Εκτεταμένες ερευνητικές μελέτες και περιπτώσεις κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, δείχνουν ότι το πόσιμο χλωριωμένο νερό συνδέεται με καρκίνο της ουροδόχου κύστης, καρκίνο του ορθού, καρκίνο του παχέος εντέρου και καρκίνο του μαστού.
Πόλεις όπως η Μινεάπολη και του Αγίου Παύλου, που βασίζονται σε επιφανειακά και υπόγεια ύδατα, όπως του ποταμού Μισισιπή και λίμνες, σε μεγάλο βαθμό χλωριωνουν βαριά στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Με τα χρόνια, το πόσιμο νερό στη Μινεάπολη παρουσιάζει σταθερά τα επίπεδα του χλωρίου στο 2.1 - 3.1 ppm.
Γιατί υπάρχει χλώριο στο νερό βρύσης;
Το χλώριο είναι μια φθηνή μέθοδο για να καταστρέψει μια ευρεία ποικιλία υδατοφερόμενων παθογόνων όπως βακτήρια, τους περισσότερους ιούς, καθώς και ορισμένα πρωτόζωα. Το χλώριο βοηθά στην πρόληψη των ασθενειών, όπως ο τυφοειδής πυρετός, χολέρα, δυσεντερία, και η ηπατίτιδα.
Αυτή η μέθοδος επεξεργασίας νερού δεν τα σκοτώνει όλα, ωστόσο, μερικά παράσιτα όπως κρυπτοσπορίδια και γιάρδια είναι ανθεκτικά στο χλώριο. Το κρυπτοσπορίδιο είναι ένα παράσιτο που που βρίσκεται σε περιττωματικό θέμα.
Η έρευνα παρουσιάζει ότι το χλώριο στο πόσιμο νερό συνδέεται με τον καρκίνο
Μια λίστα με πάνω από μια ντουζίνα αποσπάσματα από εμπειρογνώμονες στον τομέα και αξιόπιστες πηγές ειδήσεων το ανακαλύπτουν.
"Το πόσιμο χλωριωμένο νερό συνδέεται επίσημα με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. Ένας επιδημιολόγος στα Πανεπιστήμια Oak Ridge Associated ολοκλήρωσε μια μελέτη από τα θύματα καρκίνου του παχέος εντέρου και μη ασθενών με καρκίνο και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση χλωριωμένου νερού για 15 χρόνια ή περισσότερο ήταν ικανή να οδηγήσει σε υψηλό ποσοστό του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Το χλώριο δεν προκαλεί καρκίνο στην πραγματικότητα, τα DBP είναι επικίνδυνα
Οι κίνδυνοι για την υγεία του χλωρίου προέρχονται από υποπροϊόντα απολύμανσης (της ΔΑΠ), που κατά κύριο λόγο χωρίζονται σε δύο κατηγορίες καρκινογόνων παραγόντων: της TTHM, που σημαίνει συνολικά ότι (υπάρχουν 4 από αυτά συνολικά) τριαλογονομεθάνια Και HAA5, τα οποία αντιπροσωπεύουν τα 5 αλογονοξεικά οξέα .
Αυτά τα DBP είναι καρκινογόνες τοξίνες που σχηματίζονται όταν το χλώριο αντιδρά με την οργανική ύλη, όπως σάπια φύλλα, γρασίδι ή τα φαρμακευτικά είδη.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 1998-2001, «ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου τηςουροδόχου κύστης συνδέθηκε με τημακροπρόθεσμη έκθεση σε τριαλογονομεθάνια στο χλωριωμένο νερό σε επίπεδα που συχνά παρατηρούνται στις βιομηχανικές χώρες." (Ο Καρκίνος της ουροδόχου κύστης και η έκθεση μέσω της κατάποσης, Μπάνιο, ντους, και κολυμπώντας σε πισίνες.
Η επικεφαλής της έρευνας Dr Cristina Villenueva, δήλωσε: "Η εισπνοή ή απορρόφηση σε τριαλογονομεθάνια μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη συγκέντρωση σε στοχευμένα όργανα-όπως των νεφρών, της ουροδόχου κύστης ή του παχέος εντέρου. "
Τι να κάνετε αν ανησυχείτε για τα επίπεδα χλωρίου στο πόσιμο νερό
Αγοράστε ένα φίλτρο. Ακόμη και τα πιό βασικά φίλτρα άνθρακα στην αγορά αφαιρούν το χλώριο.
Συμπληρώστε κανάτες νερού από την μηχανή αντίστροφης όσμωσης.
Επενδύστε σε ένα φίλτρο αντίστροφης όσμωσης (R / O) για τον νεροχύτη της κουζίνας ώστε να μπορείτε να το πιείτε και να μαγειρέψετε με αυτό, καθώς και. Ένα Ε / Ο θα αφαιρέσει άλλες βλαβερές τοξίνες στο πόσιμο νερό , όπως φθόριο , αρσενικό και νιτρικά
atheatignosi.gr