Γι’ αυτό και προσπαθεί να «τη βγει» στον Σαμαρά, μπροστάρης αυτός, ο μοναδικός, ο μέγας, παρουσιάζοντας με ταρατατζούμ σε συνέντευξη Τύπου, μαζί με τη θλιβερή ουρά της Διαμαντοπούλου, τη διασωθείσα εκλογικά Χριστοφιλοπούλου, δυο «φιλολαϊκές» προτάσεις νόμου τις οποίες κατέθεσε στη Βουλή και μια τροπολογία στο σχέδιο νόμου «Οργάνωση και Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης και Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού και άλλες διατάξεις».
Η τροπολογία αφορά στη θέσπιση «υποτροφιών εκπαιδευτικής αλληλεγγύης», επιπλέον των υποτροφιών αριστείας που χορηγεί το ΙΚΥ. Σκίζεται η καρδιά του Βενιζέλου για τη χειμαζόμενη εργατική οικογένεια. Δεν κοιμάται τα βράδια ο Μπένι, βασανιζόμενος από «ονείρατα μαυροφτερουγισμένα», επειδή συλλογάται τη νεολαία που αναστενάζει στα Λύκεια και αυτή που δε μπορεί να σπουδάσει, επειδή οικονομικά έχει ξετινάξει τις εργαζόμενες οικογένειες η πολιτική των τροϊκανών ντόπιων και ξένων (προφανώς αυτός έπεσε απ’ το φεγγάρι).
Γι’ αυτό έστυψε την κούτρα του και κατέβασε την εξής απλή ιδέα: Να φτιάξει μια «μαγιά» 6.000 ευρώ, ώστε να εξασφαλίσει υποτροφίες 500 ευρώ μηνιαί-ως για 1.000 αναξιοπαθούντες φοιτητές «σε πρώτη φάση», που σπουδάζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους. Το χρηματικό ποσό μπορεί να συγκεντρωθεί από: 1) Ποσοστό των εσόδων των Ειδικών Λογαριασμών Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), που είναι ήδη είδος εν ανεπαρκεία και των ΝΠ αξιοποίησης της περιουσίας των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του άρθρου 58 του νόμου Διαμαντοπούλου (νόμος 4009/2011) (το άρθρο προβλέπει τη δημιουργία σε κάθε ΑΕΙ ενός ΝΠΙΔ με τη μορφή ανώνυμης εταιρίας, που θα αξιοποιεί και διαχειρίζεται τους πόρους και την περιουσία του ΑΕΙ. Συμπληρωματικά θα λειτουργεί βεβαίως και το πολυνομοσχέδιο-έκτρωμα, βάσει του οποίου η ακίνητη περιουσία των ΑΕΙ, λελογισμένη ως δημόσια περιουσία, μπορεί να «αξιοποιηθεί», δηλαδή να ξεπουληθεί από το κακόφημο ΤΑΙΠΕΔ). 2) Ποσοστό των εσόδων του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων (Ι.Τ.Υ.Ε.) «Διόφαντος». 3) Δωρεές, κληροδοτήματα και πάσης φύσεως χορηγίες από ευγενικούς πατριώτες επιχειρηματίες που θέλουν να εκπέσουν τα φορολογικά τους έξοδα, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης από πολιτικά κόμματα! 4) Επιχορηγήσεις της ΕΕ για την εκτέλεση ευρωπαϊκών και άλλων προγραμμάτων. 5) Διάθεση πόρων του ΙΚΥ, κατόπιν «ανασχεδιασμού» των δράσεών του.
Οι υποτροφίες θα αφορούν φοιτητές που έχουν «το χαμηλότερο διαθέσιμο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα» και είναι ταυτοχρόνως και μελετηροί, αφού οφείλουν «να έχουν επιτύχει μέσο όρο βαθμολογίας τουλάχιστον 6,00 σε κλίμακα βαθμολογίας 0-10 στα μαθήματα του ενδεικτικού προγράμματος σπουδών».
Και αφού εκπλήρωσε με την τροπολογία το φιλανθρωπικό του έργο, ο Βενιζέλος, προχώρησε σε πράξεις «ουσίας», με τις δυο προτάσεις νόμου, που αφορούν στην πολυπόθητη «μεταρρύθμιση» των δυο τύπων Λυκείου, του «νέου γενικού Λυκείου» και του «Τεχνολογικού Λυκείου της σημερινής εποχής».
