Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου «Μάξιμος ο Γραικός» Νικόλαος Γκουράρος αναφέρθηκε και στην φιλανθρωπική προσφορά της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου αποκαλύπτοντας το μυστικό.
Συγκεκριμένα και εν τη ρήμη του σύντομου λόγου του είπε ότι το ιστορικό αυτό μοναστήρι διέθεσε ποσό της τάξης των δύο εκατομμυρίων ευρώ για αποφυλακίσεις κρατουμένων, οι οποίοι είχαν φυλακιστεί για χρέη, τα περισσότερα μικροποσά!
Την είδηση αυτή η πλειονότητα των ΜΜΕ είτε την προσπέρασαν είτε καν την ανέφεραν... Αυτή δυστυχώς την αντιμετώπιση έχουν σήμερα οι καλές και αισιόδοξες ειδήσεις που δείχνουν ότι η ανθρωπιά δεν εξέλιπε από την χώρα μας.
Εάν υποθέσουμε όμως πως είχε γίνει υπεξαίρεση του ανωτέρω ποσού από το μοναστήρι τότε θα βούιζαν στην κυριολεξία όλα τα συστημικά κατευθυνόμενα και ελεγχόμενα ΜΜΕ της ευλογημένης πατρίδας μας.
Δεν αναρωτιέστε καλοί μου Χριστιανοί το γιατί δεν αποτελεί είδηση το γεγονός ότι εκατοντάδες άνθρωποι ενίοτε και της διπλανής μας πόρτας θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με τις οικογένειές τους; Δεν αναρωτιέστε γιατί ότι αποτελεί καλό έργο υποβαθμίζεται ή και συκοφαντείται;
Δεν αναρωτιέστε γιατί η Ορθοδοξία αποτελεί μόνιμο και βασικό στόχο των εκφραστών του μυστηρίου της ανομίας, οι οποίοι θέλουν να μας πείσουν με τις τεχνικές κρίσεις και τις κάθε λογής μεθοδεύσεις ότι ο Θεός έχει εγκαταλείψει τον κόσμο; Δεν αναρωτιέστε γιατί ετσιθελικά θέλουν να μας επιβάλλουν την κάθε λογής ανωμαλία και να καταστρέψουν τα χριστιανικά θεμέλια της κοινωνίας μας;
Όμως ο φιλεύσπλαχνος Θεός όχι μόνο δεν εγκατέλειψε τον κόσμο αλλά αντιθέτως τώρα νοιάζεται πολύ περισσότερο γι’ αυτόν. Έχει όμως τον τρόπο Του να διδάσκει, να γαλουχεί και να κατευθύνει τους ανθρώπους προς την οδό της σωτηρίας.
Όλοι λοιπόν θα θυμάστε ότι πριν δύο χρόνια τέτοιο καιρό ο ηγούμενος και γέροντας της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου αρχιμανδρίτης Εφραίμ για πολιτικές κυρίως σκοπιμότητες είχε μπει στο στόχαστρο εγχωρίων και ξένων ΜΜΕ. Τα δημοσιεύματα τότε παραμονές των Χριστουγέννων έδιναν και έπαιρναν και οι συκοφαντίες είχαν παρασύρει πολλούς. Στόχος τους ήταν να χαλάσουν τη μεγάλη γιορτή των Χριστιανών.
Με μεγάλη λοιπόν ευκολία σχεδόν όλοι άρχισαν να κατηγορούν τον ηγούμενο Εφραίμ ως δήθεν επιχειρηματία, ως δήθεν μοναχό που αποποιήθηκε τους όρκους του, ως δήθεν ρασοφόρο λίαν επικίνδυνο για την ελληνική κοινωνία.
Ακόμη και η δικαιοσύνη που συχνά -πυκνά με τις αποφάσεις της έχει δείξει ότι αποτελεί τροχοφόρο και κάρο θα λέγαμε της πολιτικής και των πολιτικών, παρακινούμενη από τις έμμεσες η άμεσες πιέσεις που της ασκούνταν αποφάσισε αυτόν τον «επικίνδυνο κακοποιό» ρασοφόρο να τον προφυλακίσει, στερώντας του τη δυνατότητα να εορτάσει Χριστούγεννα με την αδελφότητα της Μονής, που αποτελεί ως γνωστόν και την οικογένειά του!
Η αδικία δεν άργησε να αποκαλυφθεί και να αποκατασταθεί το όνομα του μετά από αρκετά χρόνια συνεχούς λάσπης! Δεν αναρωτιέστε καλοί μου Χριστιανοί το γιατί ο Θεός επιτρέπει ενίοτε αδίκως να διασύρονται και να συκοφαντούνται αυτοί που αφιερώθηκαν ψυχή και σώματι να Τον υπηρετούν; Μα γιατί ο ίδιος ο Θεός βάδισε με το παράδειγμά Του την τεθλιμμένη στενή και ανηφορική οδό του λόφου του Γολγοθά, η οποία εμπεριέχει και τον άδικο εμπαιγμό, τη συκοφαντία, τα βασανιστήρια...
Η οδός λοιπόν αυτή για κάθε μοναχό και για κάθε Χριστιανό που επιζητεί τη σωτηρία και την αιωνιότητα αποτελεί θα λέγαμε βασικό στόχο, σκοπό και μονόδρομο. Κανείς άλλωστε δεν αγίασε χωρίς να τη βαδίσει. Γιατί η οδός αυτή καταλήγει στη σταύρωση αλλά και στην ανάσταση.
