Κύριος, εσείς, ο πρώτος στη σειρά που δώσατε την εντολή να επιτεθούν. Κι εσύ, φίλε, εσύ με την ασπίδα και το άσπρο κράνος, που με τόσο ζήλο ποδοπάτησες τον συμπολίτη μου και του κατέβασες το γκλοπ στο κεφάλι.
Αύριο, όταν θα σου κόψουν κι άλλο το μισθό και θα πρέπει να πληρώνεις ό ίδιος τις μπότες που φοράς, μην τυχόν και με καλέσεις να σε συμπαρασταθώ!
Θα σε γράψω στα ...παλιά μου τα παπούτσια κι εσένα και τις ανάγκες της οικογένειάς σου την οποία δεν θα μπορείς να ταΐσεις.
Διότι στο τέλος, την ΄Υβρι ακολουθεί νομοτελειακά η Νέμεσις...!