Οι καιροί, στους οποίους ζούμε, είναι αναμφίβολα «πονηροί».
Είναι μία χρονική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας λαμβάνουν χώρα τεράστιες αλλαγές τόσο στην καθημερινότητά μας όσο και γενικότερα στον πλανήτη, σηματοδοτώντας έτσι τη μετάβαση σε μία πραγματικά Νέα Εποχή για την ανθρωπότητα: την περίφημη εποχή του Υδροχόου, η οποία και αντικαθιστά, μετά από 2.000 έτη, την εποχή των Ιχθύων (Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. = Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ, από εδώ και ο ιχθύς, δηλ. το ψάρι, ήταν το αρχικό σύμβολο του χριστιανισμού, προτού να αντικατασταθεί αργότερα από τον σταυρό)...
Οι φοβερές και τρομερές αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας διαψεύδουν ασφαλώς τους ψευδοπροφήτες της δεκαετίας του 1990, κάποιους ανόητους πρακτορίσκους της CIA και του Πενταγώνου, οι οποίοι (μεθυσμένοι από τη δήθεν επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού επί του μαρξισμού) έκαναν λόγο για... «τέλος της ιστορίας»!
Πρωτεργάτης αυτής της τόσο ανόητης θεωρίας υπήρξε ο Αμερικανός (γιαπωνέζικης καταγωγής) πολιτικός επιστήμονας Φράνσις Φουκουγιάμα, ο οποίος συνέγραψε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το έργο «Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος». Τελικά η θεωρία του Φουκουγιάμα βρίσκεται σήμερα στον κάλαθο των αχρήστων, εφόσον η ιστορία όχι μόνο δεν «τελείωσε», αλλά γνώρισε μία δραματική επανεκκίνησή της...
Και άλλες φορές, από τις φιλόξενες στήλες της «Ε.Ω.», αναφερθήκαμε στην επιστήμη της ψυχοϊστορίας, μία άκρως προωθημένη επιστήμη (ή μάλλον «τέχνη»), για την κατανόηση της οποίας είναι αναγκαίες συνδυαστικές γνώσεις υψηλού επιπέδου. Ελάχιστοι στον ελλαδικό χώρο ασχολήθηκαν με το εν λόγω θέμα.
Πλην του γράφοντος, σημειώνουμε το έργο του Χρήστου Κώνστα «Ψυχοϊστορία», που εκδόθηκε το 2002, και τον καθηγητή Δημήτρη Κιτσίκη, ο οποίος εφαρμόζει ψυχοϊστορικές μεθόδους στην εργογραφία του.
Ο υπογράφων αυτό το κείμενο αναφέρθηκε στην επιστήμη της ψυχοϊστορίας, π.χ. με τις λεγόμενες «φάσεις της σελήνης» που επιδρούν τα μέγιστα στην ανθρώπινη ιστορία κτλ.
Σήμερα θα δούμε το μείζον αυτό θέμα και από μία άλλη οπτική γωνία. Έγινε τώρα τελευταία λόγος και για μία άλλη διάσταση του ζητήματος: ότι μεγάλα γεγονότα, παγκοσμίου βεληνεκούς, σημειώνονται περίπου ανά εικοσιπενταετία (κάθε 25 χρόνια).
Βέβαια, όπως δυστυχώς συμβαίνει πάντοτε στην Ελλάδα, άτομα άσχετα πήραν θέση... μόνο και μόνο γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν! Είπαν λοιπόν και έγραψαν ένα σωρό ανοησίες. Εμείς θα δούμε το ζήτημα από καθαρά επιστημονική άποψη και ο καθείς ας εξάγει τα συμπεράσματά του.
Κάθε 25 χρόνια λοιπόν (ισχυρίζεται η ως άνω θεωρία) συμβαίνουν γεγονότα δραματικά, που αλλάζουν ριζικά την πορεία και τη μορφή του κόσμου. Τώρα έχουμε 2014, χρονιά στην οποία πολλοί αναμένουν απίστευτες πραγματικά εξελίξεις! Ας πάμε όμως 25 χρόνια πίσω. Ένα τέταρτο του αιώνα προηγουμένως, το 1989, συνέβη όντως η δραματική μετάλλαξη της γεωπολιτικής πραγματικότητας του πλανήτη και της περιοχής μας. Η μετάλλαξη αυτή συνέβη σε δύο επίπεδα, στο παγκόσμιο και στο εθνικό.