Ο πονηρός Μπένι προσπαθεί να εκβιάσει τον Σαμαρά να αποδεχτεί τις προτάσεις νόμου και έτσι να πάρει όλη τη δόξα δική του. Γι’ αυτό υπενθυμίζει συνεχώς ότι οι προτάσεις αυτές αποτελούν την «τελική γραφή» του διαλόγου «στην οποία συμμετείχαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η ΔΗΜΑΡ, ο ΛΑΟΣ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, η Δημοκρατική Συμμαχία, τα περισσότερα δηλαδή κόμματα της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου». Συνάμα πετάει και το καρφί ότι τα νομοσχέδια αυτά δεν συζητήθηκαν στο τότε υ-πουργικό συμβούλιο, με ευθύνη της ΝΔ, που έκρινε ότι την ευθύνη της «μεταρρύθμισης» έπρεπε να πάρει η κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις επικείμενες εκλογές και όχι η κυβέρνηση Παπαδήμου. Βεβαίως, ο Βενιζέλος εντυπώσεις προσπαθεί να κερδίσει με τις πιρουέτες κοινοβουλευτικής ευταξίας, πλην, όμως, ο αρχηγός Σαμαράς είναι άγνωστο αν θα συναινέσει, επιδιώκοντας να βάλει τη σφραγίδα του ο ίδιος (όπως κάθε αστός πρωθυπουργός που σέβεται τον εαυτό του) στη δική του μεγαλεπήβολη «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση».
Το Τεχνολογικό Λύκειο
Νέο ισχυρό botox απαιτεί το ρυτιδιασμένο πρόσωπο της λεγόμενης τεχνολογικής εκπαίδευσης, μπας και επιτέλους προσελκύσει νεολαία, που εξακολουθεί και συνωστίζεται στις πόρτες των ΑΕΙ. Ειδικά στις μέρες μας είναι επιτακτική ανάγκη για το κεφάλαιο να κοπούν με το μαχαίρι οι δαπάνες για πολυδάπανες και μακρόχρονες πανεπιστημιακές σπουδές. Ασε που αυτές διαμορφώνουν απόφοιτους πιο απαιτητικούς και όχι τόσο υποταγμένους και συνεργάσιμους με τ’ αφεντικά, που θέλουν πια κανονικούς δούλους.
Η πρόταση, λοιπόν, προβλέπει τη συγχώνευση των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ και τη δημιουργία του Τεχνολογικού Λυκείου. Η ουσία θα παραμείνει η ίδια και αλλάζει μόνο η βιτρίνα. Η εγκατάλειψη, άλλωστε, της λεγόμενης τεχνολογικής εκπαίδευσης διαχρονικά απ’ όλες τις κυβερνήσεις, που διακόπτονταν μόνο από φθηνές κινήσεις εντυπωσιασμού περιοδικών ρετούς, είναι αδιάψευστος μάρτυρας του θερμού ενδιαφέροντος για τα παιδιά της εργατικής τάξης, που στοιβάζονται σ’ αυτές τις δομές, που αποτελούν ουσιαστικά τον Καιάδα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
♦ Το Τεχνολογικό Λύκειο έχει διάρκεια 3+1 έτη, καθώς Ιδρύονται Τμήματα Ειδίκευσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Τ.Ε.Ε) εντός του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος και ενταγμένα στην λειτουργία του Τεχνολογικού Λυκείου , διάρκειας ενός (1) έτους.
♦ Οι απόφοιτοι του Τμήματος Ειδίκευσης Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Τ.Ε.Ε.) αποκτούν πτυχίο ειδικότητας επιπέδου προσόντων 3. Βάσει της οδηγίας 36/2005 ΕΚ, το πτυχίο επιπέδου 3 μπορεί να απονέμεται μόνο σε αποφοίτους μεταδευτεροβάθμιων τμημάτων που ήδη κατέχουν τίτλους σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Υπάρχει δε η δυνατότητα ορισμένοι από αυτούς τους σπουδαστές που αποφοιτούν να μπουν κατ' ευθείαν σε ΤΕΙ με βάση τις προδιαγραφές που τα ΤΕΙ θα δώσουν.
