε Εθνικές πολιτικές της χώρας σου, και πάντως εκτός των Ελληνικών συμφερόντων, συμφέροντα αντιλαϊκά και αντεθνικά προσποιούμενος τον Έλληνα πατριώτη, κατατάσσεσαι αυτόματα απο την Ιστορία, κυρίως όμως στην συνείδηση του απλού Έλληνα, στον χώρο των “εφιαλτών” αυτού του τόπου, τους λεγόμενους ευστόχως "γιουσουφάκια".
“Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς “συνοριακής διαφοράς” και άλλων συναφών θεμάτων”. Απόσπασμα απο την συμφωνία του Ελσίνσκι. Αυτό υπέγραψε ο ΓΑΠ στο Ελσίνκι, αναγνωρίζοντας “συνοριακές διαφορές” με την Τουρκία καταστρέφοντας επί της ουσίας, κάθε “αγώνα” και “κεκτημένο” της Ελληνικής διπλωματίας τα προηγούμενα 30 χρόνια σε ότι αφορά τον χαρακτήρα των “διαφορών” μας.
Δηλαδή, να μην αναγνωρισθεί η προσπάθεια της Τουρκίας να δώσει χαρακτήρα “συνοριακών διαφορών” στην διεκδίκησή της μέρους της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και στην Θράκη.
Πολύ απλά διότι δέν υπάρχουν “διαφορές” μεταξύ των δύο χωρών, Ελλάδος-Τουρκίας, ούτε “συνοριακές” ούτε κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Το διεθνές δίκαιο και η επικρατούσα νομοθεσία, είναι απολύτως σαφείς, και επι της ουσίας και επι της διαδικασίας την οποίαν υποχρεούνται να “ακολουθήσουν” τα κράτη ανά την υφήλιο.
Η Ελλάδα είχε μεγαλύτερη και επαναπέκτησε μέρος της εδαφικής της κυριαρχίας, την σημερινή εδαφική της κυριαρχία, τα σημερινά σύνορά της και τα δικαιώματα τα οποία πηγάζουν εξ αυτών, κατόπιν διεθνών συμφωνιών, υπο την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων, μετά τον Β! Παγκόσμιο πόλεμο.
Επομένως τα "προβλήματα" ιδρύονται και κατασκευάζονται μεθοδευμένα υπό την απειλή της στρατιωτικής βίας και μόνον απο την Τουρκία, η οποία διεκδικεί Εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, ιστορικά και νομικά κατοχυρωμένα, και δεν υφίσταται ουδεμία “συνοριακή διαφορά” μεταξύ μας.
Η έκφραση “Γκρίζες Ζώνες” είναι ο όρος τον οποίον εφηύρε η Τουρκική εξωτερική πολιτική, αυτήν με την οποίαν ο ΓΑΠ και η υπερατλαντική παρέα του συνδιαλέγεται, και η οποία περιγράφει ώς ύδατα και νησίδες του Αιγαίου με "συνοριακές διαφορές", στα οποία η Τουρκία αμφισβητεί την απόλυτα παραδεδεγμένη κυριαρχία της Ελλάδος.
Ο όρος όμως αυτός και οι σχετικές διεκδικήσεις δεν έχουν καμία νομική υπόσταση. Τούτο έχει ως συνέπεια να θεωρούνται εκ μέρους της Ελλάδας ως μια σοβαρή κίνηση “ιμπεριαλισμού” της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Τα υπάρχοντα σύνορα στο Αιγαίο, επισημαίνει η ελληνική πλευρά, απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες, συμβάσεις και αρχές, τις οποίες η Τουρκία οφείλει να σεβαστεί, αντί να τις παραβλέπει συστηματικά.
Ένας βασικός παράγοντας για την αστάθεια στο Αιγαίο είναι το τουρκικό casus belli, σε περίπτωση κατά την οποίαν η Ελλάδα αξιώσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 Ναυτικά Μίλια, πράγμα το οποίο είναι απόλυτο δικαίωμα της Ελλάδος και το οποίο πηγάζει από το ισχύον Διεθνές Δίκαιο και το δίκαιο της Θαλάσσης.
Δυστυχώς όμως ο ΓΑΠ ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, υπο την καθοδήγηση ξένων πρός την χώρα συμφερόντων, υπέγραψε αυτό το “αίσχος” το επονομαζόμενο Συμφωνία του Ελσίνσκι, “χαρίζοντας” ουσιαστικά ένα άλλοθι τεράστιας Εθνικής και διπλωματικής αξίας, στην Τουρκία.
Αυτόν τον “ξένο” υπήκοο, τον Ανθέλληνα “κομφερασιέ” κατά την Le Monde, εγκατέστησαν τα ξένα συμφέροντα στον τόπο μας ώς πρωθυπουργό, με την συμπαιγνία του ντόπιου σάπιου αστικού κατεστημένου, τούς Εθνικούς εργολάβους, τούς ιδιοκτήτες ΜΜΕ, τους Τραπεζίτες και τα περιφερόμενα λαμόγια πέριξ των, εξαπατώντας και αποπροσανατολίζοντας τον Ελληνικό λαό.
