Η κυρία που σήμερα στηρίζει την Πρωτοβουλία των 58 κουλτουριάδηδων του ΚολωνακίουΕπιχειρείν απεγνωσμένα να επανέλθει στο προσκήνιο με κάθε μέσα και δι΄ ασήμαντον αφορμήν. Με ένα καλά οργανωμένο δίκτυο δημοσιογράφων-βαπορακίων της μεταπολίτευσης καθώς και στελεχών της διαφημιστικής αγοράς στα οποία έχει μοιράσει πολύ χρήμα από τις θέσεις που κατά καιρούς υπηρέτησε έχει την ψευδαίσθηση πως μπορεί να ξεπλυθεί στην νέα κολυμβήθρα που στήνει ο Σημίτης με την βοήθεια της ντόπιας ελίτ των ολιγαρχών.
Η συγκεριμένη είναι η αθόρυβη-για την ώρα-Κυρία των Εξοπλισμών. Αυτή που έχει αναλάβει να ξεπλύνει τα εκατοντάδες εκατομμύρια της μίζας που διαφεύγουν σε εξωχώριες του εξωτερικού κάποιες από τις οποίες φέρουν την υπογραφή της συγκεκριμένης κυρίας δίπλα σε εκείνες των σεσημασμένων ολιγαρχών της χώρας-παραδοσιακών και νεόπλουτων.
Όσο για τις εξελίξεις αρκούντως κατατοπιστικό το σχετικό κείμενοτης Μαρίνας Μάνηπου ακολουθεί
ΟΠΛΑ, ΣΚΑΝΔΑΛΑ, ΜΙΖΕΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η ρωσική ρήση «αν πυροβολήσεις το παρελθόν με πιστόλι, το μέλλον θα σε εκδικηθεί με κανόνι» δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή απ΄ ό,τι στην υπόθεση με τις ελληνικές εξοπλιστικές μίζες.
Η σύλληψη του πρώην αναπληρωτή διευθυντή Εξοπλισμών (από το 1996, επί Άκη Τσοχατζόπουλου, μέχρι το 2002, επί Γιάννου Παπαντωνίου) Αντώνη Κάντα και των πρώτων απ΄ όσους κατονόμασε ως εμπλεκομένους αφήνει άφωνο το πανελλήνιο για την ωμότητα των αποκαλύψεων. Αλλά γεννά και συνεχώς αυξανόμενα ερωτηματικά για το πώς συνέβησαν όλα αυτά κάτω από τη «μύτη» της πολυδιαφημισμένης εκσυγχρονιστικής οκταετίας 1996-2004, χωρίς υπουργοί, πρωθυπουργός και το ευρύτερο «σημιτικό» σύστημα να αντιληφθούν το παραμικρό.
Παρότι η ανάκριση βρίσκεται στην αρχή της, τα στοιχεία που βγήκαν ήδη στο φως είναι αρκετά για να οδηγήσουν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: ότι, πέραν της αστυνομικο-δικαστικής παραμέτρου, αυτή η υπόθεση θα προκαλέσει σεισμικές δονήσεις στο πολιτικό τοπίο και θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων στην πορεία προς τις εκλογές -ακόμα και προς τις επικείμενες ευρωεκλογές του Μαΐου.
Σίγουρα στον χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, η οποία εδώ και μήνες εμφανίζεται ως η σωτήρια λύση για τη χώρα, και μάλιστα «από τα πάνω», με το ΠΑΣΟΚ είτε στην ουρά είτε σε ρόλο φτωχού συγγενή.
Κι επειδή από την εν εξελίξει ανακριτική διαδικασία προκύπτει ομολογία ότι οι μίζες συνέχισαν να πέφτουν... μέχρι και το 2005, τα σκάγια βρίσκουν και την πρώτη, τουλάχιστον, «καραμανλική» κυβέρνηση.
Ήγγικεν η ώρα
Αντικειμενικά, η υπόθεση ρίχνει βαριά σκιά στο τότε ΠΑΣΟΚ και προκαλεί το σημερινό να τη βγάλει από πάνω του. Η Χ. Τρικούπη φέρεται αποφασισμένη να το πράξει -όχι τόσο από κομματικό πατριωτισμό όσο από την ανάγκη να καθαρίσει η ταυτότητα της Κεντροαριστεράς και να απευθυνθεί με νέο πρόσωπο... και νέα πρόσωπα στη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία.
