Πριν από την διπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου – Ιουνίου του 2012, αλλά και μετά, η θλιβερή και πτωχευμένη μιντιοκρατία μαζί με τα απομεινάρια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τρομοκρατούσαν τον ελληνικό λαό, μιλώντας του για δήθεν ακυβερνησία και καταστροφή αν δεν σχημάτιζαν την συγκυβέρνηση της ντροπής, του ψέματος και της υποταγής στην τρόικα. Ενάμιση χρόνο μετά κι αφού έχουν εξαθλιώσει την συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία δεν βρίσκεται πια στα όρια της ανθρωπιστικής καταστροφής, αλλά μέσα σε αυτήν, παρατηρείται αυτό ακριβώς το φαινόμενο.
Η επικινδυνότητα της συνειδητής ακυβερνησίας. Ο καθένας πλέον κάνει ότι θέλει μέσα σε αυτή την συγκυβέρνηση. Για όλους υπάρχει ρόλος που ξεκινά από το «αντάρτικο» μέχρι και την προσφορά ελεημοσύνης σε εκείνους που η κυβέρνηση Σαμαρά εξαθλιώνει.
Δεν ξέρει πια ποιον να πρωτοϋπηρετήσει αυτή η κυβέρνηση. Την τρόικα; Την ντόπια βλαχομπαρόκ ολιγαρχία; Αυτούς δηλαδή που μετά την λήξη του Β’ ΠΠ... κέρδισαν μαζικά τα λαχεία σε αυτήν την χώρα; Ποιους;
Θλιβερό συνονθύλευμα ακροδεξιών, τσεκουροφόρων, φιλοβασιλικών, ακραίων νεοφιλελεύθερων σταγονιδίων, γραφικών, τηλεστάρ, «σοσιαλιστών», «κεντροαριστερών» και πάει λέγοντας. Από όποιο σημείο και να το πιάσει κάποιος δεν πρόκειται να βρει την άκρη στον μίτο της Αριάδνης. Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά, τότε θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι όλος αυτός ο θίασος της «Τηλεοπτικής Δημοκρατίας» με τα ρετάλια που κυβερνούν θα ήταν ο καλύτερος πρωταγωνιστής για γνωστή τηλεοπτική εκπομπή.
Θα γελούσαν και τα …τσιμέντα που λέει ο σοφός ελληνικός λαός. Θλιβερές μαριονέτες, οι οποίες βλέπουν την «πολιτική» τους καριέρα να τελειώνει, βολοδέρνουν νυχθημερόν στα ΜΜΕ για να καταγγέλλουν την ελληνική κοινωνία και την αξιωματική αντιπολίτευση για την δική τους κατάντια. Για τον δικό τους διασυρμό, τον οποίο μάλιστα τολμούν, έχοντας δυστυχώς ακόμα την εξουσία στα χέρια τους, να περιφέρουν καθημερινά στα πέρατα της υφηλίου, εκθέτοντας την χώρα και όχι την εικόνα της στα αδιάκριτα μάτια του οποιουδήποτε.
Η επικινδυνότητά τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Από την πρώτη κιόλας ημέρα που ανέλαβαν την διακυβέρνηση, φρόντισαν να διαψεύσουν σχεδόν όλους όσους τους ψήφισαν, ξεμπερδεύοντας μια και καλή με την δήθεν διαπραγμάτευση, την οποία θα έκαναν με τους δανειστές της χώρας. Η αρχή έγινε από το Βερολίνο όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, δήλωνε «αναμάρτητος» μπροστά στην Άνγκελα Μέρκελ.
Μήνες μετά αποκαλύφθηκε και επίσημα ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ, κάτι που έχει επιβεβαιώσει άπειρες φορές ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, κυνηγώντας ένα …πρωτογενές πλεόνασμα.
