Μεγάλο το κύμα αλληλεγγύης στη χώρα μας, Βέβαια, είναι πολλοί αυτοί που νοιάζονται για εμάς, που μας συμπονούν. Φιλανθρωπία το ονομάζουν, όπως λέμε ζωοφιλία. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι στα κόμματα ήταν οι φιλάνθρωποι. Ξέρετε, σε αυτά τα συσσίτια που δίνουν 3 κιλά πατάτες, και ένα αγγούρι μια φορά τον μήνα.
Μεγαλώνει η φιλανθρωπία...
Εκτός από την φιλανθρωπία των κομμάτων έχουμε τώρα και την φιλανθρωπία των καναλιών.
Τα κανάλια είναι γνωστό πόσο πολύ νοιάζονται για τον κοσμάκη. Θα θυμάστε πόσο αγωνιούσαν την πρώτη φορά, όταν υπέγραφαν οι δωσίλογοι το πρώτο μνημόνιο. Φωνές στα παράθυρα... χαμός, μεγάλη αγωνία. Θα πεινάσουμε φώναζε ο Καψής, ποιές είναι αυτές οι συντεχνίες που αντιδρούν στον εκσυχρονισμό της χώρας έλεγε ο Πρετεντέρης για τους φορτηγατζήδες, γιατρούς, ταξιτζήδες, για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που έπαιρναν 14 μισθούς σε αντίθεση με τους ευρωπαίους που έπαιρναν 13.
Ποιοι είναι αυτοί που μας εγγυούνται ότι αν δεν πάρουμε την δόση θα έχουμε ψωμί για τα παιδιά μας;
Δόση τη δόση μας έπεισαν. Γίναμε Ευρωπαίοι, αλλά όχι Ευρώπη προς Βορά αλλά Ευρώπη Νοτιοανατολικά, προς Βουλγαρία, Ρουμανία, Εσθονία. Αυτό δεν μας το είχαν πει γιατί δεν το ήξεραν. Δεν τα ξέρουν και όλα φαντάζομαι, γιατί αν τα ήξεραν όλα θα φώναζαν και για το αφεντικό τους τον Μπόμπολα. Βέβαια... είμαι σίγουρος ότι θα έβγαζαν στα παράθυρα επιτρόπους της ΕΕ που μας έσερναν στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για να πάρουμε κανά ευρώ από εκείνα τα ορυχεία χρυσού που έχει το αφεντικό τους στην Χαλκιδική. Το δημόσιο δεν ήθελε λεφτά από τα ορυχεία. Δε μπορεί, αν ήξεραν ότι έδωσαν τα ορυχεία χρυσού τζάμπα, χωρίς δικαιώματα για το δημόσιο θα φώναζαν, θα μίλαγαν για επίορκους δημοσίους υπαλλήλους, για διεφθαρμένους πολιτικούς.
Έτσι, δόση τη δόση, αφού διόρθωσαν τα κακώς κείμενα μαζί με τους πολιτικούς στην Ελληνική οικονομία και κοινωνία, μαζί με τον χρυσό που χάσαμε, και τις δουλειές που χάσαμε,και τα χαράτσια που πληρώσαμε, και τα λεφτά που δανειστήκαμε και δεν ξεχρεώνουμε ούτε σε 30 χρόνια, και το πετρέλαιο που δεν έχουμε να αγοράσουμε, νοιάστηκαν για εμάς. Για άλλη μια φορά. Η πρώτη φορά ήταν με το πρώτο μνημόνιο που νοιάστηκαν, η δεύτερη φορά με το δεύτερο μνημόνιο, ακολούθησε το μεσοπρόθεσμο, 3ο μνημόνιο και έρχονται ακόμα περισσότερα.
Το mega μαζί με τον Δήμο Αθηναίων θα κάνει το παζάρι στο Σύνταγμα. Θα παζαρεύουν την αξιοπρέπεια, την εξαθλίωση, την φτωχοποίηση. Εδώ ακριβώς είναι η μεγάλη διαφορά των καναλιών, δεν θα το κάνουν μόνοι τους, θα τους βοηθήσουν ηθοποιοί. Οχι αυτοί οι ηθοποιοί που μίλαγαν για τα μνημόνια και τις δόσεις. Κανονικοί ηθοποιοί, με glamour style.
Τώρα ξέρετε αν βρεθεί και κανένας τύπου Καμπουράκη-Οικονομέα, μην διστάσετε να ζητήσετε αυτόγραφο. Ούτε και ηθοποιούς θα δείτε πολλούς γιατί δεν τους έχει πληρώσει το μεγάλο κανάλι για τα σίριαλ που έπαιξαν.
Το mega στις 23 Δεκεμβρίου θα συγκεντρώνει τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια για άπορες οικογένειες που το έχουν ανάγκη. Περιμένετε έχει ακόμα, το φιλάνθρωπο mega κατά τη διάρκεια της ημέρας θα διακόπτει το πρόγραμμά του και με ζωντανές συνδέσεις αλλά και μέσω του διαδικτύου θα μεταφέρει τις εντυπώσεις των παρευρισκόμενων, μετατρέποντας μια πράξη αλληλεγγύης σε χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Έτσι ανάμεσα στα Τούρκικα σήριαλ θα διακόπτουν το πρόγραμμα και σε ζωντανή σύνδεση θα φωνάζουν: Δίνουμε στον Βασίλη τον ταξιτζή 5 κιλά ρύζι γιατί δεν έχει να φάει, στον Γιάννη τον Γιατρό που σπούδαζε 8 χρόνια και δεν του φτάνουν τα 1200 ευρώ που παίρνει, 2 ζακέτες για να στείλει στους γονείς του, στον Μήτσο, τον δημόσιο υπάλληλο που ήταν διεφθαρμένος-βολεμένος και το εισόδημα του μειώθηκε 50% μια κούτα γάλατα. Στον Σπύρο, τον κακό εργάτη που πήδαγε τις μάντρες του πενταγώνου 2 ζευγάρια κάλτσες, στη Μαρία την άνεργη μητέρα ενα παιχνίδι για τα παιδιά της.
Όλες οι συντεχνίες που ήθελαν να μην πάει η χώρα μπροστά θα είναι εκεί, εργάτες, υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, έμποροι, αγρότες.
Όλα αυτά τα κυκλώματα που μας κατέστρεψαν δηλαδή.
Αυτό θα πει φιλανθρωπία.
Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω μέλι. Είναι δραματική η κατάσταση θα λένε με ύφος λυπημένο, με δάκρυα στα μάτια θα λένε ''πόση δυστυχία υπάρχει στον κόσμο''. Θα τα λένε σε όλους εμάς που όταν κατεβαίναμε σε πορείες και διαδηλώσεις για να εναντιωθούμε σε αυτό που ερχόταν, μας έλεγαν ότι χάνουμε προνόμια, ότι είμαστε διεφθαρμένοι, ότι είμαστε βολεμένοι.
Εάν νοιαστούμε εμείς για την ζωή μας και όχι τα φιλάνθρωπα κανάλια και οι φιλάνθρωποι πολιτικοί τότε κάτι μπορεί να αλλάξει.
Εαν καταλάβουμε ότι πρέπει να σεβαστούμε τις ανάγκες του Ανθρώπου και όχι των αριθμών που εξυπηρετούν τους λίγους, τότε θα τα αλλάξουμε τα πράγματα.
http://logiakaiskepseis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_7612.html
