Η λέξη «σωτηρία» υπήρξε πάντα το κεντρικό μοτίβο του Φασισμού.Στον «κλασσικό» φασισμό, αυτόν των εθνικών ιμπεριαλισμών και στα εθνικά δικτατορικά καθεστώτα, η «σωτηρία» συνεπαγόταν την κατάργηση των κομμάτων και κάθε εργατικής και λαϊκής οργάνωσης, διότι κόμματα και οργανώσεις αποτελούσαν τα «άρρωστα κύτταρα» της κοινωνίας και οι «σωτήρες» έπρεπε να τα «καθαρίσουν» με το νυστέρι του «σωτήρα» χειρουργού…
Σήμερα που διανύουμε το ΦΑΣΙΣΜΟ του υπέρ-εθνικού ιμπεριαλισμού (αυτό δεν έχει κατανοηθεί σε βάθος από πολλούς Αριστερούς που προβληματίζονται, όπως ο φίλος Στάθης και Μπογιόπουλος), η λέξη «σωτηρία» παραμένει η ίδια, αλλά με άλλες διαστάσεις και παραλλαγές, αλλά και πιο δόλιες μορφές.
Σήμερα παραμένει άθικτο το κυβερνητικό και πολιτικό οικοδόμημα (και με την υπάρχουσα κατεστημένη «αριστερά»).Αυτά που για τον παλιό φασισμό των ΕΘΝΙΚΩΝ ιμπεριαλισμών αποτελούσαν τα «σάπια κύτταρα», σήμερα αποτελούν την πολιτική αιχμή του ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ:τα εγχώρια, πολύχρωμα ανδρείκελά του.
Το έργο του «κλασσικού» φασισμού το υλοποιούν με την ίδια κτηνωδία, αλλά με πιο ύπουλα μέσα, με ποικίλες μεταμφιέσεις και πολύχρωμες μάσκες, τα θεσμικά κόμματα, τα «δημοκρατικά» όργανα του καθεστώτος, από κοινού με το ΦΑΣΙΣΜΟ των ΜΜΕ, του θεάματος, της «ενημέρωσης», της «ψυχαγωγίας» κ.λπ…
Ο «διάβολος» σήμερα έχει αλλάξει όψη:Είναι οι παρακρατικές συμμορίες αυτού του πλανητικού φασισμού, τα ιδεολογικά και πολιτικά βυθοκορήματα του «κλασσικού» φασισμού: Αυτά τα κόπρανα επιδοτεί, πολύμορφα, συντηρεί και γιγαντώνει ο σύγχρονος φασισμός και ταυτόχρονα τα ανυψώνει σε «σκιάχτρο», σε «διάβολο» για να ξεπλένεται ο ίδιος και να εμφανίζεται σαν «σωτήρας» της «δημοκρατίας» (όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά).
Σήμερα έχουν δουλευτεί και εκλεπτυνθεί και οι νέες λεκτικές φόρμες. Παραμένει, βεβαίως, σαν βάση η «σωτηρία», αλλά οι παραλλαγές της και οι «φόρμες» της έχουν γίνει πλουσιότατες.
Στο κείμενο σχετικά με το νέο «Λεξικό» της Νέας Τάξης αναπτύσσεται η ποικιλία του νέου φασιστικού λεξιλογίου.
Και ο Στάθηςστο κείμενό του αναπτύσσει έξοχα τη δολιότητα παραποίησης της έννοιας: «φιλελευθερισμός».
Απλώς να προσθέσουμε εδώ κάποιες παραλλαγές:
Ο Σημιτικός νεοφιλελευθερισμός» εμφανιζόταν σαν «επανίδρυση» και «ευημερία».
Σήμερα η «σωτηρία» έχει πάρει τη φόρμα των Μνημονίων.
Αλλά και τις «αριστερές» φόρμες της «αντιμνημονιακής» ρητορείας…
Οι «αριστερές» ποικιλίες, όπως πάντα, είναι πλουσιότατες:«κεντροαριστερά», «αντιρατσισμοί», εκλογικά μέτωπα «σωτηρίας» ΕΝΤΟΣ του κατοχικού καθεστώτος και με το λαό απλό ψηφοφόρο.
Τελευταίως ο ΣΥΡΙΖΑ «ανακάλυψε» ένα νέο λεκτικό εύρημα: Το «Μέτωπο του Νότου» για τη «σωτηρία» της ΕΕ και της χώρας μας!!!
Ξεχάσαμε και μια άλλη «φόρμα» της «σωτηρίας»: «Το Συνταγματικό Τόξο»!!!
Και εδώ η «αριστερά» συμμετέχει ενεργά και «συνωστίζεται».
Διαβάστε πιο αναλυτικά ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/06/blog-post_4074.html