Αυτή ήταν η φτηνή δικαιολογία για την μη διαπραγμάτευση. Ένας Γιάννης Στουρνάρας, τον οποίο οι ...διαρροές θέλουν να αποφασίζει μόνος του για όλα, αλλά από την άλλη μεριά απολαμβάνει της πλήρους στήριξης και μάλιστα φανατικής από τα χείλη του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου. Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά βέβαια. Αν ο οποιοσδήποτε υπουργός Οικονομικών δεν εξέφραζε απόλυτα την κυβερνητική πολιτική θα είχε απολυθεί την αμέσως επόμενη στιγμή.
Από την άλλη μεριά ένα αποκρουστικό σκορποχώρι, δήθεν πολιτικών, οι οποίοι έτυχε να εκλεγούν στις εκλογές του 2012, γυρνούν τα κανάλια και δηλώνουν ότι συμπονούν τον ελληνικό λαό για τα δεινά που οι ίδιοι του έφεραν σηκώνοντας το χεράκι τους και ψηφίζοντας όλα τα Μνημόνια και τους συνοδευτικούς νόμους και με το άλλο μια και πλησιάζουν γιορτές, δηλώνουν ότι θα δώσουν μια ελεημοσύνη ή ένα μέρισμα από το …πρωτογενές πλεόνασμα.
Την ίδια στιγμή, ο θλιβερός αυτός θίασος, δεν φιλοτιμήθηκε να παραιτηθεί κατά την διάρκεια της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας, την οποία κατέθεσε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σα να μην έφτανε αυτό, αρνείται εκ νέου να δεχτεί την βοήθεια που προσφέρει χωρίς μικροκομματικά συμφέροντα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τον Αλέξη Τσίπρα να περιδιαβαίνει τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και να προσπαθεί να αναστρέψει το κλίμα υποταγής και δουλείας, το οποίο έχει καλλιεργήσει αυτή η θλιβερή κυβέρνηση Σαμαρά.
Και δεν τελειώνει εκεί το πράγμα. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά, αποφασίζει ομόφωνα να στηρίξει τον Έλληνα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως υποψήφιο για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τα απομεινάρια που παριστάνουν ότι κυβερνούν χλευάζουν. Δεν τους ζητήθηκε να υποστηρίξουν τον αρχηγό της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είναι πολύ μικρόψυχοι κι εξουσιομανείς για να το κάνουν. Να μην χλευάζουν όμως θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο. Την χώρα υπηρετεί η υποψηφιότητα Τσίπρα και όχι απλά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν μπορούν να κατανοήσουν έστω και αυτό οι γνωστοί τηλεμαϊντανοί, τότε εύκολα συμπεραίνεται ότι είναι άκρως επικίνδυνο για τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα να κρατούν το τιμόνι της Ελλάδας στα χέρια τους.
Έχουν καταργήσει ουσιαστικά την Βουλή. Την χρησιμοποιούν μόνο για να επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ και σε όποιον νομίζουν ότι είναι εχθρός των δικών τους συμφερόντων. Υψώνουν τα χέρια μόνο για να ψηφίσουν λαοκτόνες πολιτικές και Μνημόνια, διατεινόμενοι μάλιστα ότι «σώζουν» την χώρα. Κυβερνούν μόνο χάρη της στήριξης της παρασιτικής ολιγαρχικής ελίτ και της μιντιοκρατίας, οι οποίες γνωρίζουν ότι η πτώση της θλιβερής κι επικίνδυνης συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου θα σημάνει αυτόματα και την δική τους πτώση.
Τρέμουν και μόνο στην ιδέα ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο αυτός ο λαός να μάθει την αλήθεια, να ζητήσει εκλογές και να ζήσει με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Έτσι όπως θα έπρεπε δηλαδή. Έτσι όπως ορίζεται το αυτονόητο. Οι πινακίδες με τους αριθμούς κυκλοφορίας αυτής της κυβέρνησης έχουν λήξει και αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο…
Κώστα Καπνίση
http://periodista.gr/greece/item/8289.htm