Ενώ ο ανασχηματισμός έγινε και οι ρόλοι των προσώπων ορίσθηκαν ,το παράδοξο είναι πως μένει ανοιχτό τόσο το θέμα των περιεχομένων της προγραμματικής συμφωνίας που θα κληθούν να εφαρμόσουν όσο και του «συντονισμού» των επιδιώξεων που θα συμφωνήσουν!
Σημειώνουμε ότι συμπληρώθηκε ένας χρόνος ευθύνης από την τρικομματικη κυβέρνηση που είχε προκύψει μετά τις εκλογές και όπως είναι φυσικό τίθεται το ερώτημα:
---πως μπορεί να υπάρξει νέα προγραμματική συμφωνία διακυβέρνησης αν αλήθεια δεν αξιολογηθεί η απερχόμενη για τις αποδόσεις της σε σχέση με τους στόχους που συμφώνησαν ;
Με απλά λόγια θα έπρεπε να είχαν γίνει γνωστά σε ποιους τομείς η πολιτική της τρικομματικης συγκυβέρνησης στο χρόνο που πέρασε είχε θετικά αποτελέσματα και δημιούργησε εξελίξεις ανατροπής της καθοδικής πορείας της χώρας και των πολιτών ταυτόχρονα!
Χωρίς τον απολογισμό η νέα συμφωνία γίνεται κενό γράμμα, ένας άγραφος χάρτης, άλλοθι- «λάστιχο» για μια πολιτική που στις επιδιώξεις της θα μπορεί να μεταλλάσσεται χωρίς κανένα δημοκρατικό έλεγχο και καμία πέραν των ισχυρών, δημοκρατική νομιμοποίηση !
Ενδεικτικά τίθεται το ερώτημα:
--πως μπορεί να γίνει συζήτηση για μια νέα προγραμματική συμφωνία αν δεν προσδιοριστούν οι αποδώσεις των πολιτικών που ασκήθηκαν σε κορυφαία θέματα όπως για παράδειγμα είναι :
***το χρέος και η εξέλιξη του μεγέθους του ένα χρόνο μετά
***η παραγωγική βάση της χώρας και η δυναμική ανάπτυξης η συρρίκνωσης της
***οι κοινωνικές ομάδες , η συμβολή τους στην παραγωγή ,η μεσαία τάξη και η πορεία της ,οι δυνάμεις της εργασίας της επιστήμης και η προοπτική τους
***αλλά και το κοινωνικό κράτος και οι δυνατότητες πρόσβασης των πολιτών στα δημόσια αγαθά
***όπως η συμβολή των κοινωνικών ομάδων στο φοροδοτικό σύστημα
***το τραπεζικό σύστημα οι ανακεφαλαιοποιησεις των χαρτοφυλακίων και η ρευστότητα στην αγορά
***οι εξυγιανσεις,οι παραχωρήσεις ,η οι εκποιήσεις εργαλείων ανάπτυξης σε σχέση με τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν για επενδύσεις οι αγοραστές η οι παραχωρησιουχοι
***το σχέδιο ανάπτυξης και των πρακτικών προγραμμάτων αντιμετώπισης του τεράστιου αριθμού ανέργων
***όπως επίσης κατά ποσόν οι λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» σχετίζονται με την ανάπτυξη η απλώς την ανακατανομή μεριδίων αγοράς
Σε τελική ανάλυση είναι η ώρα της δημόσιας τοποθέτησης αν η «αποτίμηση» οδηγεί στο συμπεράσματα ότι οι θυσίες οδηγούν στη σύγκλιση με το ευρωπαϊκό κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο η απλά εξυπηρετείται η νεοφιλελεύθερη επιδίωξη για μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων της οποίας ο νότος θα ρέπει σε τριτοκοσμική άδικη οικονομία!
Σ αυτά τα κεντρικά ερωτήματα είναι ανάγκη να υπάρξει κοινωνική και πολιτική αξιολόγηση προκειμένου το «νέο» κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας να πείσει, αν το σχέδιο του οδηγεί σε έξοδο από τη κρίση η σε βαθύτερη κρίση και απόγνωση !
Η «σταθερότητα» λοιπόν δεν είναι ένα τεχνητό κυβερνητικό σχήμα αλλά κοινωνική και πολιτική στράτευση σε μια ενότητα οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών στόχων .
Και όπως ξέρουμε δεν έχουν τους ίδιους στόχους ούτε οι κοινωνικές ομάδες ούτε οι πολιτικές!
Είναι λοιπόν αλήθεια ότι η έξοδος από την κρίση είναι πατριωτικό καθήκον !
Η χωρα λοιπόν και οι πολίτες ταυτόχρονα, πρέπει να γνωρίζουν τις αποδόσεις του ενός χρόνου απολογισμού αλλά και τις υποχρεώσεις που απορρέουν προκειμένου να ληφθουν μετρα όταν διαπιστώνεται ότι παράγονται ατελέσφορα και άδικα αποτελέσματα!
Για να έχουν τη δυνατότητα, κόντρα στους μονόδρομους , και στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προσανατολισμού , να υποδεικνύουν νέες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες διακυβέρνησης, ικανές να διαπραγματεύονται πιο αναπτυξιακά και δίκαια στην κατανομή των βαρών μέτρα !
Στις δημοκρατίες η χωρα και οι πολίτες έχουν δικαίωμα αν κάτι αποτυγχάνει να έχουν κι άλλη επιλογή !
Και αυτη πρέπει να υπάρχει!
Είναι ευθύνη των δυνάμεων της κεντροαριστεράς όχι ΜΟΝΟ να μη τη στερούν αλλά και να τη διαμορφώνουν!