Ποια μορφή διοικήσεως μπορεί κανείς να δώσει σε κοινωνίες, στις οποίες η διαφθορά εισχώρησε παντού, στις οποίες δε φτάνει κανείς στον πλούτο παρά μόνο μέσω εκείνων των ικανών εκπλήξεων, που είναι ψευτολωποδυσίες, στις οποίες βασιλεύει η ακολασία των ηθών και η ηθική δε συγκρατείται παρά μόνο με τιμωρίες και με σκληρούς νόμους και όχι με εκούσια παραδεκτές αρχές, στις οποίες τα αισθήματα της Πατρίδας και της Θρησκείας καταπνίγονται από κοσμοπολίτικες δοξασίες; Ποια μορφή Κυβερνήσεως να δώσει κανείς σ' αυτές τις κοινωνίες εκτός από την αυταρχική μορφή, την οποία θα περιγράψω παρακάτω; Θα κανονίσουμε μηχανικά τις πράξεις του πολιτικού βίου των υπηκόων μας με νέους νόμους. Οι νόμοι αυτοί θα καταργήσουν μία προς μία όλες τις πάρα πολύ μεγάλες ελευθερίες, οι οποίες χορηγήθηκαν από τους Χριστιανούς, και η βασιλεία μας θα εκδηλωθεί με έναν αυταρχισμό τόσο επιβλητικό, ώστε να είναι σε θέση σε κάθε χρόνο και τόπο να φιμώσει τους Χριστιανούς, οι οποίοι θα θελήσουν να μας κάνουν αντιπολίτευση και θα είναι δυσαρεστημένοι. Όταν ο λαός θεωρούσε τα βασιλικά πρόσωπα ως μια καθαρή απόρροια της Θείας Θελήσεως, υποτασσόταν χωρίς ψίθυρο στην απολυταρχία των βασιλιάδων. Αλλά από την ημέρα που έχουμε υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα των ατομικών τους δικαιωμάτων, θεώρησαν τα βασιλικά πρόσωπα ως απλούς θνητούς. Το "ελέω Θεού" έπεσε από το κεφάλι των βασιλιάδων, αφού τους αφαιρέσαμε την πίστη τους προς το Θεό. Η εξουσία μεταφέρθηκε στο δρόμο, δηλ. σ' έναν τόπο δημόσιο, και έτσι εμείς την κυριεύσαμε. Οι δυνάμεις δε μπορούν να συνάψουν ούτε την πιο ασήμαντη συμφωνία χωρίς να παίρνουμε εμείς μέρος σ' αυτή. Η επιστήμη της πολιτικής οικονομίας, που επινοήθηκε από τους σοφούς μας, μας δείχνει από πολύ καιρό το ακατανίκητο γόητρο του χρυσού. Το κεφάλαιο, για να έχει τα χέρια ελεύθερα, οφείλει να πετύχει το μονοπώλιο της βιομηχανίας και του εμπορίου. Αυτό ακριβώς πραγματοποιεί συνεχώς ένα αόρατο χέρι σε όλα τα μέρη του κόσμου. Το μεγαλειώδες πρόβλημα της Κυβερνήσεώς μας είναι να εξασθενίζουμε το δημόσιο φρόνημα μέσω της κριτικής, να κάνουμε τους λαούς να χάνουν την συνήθεια να σκέπτονται, γιατί η σκέψη δημιουργεί την αντιπολίτευση, να μετατρέπουμε τις δυνάμεις της σκέψης σε ρητορικές αψιμαχίες. Θα οικειοποιηθούμε τη φυσιογνωμία όλων των κομμάτων, όλων των τάσεων και θα τις διδάξουμε στους ρήτορές μας, που θα μιλάνε τόσο πολύ, ώστε όλος ο κόσμος θα απαυδήσει ακούγοντάς τους. Για την εξασφάλιση της κοινής γνώμης στα χέρια μας, πρέπει να την κάνουμε περίπλοκη, εκφράζοντας από διάφορα μέρη και για πολύ χρόνο τόσες αντιφατικές γνώμες, ώστε οι Χριστιανοί θα χαθούν στο τέλος μέσα στο λαβύρινθό τους και θα πιστέψουν τελικά ότι αξίζει πολύ καλύτερα να μην έχει κάποιος καμία γνώμη στην πολιτική. Αυτά είναι ζητήματα που η κοινωνία δεν πρέπει να γνωρίζει. Δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζει εκτός από εκείνον, ο οποίος τη διευθύνει. Αυτό είναι το πρώτο μυστικό. Θα κουράζουμε τόσο πολύ τους Χριστιανούς μ' αυτή την ελευθερία, ώστε θα τους εξαναγκάζουμε να μας προσφέρουν μια διεθνή εξουσία, η διάταξη της οποίας θα είναι τέτοια, ώστε να κατορθώσει, χωρίς να τις συντρίψει, να περιλάβει τις δυνάμεις όλων των Κρατών του Κόσμου και να σχηματίσει την Υπέρτατη Κυβέρνηση. Τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»(Πρόκειται για κείμενα των Ιουδαίων (Illuminati-Πεφωτισμένων) τα οποία αποκαλύφθηκαν το 1902 από τον Ρώσο Σέργιο Νείλο. Αμέσως μετά την αποκάλυψή τους οι Εβραίοι αγόραζαν όλα τα αντίτυπα, και αφού είδαν ότι δεν πετύχαιναν στο σκοπό τους, άρχισαν να λένε - μέχρι της σήμερα - ότι αυτά είναι ψέματα και προέρχονται από τους εχθρούς τους! Όπως όμως θα δούμε, σχεδόν όλα τα πρωτόκολλα έχουν επαληθευθεί ή επαληθεύονται στις ημέρες μας!)