Έργα Τέχνης “κάνουν φτερά” από τους δρόμους και τις πλατείες της πρωτεύουσας και όχι μόνο, ενώ η ΕΛΑΣ με εκατοντάδες επιχειρήσεις της οδηγεί πάνω από χίλιους συλληφθέντες στη Δικαιοσύνη.Όπως γράφει η Wall Street Journal η έκρηξη τιμών στην παγκόσμια αγορά εμπορευμάτων και μετάλλων σκραπ προκαλεί πονοκέφαλο στον Δήμο Αθηναίων παρά το γεγονός ότι έχουν υπερτριπλασιαστεί τα κέρδη από την ανακύκλωση.
Ο λόγος είναι η εξαφάνιση μερικών από τους πιο επιφανείς Αθηναίους, δηλαδή χάλκινα αγάλματα και προτομές που κοσμούν τους δρόμους και τις πλατείες της ελληνικής πρωτεύουσας. Όλα πέφτουν θύματα των επιτήδειων που τα πουλάνε για μερικές δεκάδες ευρώ ως χαλκό.
Μεταξύ τους έχει χαθεί η προτομή του Καζαντζάκη, ένας Ελ Γκρέκο και άλλα οκτώ μπούστα μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, από αντιστασιακούς μέχρι ήρωες της Επανάστασης και από πρώην Δημάρχους μέχρι τον κουβανό ήρωα της Ανεξαρτησίας Χοσέ Μαρτί. Η προτομή του Μπολιβάρ που επίσης αφαιρέθηκε, αντικαταστάθηκε από νέα.
Ο Μακρυγιάννης στάθηκε πιο τυχερός, αφού λόγω του μεγέθους του έργου, έχασε τελικά μόνο… το σπαθί του. “Ήταν πιο εύκολο να κλαπεί, καθώς το άγαλμα ήταν πολύ βαρύ”, εκτιμά ο αντιδήμαρχος Αθηναίων Ανδρέας Βαρέλας. “Ο χαλκός πωλείται για μερικές χιλιάδες ευρώ ανά τόνο, άρα υπάρχει το κίνητρο. Μία προτομή αντιστοιχεί σε μίας ημέρας δουλειά για τους κλέφτες”.
Τα κλεμμένα έργα Τέχνης είναι η κορυφή του παγόβουνου, καθώς σε όλη την Ελλάδα χάνονται καπάκια υπονόμων, σίτες ομβρίων υδάτων, καλώδια ρεύματος και μετασχηματιστές, ακόμη και σιδηροδρομικές ράγες. Μόλις τον Μάρτιο “έκανε φτερά” μία καμπάνα στην Κρήτη, η τρίτη σε ένα εξάμηνο. Πέρυσι, η ΕΛ.ΑΣ. σχημάτισε σχεδόν 1.200 δικογραφίες για σχετικές παραβάσεις, μετά από πάνω από 600 επιχειρήσεις που πραγματοποίησε.
Η εφημερίδα κάνει και ιστορική αναφορά στην… ανακύκλωση, με το κορυφαίο παράδειγμα του
Κολοσσού της Ρόδου, ενός από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου. Φτιαγμένο με τα χρήματα και το μέταλλο που άφησαν πίσω τους μετά την αποχώρησή τους οι πολιορκητές της πόλης υπό τον Δημήτριο το 304 π.Χ., το 30 μέτρων άγαλμα έπεσε τελικά στο σεισμό του 226 π.Χ. και τα κομμάτια του σταδιακά χρησιμοποιήθηκαν πάλι ως πρώτη ύλη.
Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που ο Δήμος, την ώρα που αναζητά τα χαμένα αγάλματα και μπούστα, σκέφτεται να ζητά πλέον να είναι από μάρμαρο όσα αντικαταστήσουν τις οριστικές απώλειες.
Έθνος