Ο κ. Σπύρος Λαβδιώτης, εισηγητής στην ημερίδα που διοργάνωσε ο πολιτιστικός σύλλογος «ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ», στις 15-12-2012 στο Πολεμικό Μουσείο, με τίτλο: «Η Ρωμηοσύνη θα ελευθερώσει την Ελλάδα», μας έστειλε το παρακάτω κείμενο, με το οποίο απαντά σε ερωτήσεις του κοινού που ετέθησαν κατά τη διάρκεια της ημερίδος, σχετικά με την εισήγησή του: "Η Δραχμή δεν είναι Δραχμούλα".
Τον ευχαριστούμε θερμά και σημειώνουμε ότι το κείμενο που ακολουθεί, βοηθά ιδιαιτέρως να κατανοήσουμε το γιατί βρισκόμαστε σε λάθος κατεύθυνση παραμένοντας στο Ευρώ.
Θέμα : Απάντηση στις Ερωτήσεις της Ενότητας «'Η Δραχμή δεν είναι δραχμούλα»
Κατ' αρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω το ακροατήριο για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που μου έθεσε, αλλά δυστυχώς λόγω χρόνου δεν κατέστη δυνατόν να απαντηθούν. Ωστόσο, το κεντρικό περιεχόμενο των ερωτήσεων σύγκλινε στο καυτό ζήτημα της υιοθέτησης του Εθνικού νομίσματος και στο οποίο ακολούθως θα προσπαθήσω να απαντήσω υπό μορφή δοκιμίου.
Έχουν ήδη περάσει δυόμισι χρόνια από την υπαγωγή της Ελλάδος στους όρους του Α' Μνημονίου της 10ης Μαΐου 2010 - της δανειακής σύμβασης της Εθνικής υποτέλειας των 110 δις ευρώ που υπέγραψε η ανάλγητη Ελληνική κυβέρνηση με τη τρόικα. Oι πολιτικοί μας ηγέτες διαβεβαίωσαν τον Ελληνικό λαό ότι η επαχθής Α' δανειακή σύμβαση και το περιβόητο PSI της Β' δανειακής σύμβασης των 130 δις ευρώ, που συνοδεύτηκαν από τα άκριτα μέτρα λιτότητας της κοινωνικής εξαθλίωσης, είναι αναγκαίες για τη «σωτηρία της χώρας από την χρεοκοπία» και την παραμονή της πολύπαθης Ελλάδος στη ζώνη του Ευρώ, έστω και χρεωκοπημένη!
Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε ότι η υπέρογκη δανειακή σύμβαση των 130 δις ευρώ που αφορούσε τις κολοσσιαίες ζημιές του χρηματοπιστωτικού συστήματος, κυρώθηκε με νόμο του κράτους το βράδυ της αλησμόνητης 13ης Φεβρουαρίου 2012, όταν υπερψηφίσθηκε από την Βουλή, ενώ το κέντρο της Αθήνας είχε μετατραπεί σε πραγματικό πεδίο μάχης και ορισμένα κτίρια τυλίχθηκαν στις φλόγες, καθώς η οργή του κόσμου υπερέβη τα όρια της.
Η ξέφρενη αυτή αντίδραση του κόσμου που επιβεβαίωσε τη ρήση του Le Bon « ο όχλος έχει τη δύναμη μόνο να καταστρέφει » υπήρξε απόρροια έντονων συναισθημάτων ότι κάτι κακό διέπραξαν οι αντιπρό- σωποί του εις βάρος των παραδόσεων και της συνείδησης του Έθνους. Η ιστορία μας διδάσκει ότι από τη στιγμή που οι ηθικές δυνάμεις, στις οποίες στηρίχτηκε ο πολιτισμός ενός λαού έχουν χάσει την επίδρασή τους, η τελική διάλυση του Κράτους αναφέρει ο Le Bon, « πραγματοποιείται από τα ασυνείδητα και βίαια πλήθη».
