Η Ελλάδα είναι μία ευλογημένη χώρα, η οποία όμως ευρίσκεται αντιμέτωπη με δύο τεράστιους κινδύνους: αφενός μεν με τον αφελληνισμό της, με μία φυλετική εκκαθάριση καλύτερα, αφετέρου με τον εκφασισμό της, εκ μέρους της πολιτικής.
Είμαστε όμως αισιόδοξοι για το μέλλον της, εάν φυσικά ισχύσει σύντομα το «συν Αθηνά και χείρα κίνει», το οποίο καθυστερεί επικίνδυνα – με την αλλαγή του συντάγματος, έτσι ώστε να υιοθετηθεί το πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας, καθώς επίσης ένα εθνικό συλλογικό όραμα.
Στον υπόλοιπο πλανήτη βέβαια δεν ισχύουν τα ίδια πράγματα, ενώ θα λέγαμε πως «ότι λάμπει δεν είναι χρυσός», στο θέμα της μείωσης των επιτοκίων δανεισμού (ομόλογα), σε χώρες όπως η Ιρλανδία. Αντίθετα, η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, θυμίζοντας στις Η.Π.Α. το έτος πριν τη Μεγάλη Ύφεση (1928) και στην Ευρώπη την περίοδο που «εξέβαλλε» στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (1914).
Οι αναφορές μας αυτές και οι φόβοι που εκφράζουμε δεν είναι το προϊόν απαισιοδοξίας, αφού οι αναλύσεις δεν έχουν σκοπό την πρόβλεψη επώδυνων συμβάντων στο μέλλον, αλλά την αποφυγή τους – η οποία προϋποθέτει την αφύπνιση πολιτών και κυβερνήσεων, έτσι ώστε να μην συμβούν τα προβλεπόμενα.
Όσον αφορά τώρα την ανάληψη της προεδρίας της Ευρώπης από την Ελλάδα, αφενός μεν δεν περιμένουμε κάτι ιδιαίτερο, αφετέρου θα επιβαρυνθούμε με ένα κόστος που υπολογίζεται στα 80 εκ. €, σε μία εποχή που μάλλον δεν προσφέρεται για σπατάλες – ενώ θα ήταν πολύ καλύτερο να επικεντρωθεί η κυβέρνηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο εσωτερικό της χώρας.
.
Ραδιοφωνική συζήτηση του κ. Σαχίνη (Νέα Κρήτη, Παγκρήτια εφημερίδα) με τον οικονομολόγο κ. B.Βιλιάρδο, το πρωί της 8ης Ιανουαρίου του 2014
Περαιτέρω, εάν η Γερμανία δεν αλλάξει πολιτική, επιμένοντας σε μέτρα λιτότητας χωρίς την παράλληλη ενίσχυση της ανάπτυξης,η Ευρωζώνη θα βυθιστεί στον αποπληθωρισμό (ανάλυση) – ο οποίος θα εκτοξεύσει στα ύψη την ανεργία, καθώς επίσης τα δημόσια χρέη όλων εκείνων των χωρών που είναι υποχρεωμένες να δανείζονται με επιτόκια που ξεπερνούν το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ τους.
Αυτό θα οδηγήσει στην ακόμη μεγαλύτερη άνοδο των ακραίων και εθνικιστικών παρατάξεων, καθώς επίσης στη λήψη αστυνομικών μέτρων εκ μέρους των κρατών, για την αντιμετώπιση των κοινωνικών εξεγέρσεων – με πιθανότερο αποτέλεσμα τον «εκφασισμό» της Ευρώπης,όπως φαίνεται ήδη από τους νόμους που υιοθετεί η Ισπανία (ανάλυση).
Στο γράφημα που ακολουθεί διαπιστώνεταιη άνοδος των «ευρωσκεπτικιστικών» ή/και «ακροδεξιών» παρατάξεων στην Ευρώπη το 2013, η οποία συνεχώς κλιμακώνεται.
.
.
Ολοκληρώνοντας, το ότι οι Η.Π.Α. εξέδωσαν προειδοποίηση προς τους πολίτες τους, να μην επισκέπτονται το Αμβούργο, λόγο των συνεχών επεισοδίων και των εξεγέρσεων εκεί, με την αστυνομία να έχει πλέον το δικαίωμα να απαγορεύει τη διέλευση των πολιτών σε ορισμένα διαμερίσματα της πόλης, δεν είναι ίσως τόσο σημαντικό για την εσωτερική κατάσταση της Γερμανίας.
Φυσικά κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί μόνο και μόνο από τα γεγονότα αυτά πως κινδυνεύει εκεί η Δημοκρατία– με εξαίρεση τους οπαδούς του πρωθυπουργού τηςΤουρκίας, οι οποίοι κατηγορούν μέσω του Twitter την ανελευθερία του Τύπου στη Γερμανία, χαρακτηρίζοντας την καγκελάριο ως «Γερμανοεβραία» (στους λογαριασμούς Occupy Hamburgκαι Stop German Police Violence).