Σε παγκόσμιο επίπεδο κατέρρευσε ξαφνικά και με πάταγο το λεγόμενο «ανατολικό μπλοκ» δυνάμεων, δηλ. ο κομμουνιστικός συνασπισμός με πρωτοπόρα την ΕΣΣΔ (Σοβιετική Ένωση). Έτσι φθάσαμε στη λήξη του Ψυχρού πολέμου, μέσω της άρσης του «σιδηρού παραπετάσματος», η οποία πιστοποιήθηκε με το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου, το φθινόπωρο του 1989, και την ένωση των δύο Γερμανιών ακριβώς ένα έτος αργότερα. Η ΕΣΣΔ έπαψε να υπάρχει τον Δεκέμβριο του 1991 και η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε με τα γνωστά τραγικά επακόλουθα...
Σε εθνικό επίπεδο το 1989 χαρακτηρίστηκε από την πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) και από την «ανίερη», κατά πολλούς, κυβερνητική συνεργασία ΝΔ-κομμουνιστών. Δεξιά και Αριστερά έστειλαν το ΠΑΣΟΚ στο ειδικό δικαστήριο, όμως η εν λόγω πράξη τους απεδείχθη «μπούμερανγκ» εναντίον τους, διότι το ΠΑΣΟΚ αθωώθηκε και η μεν ΝΔ συνετρίβη στις εκλογές του 1993, η δε Αριστερά στο σύνολό της συρρικνώθηκε σε πολύ χαμηλά ποσοστά...
Το 1964, 25 χρόνια νωρίτερα, υπήρξε και πάλι έτος-σταθμός για τον πλανήτη και την Ελλάδα. Στα τέλη του 1963 είχε ήδη δολοφονηθεί ο Τζον Κένεντι, πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ το 1964 πέθανε ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Νικίτα Χρουστσόφ. Οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν ακόμη περισσότερο στον πόλεμο του Βιετνάμ (που είχε «πικρό» τέλος για τους Αμερικανούς...), ενώ η Σοβιετική Ένωση γνώρισε μία απίστευτη μετάλλαξη μέσω της νέας τότε ηγεσίας της, δηλ. του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, η οποία τελικά την εκφύλισε και την οδήγησε στην παρακμή...
Στην Ελλάδα το 1964 «έσπασε» η κυριαρχία της Δεξιάς, από το 1952, και στην εξουσία ανήλθε το Κέντρο. Το γεγονός αυτό επιτάχυνε τις εξελίξεις της ανωμαλίας (είχε προηγηθεί η φυγή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Παρίσι, στα τέλη του 1963), με τελική κατάληξη την επανάσταση της 21ης Απριλίου του 1967.
Για το 1939... τι να πρωτοπούμε; Τότε ήταν που ξέσπασε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, τον Σεπτέμβριο του 1939, με την επίθεση της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ κατά της Πολωνίας. Γεγονός νομοτελειακό και λογική κατάληξη μίας ανώμαλης δεκαετίας, που ξεκίνησε ουσιαστικά με το «μεγάλο κραχ» της παγκόσμιας οικονομίας το 1929.
Όπως πάντοτε συμβαίνει, έτσι και τότε η οικονομική κρίση και η ύφεση «εκτονώθηκαν» μέσω μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης: μετά τον πόλεμο, τον θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και την καταστροφή των υποδομών, η παγκόσμια οικονομία θα γνώριζε και πάλι ανοδική πορεία... Η Ελλάδα ασφαλώς ήταν για μια ακόμη φορά στο επίκεντρο των τότε τραγικών γεγονότων.
Τέλος, για να μην πάμε και μακρύτερα, το 1914... ήταν και πάλι (!) έτος απαρχής παγκοσμίου πολέμου! Τότε ξεκίνησε, ως γνωστόν, ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, με τα 10 εκατομμύρια νεκρούς και αμέτρητους σακατεμένους...
Ο πόλεμος αυτός οδήγησε σε ραγδαίες εξελίξεις, με την επικράτηση στη Ρωσία του Λένιν και την επιβολή του κομμουνιστικού καθεστώτος στη μεγαλύτερη ορθόδοξη χριστιανική χώρα του κόσμου. Η Ελλάδα όχι απλώς ενεπλάκη στην περιπέτεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά την ίδια εποχή μόλις έβγαινε από τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913) και ακολούθησε η Μικρασιατική καταστροφή του 1919-1922...
Όλα αυτά φανερώνουν τα όσα υποστηρίζουμε εδώ και καιρό στις αναλύσεις μας και στην παράθεση στοιχείων της Απόκρυφης Γεωπολιτικής. Ότι δηλ. η ιστορία του ανθρώπινου γένους ακολουθεί μία κυκλική (σε μορφή σπείρας) πορεία, με γεγονότα και καταστάσεις επαναλαμβανόμενες σε διαφορετικό βέβαια επίπεδο.