Η διαίσθηση του απλού πολίτη, που τόσο υποτίμησαν τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί ηγέτες, ότι η ένταξη της χώρας στην νομισματική ένωση του ευρώ θα αποβεί καταστροφική για την χώρα του και θα την έθετε σε μακροχρόνια υποτέλεια στους διεθνείς δανειστές της, χωρίς προοπτικές ανάπτυξης, δεν ήταν διόλου λανθασμένη.
Η συνέχεια εδώ
Τον ευχαριστούμε θερμά και σημειώνουμε ότι το κείμενο που ακολουθεί, βοηθά ιδιαιτέρως να κατανοήσουμε το γιατί βρισκόμαστε σε λάθος κατεύθυνση παραμένοντας στο Ευρώ.
Θέμα : Απάντηση στις Ερωτήσεις της Ενότητας «'Η Δραχμή δεν είναι δραχμούλα»
Κατ' αρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω το ακροατήριο για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που μου έθεσε, αλλά δυστυχώς λόγω χρόνου δεν κατέστη δυνατόν να απαντηθούν. Ωστόσο, το κεντρικό περιεχόμενο των ερωτήσεων σύγκλινε στο καυτό ζήτημα της υιοθέτησης του Εθνικού νομίσματος και στο οποίο ακολούθως θα προσπαθήσω να απαντήσω υπό μορφή δοκιμίου.
Έχουν ήδη περάσει δυόμισι χρόνια από την υπαγωγή της Ελλάδος στους όρους του Α' Μνημονίου της 10ης Μαΐου 2010 - της δανειακής σύμβασης της Εθνικής υποτέλειας των 110 δις ευρώ που υπέγραψε η ανάλγητη Ελληνική κυβέρνηση με τη τρόικα. Oι πολιτικοί μας ηγέτες διαβεβαίωσαν τον Ελληνικό λαό ότι η επαχθής Α' δανειακή σύμβαση και το περιβόητο PSI της Β' δανειακής σύμβασης των 130 δις ευρώ, που συνοδεύτηκαν από τα άκριτα μέτρα λιτότητας της κοινωνικής εξαθλίωσης, είναι αναγκαίες για τη «σωτηρία της χώρας από την χρεοκοπία» και την παραμονή της πολύπαθης Ελλάδος στη ζώνη του Ευρώ, έστω και χρεωκοπημένη!
Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε ότι η υπέρογκη δανειακή σύμβαση των 130 δις ευρώ που αφορούσε τις κολοσσιαίες ζημιές του χρηματοπιστωτικού συστήματος, κυρώθηκε με νόμο του κράτους το βράδυ της αλησμόνητης 13ης Φεβρουαρίου 2012, όταν υπερψηφίσθηκε από την Βουλή, ενώ το κέντρο της Αθήνας είχε μετατραπεί σε πραγματικό πεδίο μάχης και ορισμένα κτίρια τυλίχθηκαν στις φλόγες, καθώς η οργή του κόσμου υπερέβη τα όρια της.
Η ξέφρενη αυτή αντίδραση του κόσμου που επιβεβαίωσε τη ρήση του Le Bon « ο όχλος έχει τη δύναμη μόνο να καταστρέφει » υπήρξε απόρροια έντονων συναισθημάτων ότι κάτι κακό διέπραξαν οι αντιπρό- σωποί του εις βάρος των παραδόσεων και της συνείδησης του Έθνους. Η ιστορία μας διδάσκει ότι από τη στιγμή που οι ηθικές δυνάμεις, στις οποίες στηρίχτηκε ο πολιτισμός ενός λαού έχουν χάσει την επίδρασή τους, η τελική διάλυση του Κράτους αναφέρει ο Le Bon, « πραγματοποιείται από τα ασυνείδητα και βίαια πλήθη».
Η διαίσθηση του απλού πολίτη, που τόσο υποτίμησαν τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί ηγέτες, ότι η ένταξη της χώρας στην νομισματική ένωση του ευρώ θα αποβεί καταστροφική για την χώρα του και θα την έθετε σε μακροχρόνια υποτέλεια στους διεθνείς δανειστές της, χωρίς προοπτικές ανάπτυξης, δεν ήταν διόλου λανθασμένη.
Η συνέχεια εδώ