Ο ηγούμενος Εφραίμ βάδισε την οδό αυτή με το χειρότερο δυνατό τρόπο, όταν παραμονές της Ενσάρκωσης του Κυρίου οδηγούνταν από πολιτικές σκοπιμότητες σιδηροδέσμιος στον Κορυδαλλό! «Μωρέ καλά του έκαναν.
Καιρός ήταν να μπει και μία τάξη στην ασυδοσία του κλήρου. Ρασοφόρος ήταν αυτός η μπίζνεσμαν...» ήταν η αντίδραση των περισσότερων. Αντίδραση που έμοιαζε μ’ αυτή των Ιουδαίων που φωνασκούσαν κατά του Κυρίου μας, οπως συμβαίνει σ’ όλες τις περιπτώσεις συκοφαντιών. Ο ηγούμενος όμως, άντεξε στα βέλη της συκοφαντίας προβάλλοντας την προσευχή που διδάχθηκε από αγίους αγιορείτες γεροντάδες στο διάβα του στο Περιβόλι της Παναγίας μας.
Κατά την παραμονή του στις φυλακές Κορυδαλλού, το διάστημα που τελείωνε το επισκεπτήριο και έμενε μόνος ξέκλεβε χρόνο για να μιλήσει με συγκρατούμενούς του και να αφουγκραστεί τα προβλήματά τους, να βιώσει τον πόνο τους, όχι μόνο ως απόμακρος ενίοτε πνευματικός αλλά ως πάσχων και ο ίδιος. Όταν βιώσεις άλλωστε τον πόνο τότε μπορείς πολύ καλύτερα να νιώσεις τον πονεμένο, λέει ο σοφός λαός μας! Κι αυτό ακριβώς του ενεργοποίησε ακόμη περισσότερο τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής του.
Και την ευαισθησία αυτή όταν μετά λίγες εβδομάδες αποφυλακίστηκε την πέρασε στη γεροντία αλλά και σ’ όλη την αδελφότητα της Μονής Βατοπεδίου. Έτσι, αυξήθηκε ακόμη περαιτέρω η συνδρομή της Μονής για αποφυλακίσεις.
Αποτέλεσμα λοιπόν της ευαισθησίας αυτής ήταν η διάθεση του ποσού των δύο εκατομμυρίων ευρώ για να ελευθερωθούν φυλακισμένοι που έκτιαν ποινές για λίγα χρέη... Μέσα σε λίγους μήνες το ιστορικό αυτό μοναστήρι κατάφερε να δώσει το καλύτερο δώρο στις οικογένειες πολλών φυλακισμένων, φτωχές και ανήμπορες να ανταπεξέλθουν στα προς του ζην. Και η προσφορά αυτή της Μονής δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη... Η Ιερά Μονή Βατοπεδίου άλλωστε παραδοσιακά πρωτοστατούσε πάντοτε σε έργα φιλανθρωπίας.
Κάποιοι ωστόσο σκεπτόμενοι πονηρά και οδηγούμενοι εκ του πειρασμού ίσως αναρωτηθούν για το που βρίσκει το μοναστήρι αυτά τα μεγάλα ποσά και τα διαθέτει. Ας μάθουν,όπως λέγει πνευματικό παιδί του γέροντα ότι «τα περισσότερα εξ αυτών προέρχονται από δωρεές πιστών και τάματα προς την Παναγία μας την Παραμυθία και την Τιμία Ζώνη». Τα θαύματα προσθέτει, που ακολούθησαν της μετάβασης της Τιμίας Ζώνης στη Ρωσία, όπου πάνω από 1800 άκληρες οικογένειες Ρώσων απέκτησαν παιδιά μετέτρεψαν πολλούς εξ αυτών σε φίλους και προσκυνητές της Μονής.
Πολλοί εκ των ανωτέρω Ρώσων Ορθοδόξων αδελφών μας και κυρίως αυτοί που βίωσαν τα θαύματα της Παναγίας πρόσφεραν χρήματα.
Ο γέροντας και η γεροντία αποφάσισαν τότε να διαθέσουν τα χρήματα αυτά εξ ολοκλήρου σε έργα φιλανθρωπίας. Άλλωστε καθημερινά κατέφθαναν στο μοναστήρι πάμπολλα αιτήματα φυλακισμένων και φτωχών οικογενειών μέσω των ενοριών, μοναστηριών και μητροπόλεων και λόγω της οικονομικής κρίσης είχαν γεωμετρικώς αυξηθεί. Κι οι Ρώσοι χριστιανοί μάλιστα πρόσφεραν τις περισσότερες φορές όχι εκ του περισσεύματος αλλά και του υστερήματός τους.
Με τον τρόπο αυτό, όπως μας είπε φίλος και πνευματικό τέκνο του ηγουμένου, η δοκιμασία του γέροντα συνέβαλε ούτως ώστε η Ιερά Μονή Βατοπεδίου όχι μόνο να αυξήσει το έργο φιλανθρωπίας στο οποίο πάντοτε πρωτοπορούσε αλλά και να αναδειχθεί εν μέσω οικονομικής κρίσης σε ένα αδιάλειπτο χώρο φιλανθρωπίας και προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Ίσως αυτό το κοινωνικό έργο της Ιεράς Μονής επεδίωκαν και επιδιώκουν σήμερα να εμποδίσουν αυτοί που εμμένουν να διατηρούν δεσμευμένους τους λογαριασμούς της ιστορικής Μονής επιστρατεύοντας φθηνές δικαιολογίες.
http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1825&obcatid=1