Οκτώ στελέχη της Alpha Bank έλαβαν το 2012 μεικτές αποδοχές από 360.000 έως 434.000 ευρώ και καθαρές από 190.000 έως 260.000.
Αυτό δείχνουν τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο ενημερωτικό δελτίο της ίδιας της τράπεζας...σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία. Τοποτηρητές του νόμου και της τήρησης των ορίων αμοιβών, θεωρητικώς, είναι οι διορισμένοι από το ελληνικό Δημόσιο επίτροποι.
Ο νόμος πάντως είναι σαφής: ορίζει ότι κανείς δεν θα παίρνει περισσότερα από το διοικητή της ΤτΕ που αμείβεται με 300.000 ευρώ. Στην Ελλάδα, το πανηγύρι συνεχίζεται.
Εδώ εξηγείται και η Ελληνική “ιδιαιτερότητα” στην διάθεση των τραπεζών, το κόστος της οποίας πέρασε στο δημόσιο χρέος μέσω μνημονίου! Ο λόγος; Μα εάν είχε εμπλακεί η ΕΚΤ ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός, πολλές από τις εδώ διοικήσεις όχι μόνον θα είχαν καθαιρεθεί, αλλά θα είχαν πάρει τον δρόμο των Ισπανών συναδέλφων τους.
Τώρα, υποτίθεται ότι το κράτος θα έπρεπε να ελέγξει τους τραπεζίτες που το ίδιο διασώζει. Έτσι, τους εξασφαλίζει ασυλία ες αεί και διατήρηση όχι μόνον της ατιμωρησίας τους, αλλά και των θέσεων με όλα τα προνόμια! Σα να μην έχει συμβεί τίποτα σε εκείνη την χώρα.
Ποιός Τσοχατζόπουλος άλλωστε θα τιμωρούσε την τράπεζα που του έδινε τα εκατομμύρια σαν στραγάλια; Ποιός εκδότης θα απαιτούσε τιμωρία των τραπεζιτών όταν αυτοί “ξέπλεναν” την διαφημιστική δαπάνη της Siemens που γέμιζε τα πρωτοσέλιδα τους;
Ποιά εξουσία θα κυνηγούσε την τράπεζα, όταν αυτή μέσω του private banking και των funds επένδυε το μαύρο, αδήλωτο χρήμα πολιτικών προσώπων; Εν κατακλειδι, ποιός πολιτικός θα τολμούσε να ζητήσει την λίστα με τα 94 πολιτικά πρόσωπα της EFG Αγγλίας που ελέγχονται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος;
Είναι πραγματικά εξοργιστικό και άκρως ενδεικτικό του “ποιοί κυβερνούν αυτόν τον τόπο”.
Σε όλη την πολιτισμένη, “καπιταλιστική” δύση, όποια τράπεζα παρέλαβε κρατικό χρήμα για να διασωθεί, είδε τις διοικήσεις της να καθαιρούνται, πολλές από αυτές να οδηγούνται σιδηροδέσμιοι με τα κουστουμάκια τους, από τα γραφεία στην φυλακή.
Ακόμα και σε χώρες με δημοσιονομικό πρόβλημα και “μνημόνια”, όπως η Ισπανία, οι μεγαλοτραπεζίτες φορτώνονται με σειρά κακουργημάτων και κάποιοι ήδη οδηγήθηκαν στην φυλακή.
Εννοείται βεβαίως ότι ο Ραχόι δεν επιβάρυνε το δημόσιο χρέος, τον πολίτη δηλαδή με την διάσωση των τραπεζών και αυτός είναι ένας λόγος για τις παραδειγματικές τιμωρίες.