Η πολιτική του ιδιοτέλεια εξαντλήθηκε στο “λεφτά υπάρχουν” και στην προσχεδιασμένη εναγώνια προσπάθειά του να ενταχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ, πλαστογραφώντας στατιστικά οικονομικά στοιχεία, λέγοντας απροκάλυπτα ψέμματα και κατασυκοφαντώντας κάθε “άλλη” άποψη, αυτός και οι κηπουροί του.
Στόχος του η ένταξη της Ελλάδος σε προσχεδιασμένη οικονομική πορεία, υπό την “εποπτεία” του μηχανισμού του ΔΝΤ.
Όμως “ο θεός αγαπά τον κλέφτη, αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη” κατά την σοφή ρήση του θυμόσοφου λαού μας, και εν προκειμένω ο νοικοκύρης είναι ο Ελληνικός λαός. Άς αναζητήσει η Ελληνική δικαιοσύνη τον “ρόλο” του ΓΑΠ !!!
Πρόσφατα διαβάζω την δημοσιοποιημένη ΜΕΛΕΤΗ-αναφορά του καθ’ύλην αρμόδιου αναλυτή και γενικού διευθυντού του ΔΝΤ κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ, στην οποίαν δια “στόματος” του αρμοδιέστερου γενικού διευθυντού του ΔΝΤ, αποκαλύπτεται ότι τα οικονομικά μέτρα τα οποία επέβαλε στην χώρα μας ο μηχανισμός “διάσωσης” εδώ και τρία (3) χρόνια ήταν ΛΑΘΟΣ, διότι βασίστηκαν σε λάθος εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ.
Δηλαδή εν ολίγοις ο Ελληνικός λαός επί τρία χρόνια υπέστη την ανάλγητη βίαιη φτωχοποίησή του, την πλήρη εξαθλίωσή του, εξ αιτίας “ΛΑΘΟΥΣ”.
Το γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ».
Είναι το πρώτο από τα γαλλικά έντυπα το οποίο προσπαθεί να ρίξει φως και να κατανοήσει την έκθεση του κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ, του επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου 2013.
«Πρόκειται για μία απίστευτη ομολογία», γράφουν οι συντάκτες του άρθρου.
«Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της μεγάλης κρίσης η οποία κλυδωνίζει τις δυτικές οικονομίες, ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς οικονομολόγους του πλανήτη, ο κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ, γενικός διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, έδωσε στη δημοσιότητα μια μελέτη στην οποία ομολογεί ότι το ΔΝΤ και μαζί του το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών, των υπουργών οικονομίας, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, έκαναν σοβαρό λάθος στους υπολογισμούς τους.
Υποτίμησαν τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας τις οποίες επέβαλαν στα υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία».
Υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις της νότιας Ευρώπης σε δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συντάξεων, αναγνωρίζει η έκθεση Μπλανσάρ, προκλήθηκε μια πτώση της εσωτερικής ζήτησης δύο με τρεις φορές “ταχύτερη” από την αναμενόμενη.
Οι συνέπειες ήταν αβυσσαλέες και τρομακτικές για τις οικονομίες των χωρών στις οποίες εφαρμόστηκαν τα λάθος μέτρα, ντόμινο πτωχεύσεων, εκτίναξη της ανεργίας σε τρομακτικά νούμερα, τεράστιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και της Λισσαβόνας, και άλλα.
Τώρα, την στιγμή κατά την οποίαν η ομολογία είναι και γραπτή, έρχεται η σειρά των ευθυνών.
Ποιός ή ποιοί ευθύνονται εδώ στην Ελλάδα για αυτήν την τραγωδία ενός ολόκληρου λαού ;;;
Ποιός ή ποιοί θα “πληρώσουν” ώς υπεύθυνοι, για τίς αυτοκτονίες πολιτών εξ αιτίας αυτού του “λάθους” ;;;
Ποιός ή ποιοί θα πληρώσουν για αυτήν την παντελώς ανεύθυνη και πλήρως εγκληματική επιλογή και εφαρμογή του “λάθους” ;;;
Το Καστελόριζο και η αναγγελία ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ της Ελλάδος στον μηχανισμό “διάσωσης” ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ, από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας ΓΑΠ είναι ώς μνήμη, νωπή, σαν συνέπειες όμως, όσο δραματικές και αν είναι οφείλουμε ώς κοινωνία, ώς συντεταγμένο κράτος, ώς μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να τις διαχειριστούμε επ’ ωφελεία των πολιτών αυτής της χώρας, τηρώντας τον νόμον και ικανοποιώντας το αίσθημα περί δικαίου του λαού μας.
Η Ελληνική πολιτική τάξη οφείλει να κινηθεί με γνώμονα την ανάταξη των απωλειών, η Ελληνική δικαιοσύνη οφείλει να κινηθεί εναντίον αυτών οι οποίοι δια των πράξεών των έβλαψαν την χώρα και τους πολίτες της, έκαναν επιλογές βασιζόμενοι σε “λάθος”, είτε αυτοί είναι απλοί πολίτες είτε διατελέσαντες πρωθυπουργοί.
Η ώρα της κρίσης και απόδοσης ευθυνών είναι εγγύς, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν δια τους Έλληνες.
Στην οικονομία το αξίωμα “όποιος κάνει “λάθος” το “πληρώνει” είναι θεμελιώδες.!!!
Κρατώ πάντως επιφύλαξη δια τον χρόνον αποκάλυψης του "λάθους" και τις σκοπιμότητες τις οποίες εξυπηρετεί.