Τα πρώτα στοιχεία από την ανακριτική διαδικασία προκαλούν πολιτικό ίλιγγο:
* Η πρώτη κυβέρνηση Σημίτη, επικαλούμενη τα Ιμια, προχώρησε σε ένα υπέρογκο εξοπλιστικό πρόγραμμα, που τρόμαξε... ακόμα και τον Κάντα (κατά τη δική του ομολογία), ασχέτως εάν οι πρώτες μίζες που έφτασαν στο γραφείο του τον έκαναν να κατανοήσει την αναγκαιότητά του. Μόνο για την προμήθεια των αμερικανικών μαχητικών F-16, το 2000, το ελληνικό Δημόσιο δαπάνησε το ιλιγγιώδες ποσό των 2,5 δισ. ευρώ -η εν λόγω αγορά, μάλιστα, χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη των τελευταίων 20 ετών.
* Στους διαδρόμους του «πασοκικού» ρεπορτάζ γινόταν λόγος (ως αστικός μύθος...) για τη συμφωνία που έκανε ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών για την ηγεσία του Κινήματος, Κ. Σημίτης, να «δωρίσει» στον ηττημένο Άκη Τσοχατζόπουλο το υπουργείο Άμυνας -στο οποίο και παρέμεινε επί πέντε ολόκληρα χρόνια. Στη διάρκειά τους, με πρόσχημα τα Ίμια και την επεκτατικότητα της Τουρκίας, έγιναν οι θηριώδεις εξοπλιστικές παραγγελίες κι «έπεσαν» οι μίζες που βγαίνουν τώρα στη φόρα. Ο μεν φυλακισμένος πρώην υπουργός επικαλείται τις εγκρίσεις (των παραγγελιών) από το ΚΥΣΕΑ, το δε περιβάλλον του κ. Σημίτη αντιτείνει πως στο εν λόγω όργανο δεν συζητούσαν οικονομικές λεπτομέρειες.
Λεπτομέρεια: Ο Αντ. Κάντας παρέμεινε στη Διεύθυνση Εξοπλισμών σε ολόκληρη την τετραετία Άκη και, όταν ανέλαβε υπουργός Άμυνας ο κ. Παπαντωνίου, ο ίδιος υπέβαλε (ως όφειλε) παραίτηση, η οποία δεν έγινε δεκτή - για να γίνει τελικά τον επόμενο χρόνο, όταν οι δύο άνδρες διαφώνησαν για την προμήθεια των Leopard.
* Κατά τους υπολογισμούς των ανακριτών, στην περίοδο 1996-2005 το ελληνικό Δημόσιο (και οι Έλληνες φορολογούμενοι) κατέβαλε 20 δισ. ευρώ για αγορά οπλικών συστημάτων, ενώ οι μίζες που διακινήθηκαν έφτασαν τα 2 δισ. ευρώ. Ποιο πολιτικό, επιχειρηματικό, στρατιωτικό, νομικό σύστημα μπορεί να πείσει ότι, πέραν του Κάντα, του Τσοχατζόπουλου και του διαδόχου του στο Πεντάγωνο, Γιάννου Παπαντωνίου, «ουδείς κατάλαβε το παραμικρό»;
* Η Εξεταστική Επιτροπή που συστήθηκε για το εξοπλιστικό πρόγραμμα των TOR-M1 αμέσως μετά τη «γαλάζια» εκλογική νίκη του 2004 δεν κατέληξε πουθενά. Πριν από λίγες ημέρες, δηλαδή εννέα χρόνια αργότερα, ο πρόεδρός της (και νυν αντιπρόεδρος της Βουλής), Γιάννης Τραγάκης, ομολόγησε δημοσίως: «Είχαμε βρει όλα τα στοιχεία που έδεναν τον Άκη, αλλά, ξέρετε, δύσκολα πας σε προανακριτική για απιστία». Το γεγονός ότι δεν έχει καλέσει ακόμη ο εισαγγελέας τον κ. Τραγάκη και τα μέλη εκείνης της Εξεταστικής γεννά ένα επιπλέον ερωτηματικό - για τους βιαστικούς, τουλάχιστον.
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Κεφάλαιο» της 11ης Ιανουαρίου
http://kourdistoportocali.com/post/32517/smpokos