Όποιος δε, μελετά την ιστορική διαδικασία κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να «πέσει έξω» στις προγνώσεις του για τα μέλλοντα να συμβούν γεγονότα! Εμείς, για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε αυτήν ακριβώς τη μεθοδολογία στις έρευνές μας, γι’ αυτό και προβλέψαμε με ακρίβεια γεγονότα που άλλοτε φάνταζαν ως «επιστημονική φαντασία» κτλ.
Είναι με δυο λόγια αυτό που οι παλαιότεροι αποκαλούσαν «μοίρα» ή «πεπρωμένο» (η ιστορική νομοτέλεια). Ισχύει λοιπόν κάτι τέτοιο και για το 2014; Ο χρόνος θα δείξει.
Πάντως εμείς, ήδη εδώ και μία τριετία από τις στήλες της «Ε.Ω.», κάνουμε λόγο για την τεράστια αλλαγή που έρχεται και που ήδη ζούμε, αν και σε πρωταρχικό στάδιο ακόμη. Διότι, ας μην γελιόμαστε, είμαστε ακόμη στην αρχή των όσων συγκλονιστικών έπεται να συμβούν στη διάρκεια των επόμενων ετών! Πράγματι, έχουν δίκιο όσοι αποκαλούν τους καιρούς μας «εσχατολογικούς»...
Το 2014 θα είναι το πρώτο έτος της μεγάλης αλλαγής! Και πολλοί συνδέουν αυτή την ιστορική μετάβαση με έναν νέο παγκόσμιο (Γ΄ παγκόσμιο ή θερμοπυρηνικό) πόλεμο...
Έχουμε βεβαίως αναφερθεί πολλάκις στις προοπτικές και στις «προφητείες» ενός τέτοιου φοβερού γεγονότος. Και οι εξελίξεις είναι μπροστά μας και ενώπιον της ιστορίας. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα βαρεθούμε καθόλου.
Θα ζήσουμε καταστάσεις πρωτόγνωρες για τη γενιά μας.
Το πλανητικό «πανηγύρι» μόλις τώρα αρχίζει...
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Είναι μία χρονική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας λαμβάνουν χώρα τεράστιες αλλαγές τόσο στην καθημερινότητά μας όσο και γενικότερα στον πλανήτη, σηματοδοτώντας έτσι τη μετάβαση σε μία πραγματικά Νέα Εποχή για την ανθρωπότητα: την περίφημη εποχή του Υδροχόου, η οποία και αντικαθιστά, μετά από 2.000 έτη, την εποχή των Ιχθύων (Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. = Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ, από εδώ και ο ιχθύς, δηλ. το ψάρι, ήταν το αρχικό σύμβολο του χριστιανισμού, προτού να αντικατασταθεί αργότερα από τον σταυρό)...
Οι φοβερές και τρομερές αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας διαψεύδουν ασφαλώς τους ψευδοπροφήτες της δεκαετίας του 1990, κάποιους ανόητους πρακτορίσκους της CIA και του Πενταγώνου, οι οποίοι (μεθυσμένοι από τη δήθεν επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού επί του μαρξισμού) έκαναν λόγο για... «τέλος της ιστορίας»!
Πρωτεργάτης αυτής της τόσο ανόητης θεωρίας υπήρξε ο Αμερικανός (γιαπωνέζικης καταγωγής) πολιτικός επιστήμονας Φράνσις Φουκουγιάμα, ο οποίος συνέγραψε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το έργο «Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος». Τελικά η θεωρία του Φουκουγιάμα βρίσκεται σήμερα στον κάλαθο των αχρήστων, εφόσον η ιστορία όχι μόνο δεν «τελείωσε», αλλά γνώρισε μία δραματική επανεκκίνησή της...
Και άλλες φορές, από τις φιλόξενες στήλες της «Ε.Ω.», αναφερθήκαμε στην επιστήμη της ψυχοϊστορίας, μία άκρως προωθημένη επιστήμη (ή μάλλον «τέχνη»), για την κατανόηση της οποίας είναι αναγκαίες συνδυαστικές γνώσεις υψηλού επιπέδου. Ελάχιστοι στον ελλαδικό χώρο ασχολήθηκαν με το εν λόγω θέμα.