♦ Οι ειδικότητες του Τεχνολογικού Λυκείου «προσδιορίζονται κυρίως με βάση τις παραγωγικές ανάγκες της χώρας… και τις ανάγκες απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο». Τις παραγωγικές ανάγκες μπορείτε να φανταστείτε, αφού θεωρείται θέσφατο και δεδομένη η θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό της εργασίας. Προσθέστε τώρα και την βαθιά κρίση που έχει ξεπατώσει τα πάντα και βγάλτε συμπέρασμα.
♦ Τα προγράμματα σπουδών «βασίζονται στα μαθησιακά αποτελέσματα και είναι επίσης προσαρμοσμένα στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς Πιστωτικών μονάδων (ECVET)». Σπουδές, δηλαδή, και μέσα στο σχολείο οργανωμένες όχι με βάση το συνεκτικό περιεχόμενο των γνωστικών αντικειμένων, αλλά την αποτύπωση σε πιστωτικές μονάδες που θα συλλέγονται απ’ όλη την εκπαιδευτική διαδρομή του μαθητή.
♦ Δεν υπάρχουν φραγμοί στις μετακινήσεις ή εγγραφές αποφοίτων από ένα σχολείο στο άλλο ή στην εσωτερική μετακίνηση, εφόσον εξασφαλίζονται τα «εκπαιδευτικά ελάχιστα».
♦ Διασφαλίζεται η «ισότιμη» πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση «για όσους μαθητές επιθυμούν επαγγελματική ανέλιξη μέσω περαιτέρω σπουδών». Η «ισότιμη» πρόσβαση είναι βεβαίως στα χαρτιά, αφού χάος διαχωρίζει τους μαθητές του Τεχνολογικού Λυκείου από αυτούς του Γενικού Λυκείου (διαφορετικά αναλυτικά προγράμματα, διαφορετικό επίπεδο σπουδών, διαφορετική σε μεγάλο βαθμό ταξική προέλευση).
Παρουσιάζοντας την πρόταση, που θα φέρει τάχα τα πάνω-κάτω στην ποιότητα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο Βενιζέλος έδωσε ακόμα ένα σόου υποκριτικής, εκφράζοντας βαθύτατη θλίψη για την ανεργία των αποφοίτων της. Μα ντιπ χαχόλους μας θεωρεί, που δεν έχουμε μάτια να δούμε πως αυτός και η παρέα του στο τρίο ξεφτίλα της συγκυβέρνησης προχωρούν σε μαζικές απολύσεις δημόσιων υπάλληλων, απλών πτυχιούχων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;
Το «νέο» Γενικό Λύκειο
Ο Μπένι περιέγραψε εισαγωγικά τον τύπο του Λυκείου-προθάλαμο της παραγωγής, που έχει ανάγκη ο καπιταλισμός σήμερα. «Η αλλαγή στην εκπαίδευση συνδέεται με το εθνικό παραγωγικό μοντέλο» (Ελλάδα υπηρεσιών και γκαρσονιών, άντε και κάποιων επιχειρήσεων στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, που θα έχουν κυρίως εξαγωγική δραστηριότητα, αφού οι ντόπιοι θα αδυνατούν να καταναλώσουν), με «τη μεγάλη στροφή κατά της ύφεσης και υπέρ της ανάπτυξης», είπε.
Κοντολογίς, ο ελληνικός καπιταλισμός έχει ανάγκη από ένα σχολείο που θα διαμορφώνει τον αυριανό «κινεζοποιημένο» εργαζόμενο, με τις πλάτες του οποίου στο μέλλον θα επιτευχθεί η αναιμική ανάπτυξη. Ούτε κουβέντα για ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας και ολοκληρωμένη γνώση. Ο αναλώσιμος εργαζόμενος μόνο κάποια ψήγματα γνώσεων πρέπει να κατέχει.
Πώς θα επιτευχθεί αυτό;
♦ Με την Α΄ Λυκείου ν’ αποτελεί τη μοναδική τάξη γενικής παιδείας (λέμε τώρα!). Από κει κι ύστερα αρχίζει η στενή εξειδίκευση.
