Πολλοί μικροί γερμανικοί δήμοι έχουν αναλάβει οι ίδιοι τη διαχείριση των δικτύων ηλεκτροδότησης. Στις μεγάλες πόλεις αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Θα αλλάξει αυτό στο Βερολίνο;
Στόχος της πρωτοβουλίας πολιτών είναι να περάσει η διαχείριση του δικτύου ηλεκτροδότησης από τα χέρια της σουηδικής Vattenfall, στα χέρια μια νεοϊδρυθείσας δημοτικής επιχείρησης. Οι λόγοι είναι προφανείς,όπως εξηγεί ο Γενς-Μάρτιν Ρόντε, ένας από τους επικεφαλής της πρωτοβουλίας. «Ηλεκτρικά δίκτυα που είναι σε δημόσια χέρια διασφαλίζουν αφενός το κοινωνικό όφελος και αφετέρου έχουν μια τεράστια στρατηγική σημασία».
![]()
Αντί να επενδύσει στην ηλιακή ή την αιολική ενέργεια, η Vattenfall παράγει και πουλάει ρεύμα κυρίως μέσα από εργοστάσια λιγνίτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταλαμβάνει το Βερολίνο μια από τις τελευταίες θέσεις στη Γερμανία όσον αφορά τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Επιπλέον, επειδή η εταιρία έχει εξασφαλίσει και τις άδειες για το περιφερειακό δίκτυο ηλεκτροδότησης, έχει τρόπον τινά ένα μονοπώλιο, όπως εξηγεί ο ίδιος.
Αυτό ακριβώς το μονοπώλιο προσπαθεί τώρα να σπάσει η πρωτοβουλία των ακτιβιστών. Μετά από 20 χρόνια λήγει το συμβόλαιο για το περιφερειακό δίκτυο με συνέπεια να μπορούν να καταθέσουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι τις προσφορές τους για την επόμενη 20ετία. «Είναι αποφασιστικής σημασίας, τι ακριβώς θα συμβεί με τα δίκτυα, πώς θα εκσυγχρονιστούν για τις ανανεώσιμες πηγές. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό το ερώτημα, ποιος θα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει: είτε θα είναι η Vattenfall που θέλει ουσιαστικά να συνεχίσει να πουλάει ρεύμα λιγνίτη ή οι πολλοί μικροί πάροχοι, δηλαδή ενεργειακές συμπράξεις και ιδιώτες με τις ηλιακές τους εγκαταστάσεις».
Επαναγορά του δικτύου
“Με τη λήξη των συμβολαίων μπορούμε να επαναγοράσουμε το δίκτυο ηλεκτροδότησης”Οι ακτιβιστές προσπαθούν να συγκεντρώσουν 200.000 υπογραφές υπέρ της επαναγοράς του δικτύου. Εάν τα καταφέρουν, τότε θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο δημοψήφισμα για την επαναγορά, η οποία θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα εντός του 2014. Ο εκπρόσωπος της πρωτοβουλίας Στέφαν Τάσνερ κάνει λόγο για μια μοναδική ευκαιρία προκειμένου να έλθει η ενεργειακή στροφή στο Βερολίνο: «Με τη λήξη των συμβολαίων μπορούμε να επαναγοράσουμε το δίκτυο ηλεκτροδότησης, τα καλώδια, τους μετασχηματιστές, αλλά και να απασχολήσουμε όλους τους υπαλλήλους της Vattenfall, εφόσον το επιθυμούν».
Ο ίδιος δεν συμμερίζεται τις ανησυχίες που εκφράζουν πολλοί ότι τυχόν «επαναδημοτικοποίηση» θα μπορούσε να έχει συνέπειες στις προσφερόμενες υπηρεσίες ή να οδηγήσει σε πιο συχνά τεχνικά προβλήματα. Και το Μόναχο αυτοδιαχειρίζεται το ηλεκτρικό του δίκτυο χωρίς να γίνονται εκπτώσεις στην ποιότητα, όπως επισημαίνει ο Στέφαν Τάσνερ.