Πλην του γράφοντος, σημειώνουμε το έργο του Χρήστου Κώνστα «Ψυχοϊστορία», που εκδόθηκε το 2002, και τον καθηγητή Δημήτρη Κιτσίκη, ο οποίος εφαρμόζει ψυχοϊστορικές μεθόδους στην εργογραφία του.
Ο υπογράφων αυτό το κείμενο αναφέρθηκε στην επιστήμη της ψυχοϊστορίας, π.χ. με τις λεγόμενες «φάσεις της σελήνης» που επιδρούν τα μέγιστα στην ανθρώπινη ιστορία κτλ.
Σήμερα θα δούμε το μείζον αυτό θέμα και από μία άλλη οπτική γωνία. Έγινε τώρα τελευταία λόγος και για μία άλλη διάσταση του ζητήματος: ότι μεγάλα γεγονότα, παγκοσμίου βεληνεκούς, σημειώνονται περίπου ανά εικοσιπενταετία (κάθε 25 χρόνια).
Βέβαια, όπως δυστυχώς συμβαίνει πάντοτε στην Ελλάδα, άτομα άσχετα πήραν θέση... μόνο και μόνο γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν! Είπαν λοιπόν και έγραψαν ένα σωρό ανοησίες. Εμείς θα δούμε το ζήτημα από καθαρά επιστημονική άποψη και ο καθείς ας εξάγει τα συμπεράσματά του.
Κάθε 25 χρόνια λοιπόν (ισχυρίζεται η ως άνω θεωρία) συμβαίνουν γεγονότα δραματικά, που αλλάζουν ριζικά την πορεία και τη μορφή του κόσμου. Τώρα έχουμε 2014, χρονιά στην οποία πολλοί αναμένουν απίστευτες πραγματικά εξελίξεις! Ας πάμε όμως 25 χρόνια πίσω. Ένα τέταρτο του αιώνα προηγουμένως, το 1989, συνέβη όντως η δραματική μετάλλαξη της γεωπολιτικής πραγματικότητας του πλανήτη και της περιοχής μας. Η μετάλλαξη αυτή συνέβη σε δύο επίπεδα, στο παγκόσμιο και στο εθνικό.
Σε παγκόσμιο επίπεδο κατέρρευσε ξαφνικά και με πάταγο το λεγόμενο «ανατολικό μπλοκ» δυνάμεων, δηλ. ο κομμουνιστικός συνασπισμός με πρωτοπόρα την ΕΣΣΔ (Σοβιετική Ένωση). Έτσι φθάσαμε στη λήξη του Ψυχρού πολέμου, μέσω της άρσης του «σιδηρού παραπετάσματος», η οποία πιστοποιήθηκε με το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου, το φθινόπωρο του 1989, και την ένωση των δύο Γερμανιών ακριβώς ένα έτος αργότερα. Η ΕΣΣΔ έπαψε να υπάρχει τον Δεκέμβριο του 1991 και η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε με τα γνωστά τραγικά επακόλουθα...
Σε εθνικό επίπεδο το 1989 χαρακτηρίστηκε από την πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) και από την «ανίερη», κατά πολλούς, κυβερνητική συνεργασία ΝΔ-κομμουνιστών. Δεξιά και Αριστερά έστειλαν το ΠΑΣΟΚ στο ειδικό δικαστήριο, όμως η εν λόγω πράξη τους απεδείχθη «μπούμερανγκ» εναντίον τους, διότι το ΠΑΣΟΚ αθωώθηκε και η μεν ΝΔ συνετρίβη στις εκλογές του 1993, η δε Αριστερά στο σύνολό της συρρικνώθηκε σε πολύ χαμηλά ποσοστά...
Το 1964, 25 χρόνια νωρίτερα, υπήρξε και πάλι έτος-σταθμός για τον πλανήτη και την Ελλάδα. Στα τέλη του 1963 είχε ήδη δολοφονηθεί ο Τζον Κένεντι, πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ το 1964 πέθανε ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Νικίτα Χρουστσόφ. Οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν ακόμη περισσότερο στον πόλεμο του Βιετνάμ (που είχε «πικρό» τέλος για τους Αμερικανούς...), ενώ η Σοβιετική Ένωση γνώρισε μία απίστευτη μετάλλαξη μέσω της νέας τότε ηγεσίας της, δηλ. του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, η οποία τελικά την εκφύλισε και την οδήγησε στην παρακμή...