♦ Στη Β’ Λυκείου τοποθετείται η πρώτη ειδίκευση με δυο κατευθύνσεις και ολοκληρώνεται στη Γ’ Λυκείου με τρεις κατευθύνσεις. Η βαθμιαία εξειδίκευση λειτουργεί συμπληρωματικά με την παροχή γενικής παιδείας σε «επιλεγμένο μικρό αριθμό βασικών μαθημάτων». «Τα μαθήματα της Γλώσσας (Νέα και Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία-Λογοτεχνία), η Ιστορία, και σε μεγάλο βαθμό τα Μαθηματικά, συνιστούν ένα λιτό πυρήνα μαθημάτων γενικής παιδείας».
♦ Το περιεχόμενο της διδασκαλίας «αναδιατάσσεται», όπως και ο αριθμός των μαθημάτων. Εμφαση δίνεται στα μαθήματα επιλογής, τα οποία στοχεύουν στην «σταδιακή εξειδίκευση». Συρρικνώνεται, λοιπόν, ο κορμός των βασικών μαθημάτων, με συνενώσεις και αφαίρεση ύλης, προφανώς όχι για να απομακρυνθούν οι ανούσιες, αναχρονιστικές και αλληλοκαλυπτόμενες πληροφορίες (γι’ αυτό δεν σκάει το αστικό σύστημα), αλλά για να προσφέρονται μόνον τα πλέον απαραίτητα ψήγματα και να κερδηθεί χρόνος για την «εμβάθυνση στην εξειδίκευση».
♦ Εισάγεται η ερευνητική εργασία (συνθετική εργασία ή project) ως διακριτή ενότητα του προγράμματος σπουδών. Πεδίον δόξης λαμπρόν για τις λογιών, λογιών εταιρίες που θα πουλάνε έτοιμο υλικό, αλλά και κριτήριο για την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και μαθητών.
♦ Διευρύνεται το φάσμα των επιλογών των μαθητών. Ο μαθητής φτιάχνει τη λίστα με τα μαθήματα που απαιτούνται για την πρόσβαση στις ανώτατες σχολές της προτίμησής του. Κοντολογίς, έχουμε πολυδιάσπαση σπουδών μέσα στο Λύκειο, που οδηγεί και σε εισαγωγικές εξετάσεις πολλών ταχυτήτων.
♦ Στις δυο τελευταίες τάξεις (Β' και Γ') του Λυκείου οι μαθητές μπορούν να παρακολουθούν επιλεγμένα μαθήματα («μαθήματα εμβάθυνσης») σε επιπλέον ώρες. Διακηρυγμένος στόχος η «μείωση της εξάρτησης από το φροντιστήριο». Τούτο βεβαίως θα υλοποιείται με ωρομίσθιους καθηγητές, εξευτελιστικά αμειβόμενους (αν τελικά ευδοκιμήσει, τη στιγμή που έχει μπει ουσιαστικά λουκέτο στην ενισχυτική διδασκαλία και σε όλες τις δομές μαθησιακής υποστήριξης).
Νέο σύστημα πρόσβασης
Επεξεργασία υπάρχει και στο σύστημα ταξικών φραγμών προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το σύστημα αυστηροποιείται και αποκτά πολλαπλές ταχύτητες, που ασφαλώς θα οδηγούν και σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα καθορίζει τους όρους πρόσβασης σ’ αυτό (μαθήματα και συντελεστές βαρύτητας).
Ειδικότερα προβλέπεται:
♦ Δημιουργία Ανεξάρτητου Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων που θα αναλάβει συνολικά τη ρύθμιση όλων των σχετικών με τις εξετάσεις θεμάτων.
♦ Η εξεταστέα ύλη έχει μόνο θεματικό προσδιορισμό (π.χ. μηχανική στερεού σώματος, οπτική, κτλ) και όχι προσδιορισμό σελίδων. Κοντολογίς, εξετάσεις για γερά προετοιμασμένους μαθητές, για λίγους και εκλεκτούς, που θα τα «ακουμπούν» για χρόνια στους φροντιστηριάρχες.
♦ Ανάπτυξη τράπεζας θεμάτων διαβαθμισμένης (σταθμισμένης) δυσκολίας.
♦ Στο τέλος της Γ' Λυκείου οι μαθητές θα δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή τους στην ανώτατη εκπαίδευση. Η τελική γραπτή εξέταση ανά μάθημα περιλαμβάνει δυο ομάδες θεμάτων. Η επίδοση των μαθητών στην πρώτη ομάδα καθορίζει το βαθμό που λαμβάνεται υπόψη για την απόκτηση του απολυτήριου Λυκείου στο συγκεκριμένο μάθημα, ενώ η επίδοση στη δεύτερη ομάδα καθορίζει την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Οι πανελλήνιες εξετάσεις διεξάγονται σε όλα τα μαθήματα της Γ' Λυκείου με μόνες εξαιρέσεις το σχέδιο έρευνας (project) και τη Φυσική Αγωγή που αξιολογούνται μόνο ενδοσχολικά.
♦ Ολοι οι μαθητές της Γ' Λυκείου «υποχρεούνται να προσέλθουν στην εξέταση της πρώτης ομάδας θεμάτων, για να λάβουν το Απολυτήριο Λυκείου. Στην εξέταση της δεύτερης ομάδας θεμάτων προχωρούν μόνον εκείνοι οι μαθητές που επιθυμούν εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο» (ευθύς εξαρχής, λοιπόν, επιχειρείται ο διαχωρισμός της ήρας από το σιτάρι, αφού στα παιδιά ασκείται ένα είδος τρομοκρατίας και μόνο με το διαχωρισμό των εξεταζόμενων θεμάτων). «Οι μαθητές αυτοί επιλέγουν σε ποια μαθήματα θα δώσουν εξετάσεις στην δεύτερη ομάδα θεμάτων, με βάση την επιθυμία τους να εισαχθούν σε συγκεκριμένα Τμήματα». Ακόμη και η απόκτηση του απολυτηρίου Λυκείου, καθίσταται δυσκολότερη, αφού απαιτούνται «εθνικού χαρακτήρα εξωτερικές εξετάσεις».
♦ Τα Τμήματα των ΑΕΙ και ΤΕΙ δημοσιοποιούν τα κριτήρια που έχουν υιοθετήσει μόνα τους (π.χ. ποια μαθήματα και με ποιους συντελεστές βαρύτητας σε ένα έκαστο) για την εισαγωγή φοιτητών σ’ αυτά. Ο αριθμός των εξεταζόμενων μαθημάτων θα είναι από 3 έως 5. Η ελληνική γλώσσα είναι υποχρεωτικά ένα από αυτά.
♦ «Οι μαθητές μπορούν να εισάγονται χωρίς εξετάσεις σε Τμήματα, όπου συγκεντρώνεται ζήτηση χαμηλότερη από τον αριθμό προσφερόμενων θέσεων. Στην περίπτωση αυτή τα εν λόγω Τμήματα μπορούν να θέτουν ελάχιστες προϋποθέσεις εισαγωγής που σχετίζονται μόνο με την επίδοση των μαθητών στο Λύκειο. Το Φεβρουάριο οι μαθητές υποβάλλουν ένα πρώτο μηχανογραφικό δελτίο με βάση το οποίο προσδιορίζονται τα Τμήματα χαμηλής ζήτησης στα οποία οι μαθητές που τα δήλωσαν μπορούν να εγγραφούν χωρίς εξετάσεις. Μετά τη διεξαγωγή των εξετάσεων τον Ιούνιο, οι μαθητές που συμμετείχαν σε αυτές υποβάλλουν νέο οριστικό αυτή τη φορά μηχανογραφικό δελτίο με τις προτιμήσεις τους». Η ρύθμιση αυτή ασφαλώς θα οδηγήσει και στην τυπική κατηγοριοποίηση των Ιδρυμάτων. Ιδρύματα για την πλέμπα και Ιδρύματα για την ελίτ, με ανάλογη ανταπόκριση στην αγορά εργασίας.
♦ Οι μαθητές «μπορούν να δώσουν όσα μαθήματα επιθυμούν από το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών που παρακολουθούν ώστε να διευρύνουν το φάσμα των επιλογών τους σε Τμήματα». Το απολυτήριο του Λυκείου δεν οδηγεί αυτόματα σε όλο το εύρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (είναι αυτό ναι ή όχι υποτίμηση του απολυτήριου Λυκείου;). Οι επιλογές στην πρόσβαση έχουν να κάνουν με το επιπλέον βάρος που αναλαμβάνει ο μαθητής, που εξοντώνεται ψυχικά και οικονομικά.
Γιούλα Γκεσούλη
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=18328&pos=4&cat_id=48