Τα σχέδια για τη δημιουργία επτά νέων λιγνιτικών μονάδων γύρω από το Βερολίνο τροφοδοτούν τους ακτιβιστές με αρκετά επιχειρήματα, στην προσπάθειά τους να πείσουν τους συμπολίτες τους να υπογράψουν. Παρότι τους λείπουν ακόμη αρκετές χιλιάδες υπογραφές, ο Γενς-Μάρτιν Ρόντε είναι αρκετά αισιόδοξος ότι θα συγκεντρώσουν τον μαγικό αριθμό των 200.000 υπογραφών για να γίνει το δημοψήφισμα το ερχόμενο φθινόπωρο:
«Εάν σε δυο μεγάλες πόλεις, στο Βερολίνο και το Αμβούργο, επιστρέψουν το Σεπτέμβριο μέσω δημοψηφισμάτων τα ηλεκτρικά δίκτυα σε δημόσια χέρια, τότε αυτό θα στείλει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Γερμανίας». Fuchs / Κ. Συμεωνίδης. Υπεύθ. Σύνταξης:
Σταμάτης Ασημένιος
http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2013/06/blog-post_5320.html
Αντί να επενδύσει στην ηλιακή ή την αιολική ενέργεια, η Vattenfall παράγει και πουλάει ρεύμα κυρίως μέσα από εργοστάσια λιγνίτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταλαμβάνει το Βερολίνο μια από τις τελευταίες θέσεις στη Γερμανία όσον αφορά τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Επιπλέον, επειδή η εταιρία έχει εξασφαλίσει και τις άδειες για το περιφερειακό δίκτυο ηλεκτροδότησης, έχει τρόπον τινά ένα μονοπώλιο, όπως εξηγεί ο ίδιος.
Αυτό ακριβώς το μονοπώλιο προσπαθεί τώρα να σπάσει η πρωτοβουλία των ακτιβιστών. Μετά από 20 χρόνια λήγει το συμβόλαιο για το περιφερειακό δίκτυο με συνέπεια να μπορούν να καταθέσουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι τις προσφορές τους για την επόμενη 20ετία. «Είναι αποφασιστικής σημασίας, τι ακριβώς θα συμβεί με τα δίκτυα, πώς θα εκσυγχρονιστούν για τις ανανεώσιμες πηγές. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό το ερώτημα, ποιος θα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει: είτε θα είναι η Vattenfall που θέλει ουσιαστικά να συνεχίσει να πουλάει ρεύμα λιγνίτη ή οι πολλοί μικροί πάροχοι, δηλαδή ενεργειακές συμπράξεις και ιδιώτες με τις ηλιακές τους εγκαταστάσεις».
Επαναγορά του δικτύου
“Με τη λήξη των συμβολαίων μπορούμε να επαναγοράσουμε το δίκτυο ηλεκτροδότησης”
Ο ίδιος δεν συμμερίζεται τις ανησυχίες που εκφράζουν πολλοί ότι τυχόν «επαναδημοτικοποίηση» θα μπορούσε να έχει συνέπειες στις προσφερόμενες υπηρεσίες ή να οδηγήσει σε πιο συχνά τεχνικά προβλήματα. Και το Μόναχο αυτοδιαχειρίζεται το ηλεκτρικό του δίκτυο χωρίς να γίνονται εκπτώσεις στην ποιότητα, όπως επισημαίνει ο Στέφαν Τάσνερ.
Τα σχέδια για τη δημιουργία επτά νέων λιγνιτικών μονάδων γύρω από το Βερολίνο τροφοδοτούν τους ακτιβιστές με αρκετά επιχειρήματα, στην προσπάθειά τους να πείσουν τους συμπολίτες τους να υπογράψουν. Παρότι τους λείπουν ακόμη αρκετές χιλιάδες υπογραφές, ο Γενς-Μάρτιν Ρόντε είναι αρκετά αισιόδοξος ότι θα συγκεντρώσουν τον μαγικό αριθμό των 200.000 υπογραφών για να γίνει το δημοψήφισμα το ερχόμενο φθινόπωρο:
«Εάν σε δυο μεγάλες πόλεις, στο Βερολίνο και το Αμβούργο, επιστρέψουν το Σεπτέμβριο μέσω δημοψηφισμάτων τα ηλεκτρικά δίκτυα σε δημόσια χέρια, τότε αυτό θα στείλει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Γερμανίας». Fuchs / Κ. Συμεωνίδης. Υπεύθ. Σύνταξης:
Σταμάτης Ασημένιος
http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2013/06/blog-post_5320.html