Στην Ελλάδα το 1964 «έσπασε» η κυριαρχία της Δεξιάς, από το 1952, και στην εξουσία ανήλθε το Κέντρο. Το γεγονός αυτό επιτάχυνε τις εξελίξεις της ανωμαλίας (είχε προηγηθεί η φυγή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Παρίσι, στα τέλη του 1963), με τελική κατάληξη την επανάσταση της 21ης Απριλίου του 1967.
Για το 1939... τι να πρωτοπούμε; Τότε ήταν που ξέσπασε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, τον Σεπτέμβριο του 1939, με την επίθεση της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ κατά της Πολωνίας. Γεγονός νομοτελειακό και λογική κατάληξη μίας ανώμαλης δεκαετίας, που ξεκίνησε ουσιαστικά με το «μεγάλο κραχ» της παγκόσμιας οικονομίας το 1929.
Όπως πάντοτε συμβαίνει, έτσι και τότε η οικονομική κρίση και η ύφεση «εκτονώθηκαν» μέσω μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης: μετά τον πόλεμο, τον θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και την καταστροφή των υποδομών, η παγκόσμια οικονομία θα γνώριζε και πάλι ανοδική πορεία... Η Ελλάδα ασφαλώς ήταν για μια ακόμη φορά στο επίκεντρο των τότε τραγικών γεγονότων.
Τέλος, για να μην πάμε και μακρύτερα, το 1914... ήταν και πάλι (!) έτος απαρχής παγκοσμίου πολέμου! Τότε ξεκίνησε, ως γνωστόν, ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, με τα 10 εκατομμύρια νεκρούς και αμέτρητους σακατεμένους...
Ο πόλεμος αυτός οδήγησε σε ραγδαίες εξελίξεις, με την επικράτηση στη Ρωσία του Λένιν και την επιβολή του κομμουνιστικού καθεστώτος στη μεγαλύτερη ορθόδοξη χριστιανική χώρα του κόσμου. Η Ελλάδα όχι απλώς ενεπλάκη στην περιπέτεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά την ίδια εποχή μόλις έβγαινε από τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913) και ακολούθησε η Μικρασιατική καταστροφή του 1919-1922...
Όλα αυτά φανερώνουν τα όσα υποστηρίζουμε εδώ και καιρό στις αναλύσεις μας και στην παράθεση στοιχείων της Απόκρυφης Γεωπολιτικής. Ότι δηλ. η ιστορία του ανθρώπινου γένους ακολουθεί μία κυκλική (σε μορφή σπείρας) πορεία, με γεγονότα και καταστάσεις επαναλαμβανόμενες σε διαφορετικό βέβαια επίπεδο.
Όποιος δε, μελετά την ιστορική διαδικασία κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να «πέσει έξω» στις προγνώσεις του για τα μέλλοντα να συμβούν γεγονότα! Εμείς, για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε αυτήν ακριβώς τη μεθοδολογία στις έρευνές μας, γι’ αυτό και προβλέψαμε με ακρίβεια γεγονότα που άλλοτε φάνταζαν ως «επιστημονική φαντασία» κτλ.
Είναι με δυο λόγια αυτό που οι παλαιότεροι αποκαλούσαν «μοίρα» ή «πεπρωμένο» (η ιστορική νομοτέλεια). Ισχύει λοιπόν κάτι τέτοιο και για το 2014; Ο χρόνος θα δείξει.
Πάντως εμείς, ήδη εδώ και μία τριετία από τις στήλες της «Ε.Ω.», κάνουμε λόγο για την τεράστια αλλαγή που έρχεται και που ήδη ζούμε, αν και σε πρωταρχικό στάδιο ακόμη. Διότι, ας μην γελιόμαστε, είμαστε ακόμη στην αρχή των όσων συγκλονιστικών έπεται να συμβούν στη διάρκεια των επόμενων ετών! Πράγματι, έχουν δίκιο όσοι αποκαλούν τους καιρούς μας «εσχατολογικούς»...
Το 2014 θα είναι το πρώτο έτος της μεγάλης αλλαγής! Και πολλοί συνδέουν αυτή την ιστορική μετάβαση με έναν νέο παγκόσμιο (Γ΄ παγκόσμιο ή θερμοπυρηνικό) πόλεμο...
Έχουμε βεβαίως αναφερθεί πολλάκις στις προοπτικές και στις «προφητείες» ενός τέτοιου φοβερού γεγονότος. Και οι εξελίξεις είναι μπροστά μας και ενώπιον της ιστορίας. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα βαρεθούμε καθόλου.
Θα ζήσουμε καταστάσεις πρωτόγνωρες για τη γενιά μας.
Το πλανητικό «πανηγύρι» μόλις τώρα αρχίζει...
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης