Δεν είναι ούτε χειρότερο, ούτε καλύτερο. Είναι αυτό που θα καταφέρουμε εμείς οι ίδιοι να δημιουργήσουμε. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αποδεχθούμε, πρώτα απ’ όλα, πως τα πράγματα αλλάζουν. Εδώ υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Η ελληνική κοινωνία είναι μια βαθιά συντηρητική κοινωνία. Η νοοτροπία «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τ’ αφήσουμε» έχει διαποτίσει τον κοινωνικό ιστό με αποτέλεσμα να είναι πάντα ελάχιστοι αυτοί που θέλουν να κινηθούν τα πράγματα μπροστά, να αλλάξουν νοοτροπίες, να αλλάξουν ταχύτητες, να δουν τα πράγματα και μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.
Ενώ υποτίθεται πως η λέξη «αλλαγή», όπως εσχάτως και η λέξη «μεταρρύθμιση», συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο πολυχρησιμοποιημένων στο πολιτικό λεξιλόγιο, στην πραγματικότητα δεν εννοεί κανένας αυτό που λέει. Ή για να το πω πιο σωστά ο καθένας λέγοντας «αλλαγή» ή «μεταρρύθμιση» δείχνει τους ….άλλους!
Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη διαχείριση του θέματος πληρωμής του τέλους ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ από τον κ. Στουρνάρα. Ενώ υποτίθεται πως ο κ. Στουρνάρας ανήκει στις δυνάμεις εκείνες που παλεύουν κατά της ανομίας, ούτε λίγο ούτε πολύ, κάλεσε τη ΔΕΗ να συνεχίσει να εισπράττει το τέλος, παραβιάζοντας την σχετική απόφαση του δικαστηρίου και μέχρι να πετύχει την ευνοϊκή απόφαση που επιζητούσε από τον Άρειο Πάγο. Όπερ και εγένετο.
Με ποιο ηθικό πλεονέκτημα θα βγει αύριο ο κ. Στουρνάρας να καταγγείλει όσους παραβιάζουν το νόμο; Δεν θα γυρίσουν όλοι να του πουν «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις»; Πως θα αντιμετωπίσει την ανομία των «Φωτόπουλων» όταν έχει υποκύψει και ο ίδιος στον πειρασμό να κάνει λάστιχο το νόμο και τις δικαστικές αποφάσεις για να εξυπηρετήσει αυτό που θεωρεί εκείνος ως σωστό;
Το πολιτικό σύστημα φέρει πελώριες ευθύνες για την τραγωδία της χώρας και το χειρότερο είναι πως δεν τις έχει συνειδητοποιήσει. Καλεί όλους τους άλλους να «αλλάξουν» και να «μεταρρυθμιστούν» διεκδικώντας για τον εαυτό του να μείνει «ίδιο και απαράλλαχτο». Γιατί νομίζετε πως καβγαδίζουν για το ποιοι θα τοποθετηθούν επικεφαλής των εφοριών; Τους ενδιαφέρουν προσόντα και ικανότητες; Όχι βέβαια. Τους ενδιαφέρουν τα «πολιτικά φρονήματα» των εφόρων ώστε να συνεχίσουν οι εφορίες να είναι «χρήσιμες» για μικροπολιτικούς λόγους.
Όσο το πολιτικό σύστημα πιστεύει πως θα καταφέρει να αλλάξει τη χώρα χωρίς να αλλάξει το ίδιο, πλανάται πλάνην οικτρά. Για αυτό και το αποτέλεσμα θα είναι μια «τρύπα στο νερό», παρά τις όποιες πρόσκαιρες επιτυχίες.
Ο κόσμος που ξέραμε έχει τελειώσει. Ο κόσμος έχει αλλάξει και η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει για να μπορέσει να είναι μέρος αυτού του καινούργιου κόσμου. Το τελευταίο εμπόδιο είναι το πολιτικό σύστημά της. Κι αυτό δεν θα αλλάξει αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές ο τάδε ή ο δείνα. Αυτή είναι μια ψευδαίσθηση. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ να κληθεί να κυβερνήσει, μετά από έξι μήνες και για να είναι ακόμα στην κυβέρνηση θα πρέπει να έχει γίνει… ΠΑΣΟΚ.
Μαζί με τον παλιό κόσμο που έχει τελειώσει, μαζί με την παλιά Ελλάδα που έχει τελειώσει, μας έχει τελειώσει και το Σύνταγμα του 1975. Νέα εποχή για την Ελλάδα, σημαίνει νέο Σύνταγμα. Διότι μόνο ένα νέο Σύνταγμα μπορεί να θέσει το πλαίσιο της νέας νομιμότητας που έχει ανάγκη η χώρα και κυρίως μόνο ένα νέο Σύνταγμα μπορεί να δώσει την απαιτούμενη ώθηση στην έκφραση αυθεντικά νέων πολιτικών δυνάμεων, με μια νέα αντίληψη για το πολιτεύεσθαι και μια νέα αρχιτεκτονική στη διακυβέρνηση της χώρας. Επ’ αυτών θα έχουμε αρκετά να πούμε με τον καινούργιο χρόνο.
ΥΓ: Για να διαβάζετε το σημερινό editorial σημαίνει πως δεν ήρθε το «τέλος του κόσμου». Οπότε είτε οι Μάγιας έπεσαν έξω, είτε η προφητεία τους αφορούσε στοχευμένα τον Αντώνη Σαμαρά, τον Κώστα Καραμανλή, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Ανδρέα Λοβέρδο, τον Τσίπρα, την Παπαρήγα και τον υπόλοιπο «καλό κόσμο».
http://rizopoulospost.com/