Φαίνεται ότι το σύνδρομο του Λουκά του Νοταρά (το είχαμε αναφέρει πέρσι έτσι καιρό) είναι γονιδιακής μορφής ιδιαίτερα για κάποιες κομματικές μεγαλο-ηγεσίες. Αυτοί που έχουν ληστέψει και έχουν φάει κυριολεκτικά τον αγλέορα μαζί τους τραπεζίτες και έχουν ρίξει το λαό στη φτώχια και στην εξαθλίωση τους έχει πιάσει και η «κοινωνική ευαισθησία».

Βγήκε το κυβερνών κόμμα συνεπικουρούμενο από την αξιωματική αντιπολίτευση (πάντα αυτοί συμφωνούν) να μας πουν ότι «δεν μπορούμε να αγοράσουμε τις φρεγάτες από το Ισραήλ (δεν μας ζήτησαν λεφτά εδώ και τώρα οι άνθρωποι) γιατί τα λεφτά τάχατε πρέπει να διατεθούν για τις κοινωνικές ανάγκες του κόσμου».

Όμως πίσω από τις «θεατρινίστικες κοινωνικές τους ευαισθησίες» κρύβεται ο μεγάλος έρωτας τους για τον Ερτογάν (όπως του Νοταρά για το Μωάμεθ τον Πορθητή) ο οποίος μας «συμβούλεψε» μάλιστα να σταματήσουμε τις πολεμικές δαπάνες (ενώ η Τουρκία εξοπλίζει και εκσυγχρονίζει ασταμάτητα τις ένοπλες της δυνάμεις) για να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση».

Όμως αυτό το δόγμα της ολικής απαξίωσης προς κάθε τι το εθνικό που κατευθύνεται από τον αρχη-εραστή του Ερτογάν Μακάριο Δρουσιώτη του προεδρικού με τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια όπως Ντίνο Οδυσσέως, Κατερίνα Ηλιάδη…είναι αυτό που παράγει τα φοβικά σύνδρομα και την ψυχολογία της παράδοση μας μέσα από ξεπουληματικές πολιτικές επιλογές που οδηγούν στην αναγνώριση του ψευδοκράτους και την διχοτόμηση.

Η μισητή και προδοτική χούντα των συνταγματαρχών, το 1972 είχε στα χέρια της τα σεισμικά στοιχεία για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Βόρειο Αιγαίο. Τον Ιούνιο του 1973 είχε κτυπήσει το γεωτρύπανο στον Πρίνο και το Φεβρουάριο του 1974 άρχισε να αναβλύζει το πετρέλαιο από το ομώνυμο κοίτασμα. Δηλαδή με συνοπτικές και τάχιστες διαδικασίες ολοκληρώθηκε το όλο εγχείρημα μάλιστα με τα τεχνικά δεδομένα και δυνατότητες της τότε εποχής.

Σήμερα αντί να τροχοδρομηθούν διαδικασίες άμεσης και αποτελεσματικής αξιοποίησης του ενεργειακού πλούτου, παρατηρείται ύποπτη και υστερόβουλη ολιγωρία καθώς και αναίρεση των ότι έχει γίνει και σχεδιαστεί μέχρι σήμερα. Πρώτα έφεραν ως κώλυμα την επιβεβαιωτική, τώρα επικαλούνται δεύτερη, τρίτη επιβεβαιωτική... και δεν ξέρουμε πότε τελικά θα τους ελεήσει και φωτίσει ο Κύριος να αρχίσουν. Ή μάλλον ξέρουμε... Όταν τα εικονικά δάνεια με τα οποία φορτώνουν τον Κυπριακό λαό θα ισοφαρίσουν την αξία των κοιτασμάτων τότε θα γίνει και μεγάλο deal. "Σας τα δίδουμε και σας τα παραδίδουμε όλα και ξοφλούμε". Δηλαδή 3 στο λάδι 3 στο ξύδι 6 το λαδόξυδο...

Παρ’ όλο που είμαι μετωπικά ενάντια στα πάσης φύσεως δικτατορικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα είτε στην κλασσική τους μορφή είτε στη σύγχρονη τροϊκανή τους έκδοση, αναρωτιέμαι αν οι σημερινοί έχοντες την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας είναι λιγότερο ή περισσότεροι επικίνδυνοι από την εθνοκτόνα και μισητή χούντα των συνταγματαρχών, τουλάχιστο στο κεφάλαιο διαχείρισης των εθνικών πόρων και των εθνικών συμφερόντων;

Προσωπικά έχω δίλλημα και δεν είμαι καθόλου βέβαιος για το ποιος είναι πράγματι ο πιο επικίνδυνος.

Όπως είχαμε αναφέρει πριν από 6 μήνες η Κυβέρνηση έχει διαγράψει το χρέος των 7 δις προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων για να αυξηθεί η ευχέρεια του κράτους να πληρώνει την τρόικα και τους δανειστές. Αυτό απλά ως υπενθύμιση για τα πάμπολλα «κατορθώματα-επιτεύγματα» του ηγέτη της κρίσης που έχει «περήφανα ορθώσει» το ανάστημα του (από τη μέση και κάτω φυσικά) τη 15η Μαρτίου 2013, που έμελλε να αποτελέσει και το νέο Βατερλώ της Κύπρου.

Όμως από την 1η του 2014 μέσα στο γενικό φορομπηκτικό πρόγραμμα της Κυβέρνησης έχουν επιβληθεί και νέες αυξήσεις στο ΤΚΑ. Δηλαδή ενώ επί υπουργίας Σωτηρούλας Χαραλάμπους είχαν αυξηθεί οι εισφορές και σύμφωνα με την τότε αναλογιστική μελέτη είχε διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ΤΚΑ μέχρι του 2050, τώρα προφανώς έχουν προκύψει «νέα δεδομένα». Τα 7 δις που δανείστηκε το κράτος και αποτελούν τους κόπους και τον ιδρώτα γενεών εργαζομένων, έχουν διαγραφεί μετά από απαίτηση των τροικανών δυνάμεων κατοχής των νέο-ναζιστών της Μέρκελ και του Σόιμπλερ.

Όμως η Βουλή και οι βουλευτές μας μηδενός εξαιρουμένου έχουν συνηγορήσει και υποταχτεί σ’ αυτή την μεγάλη απάτη και ληστεία η οποία ωχριά σ’ αυτά που έκανε ο Βγενόπουλος και ο κάθε λογής Βγενόπουλος. Ως πολίτες αυτού του πολύπροδομένου τόπου, πρέπει να ρίξουμε και να κάνουμε πράξη το σύνθημα «κανείς από τους υφιστάμενους βουλευτές να μην επανεκλεγεί» στις επόμενες εκλογές. (Αν φυσικά υπάρχει Κύπρος και Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι τότε). Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να τους κάνουμε.

ΥΓ: Φυσικά για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα (άλως φαγοπότι) του ΤΚΑ έχουν αυξήσει το όριο αφυπηρέτησης στα 65.5 χρόνια και βλέπουμε… Μας θέλουν να πεθαίνουμε στην εργασία ώστε τα λεφτά των συντάξεων μας να καταλήγουν στους ληστοσυμμορίτες και τους τοκογλύφους.