ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ.
ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝ «ΤΡΑΠΕΖΕΣ». ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Έχουν ονόματα όπως: Στις ΗΠΑ: «Ομονσπονδιακή» και Γκόλμαν Σακς. Στην Ευρώπη: Τράπεζα «Αγγλίας» ή «Γαλλίας» ή «Ιταλίας» ή «Γερμανίας» ή «Ελλάδος», κ.α.. Επίσης ονόματα όπως: «Ευρωπαϊκή Τράπεζα», «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», «Διεθνής Τράπεζα»... Όλα αυτά είναι ομάδες κάποιων ανθρώπων γύρω από ένα τραπέζι. Ανθρώπων που φαίνεται ότι σχετίζονται μεταξύ τους...
Ας τους ονομάσουμε Μεγάλο-Τραπεζίτες.
Εδώ και 200-300 χρονια, οι Μεγάλο-Τραπεζίτες παράγουν όλα τα λεφτά (χάρτινα η ηλεκτρονικά), τα «δανείζουν» σε πολίτες και κράτη (με τόκο), κανονίζουν τα επιτόκια και γενικά παρακολουθούν και επεμβαίνουν σε οτιδήποτε έχει να κάνει με χρήματο-οικονομικά (και πολιτικά) θέματα.
Τώρα διαπιστωνουμε ότι αυτές οι οντότητες ήταν σχεδόν πάντα μη κρατικές. Λόγω απληστίας και έλλειψης αρκετής κρατικής επίβλεψης, αυτές οι Μεγάλες η Κεντρικές Τράπεζες έχουν πάρει τόση οικονομική δύναμη που έχουν με τα χρονια διεισδύσει και επικρατήσει στα πάντα: Κυβερνήσεις, ΜΜΕ, Νομοθετική εξουσία, Πολιτισμό, Τέχνες, Κοινωνικες σχεσεις, Οικογένεια...
Η όρεξη και η αδηφαγία τους είναι τόσο μεγάλη που αν και κάποτε άρπαζαν μονο επιχειρήσεις, τώρα καταβροχθίζουν ολόκληρες χώρες.
Παρόλον που για πολλές δεκαετίες το χρημα είναι ουσιαστικα βασισμένο στη δημιουργία χρέους και οχι αγαθών (χορηγουν πολυ πιο πολυ χρημα απο οτι παιρνουν), οι Μεγάλο-Τραπεζίτες κατάφεραν με το να διατηρούν μια πολυχρόνια απάτη (τόσο μεγάλη και πολυχρόνια απατη που να μην τη πιστεύει ένας απλός άνθρωπος) να αγοράζουν τα πάντα και τους πάντες με λεφτά που ουσιαστικά δεν υπάρχουν παρά σαν τυπωμένα γραμμάτια και σε ηλεκτρονικες οθονες (Με τη κάλυψη βεβαια της προπαγάνδας από τα ΜΜΕ και της εξαγοράς πολιτικών και άλλων μισθοφόρων).
Έτσι τώρα φθάσαμε να μας πείσουν ότι πρέπει να πουλήσουμε όλη την Ελλάδα και τη Κύπρο (σε συνδιασμο ενα ειδους μοντερνας γενοκτονιας) με την απλη υπογραφή μερικών τοπικών πουλημένων Τραπεζιτών και Πολιτικών. Δηλαδη να μας αναγκασουν να αρνηθουμε μια πατροπαραδοτη Πατρίδα που ποτίζουμε με ιδρώτα και αίμα εδώ και χιλιετηρίδες... Για ποιό λόγο; Για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κάποιων υπερπλουσίων μεγαλοαπατεώνων που χρησιμοποιούν υπόγειες πλεκτανες και ακαταλαβίστικους χρηματικο-οικονομικούς όρους.
Ο σκοπός τους δεν είναι να βοηθούν άλλους, αλλά με τη πρώτη ευκαιρία (που οι ίδιοι επιμελως κατασκευάζουν) να υποδουλώνουν τους λαούς, αφού η πονηριά τους και η απληστια τους δεν έχουν όρια. Ήδη έχουν δοκιμάσει το δαιμονικό παιχνίδι τους σε διάφορους τρόπους σε άλλες χώρες (στην Ν. Αμερική και Β. Αμερική, στην Ευρώπη...). Μονο η Ισλανδία κατάφερε να ξεφύγει (σαν την Αργώ στις συμπληγάδες...)
Οι Μεγάλο-Τραπεζίτες έχουν γίνει τόσο θρασείς που φτάσανε τώρα να ληστεύουν τους πολίτες με ανοιχτό τρόπο από τραπεζικούς λογαριασμούς, κάτι πρωτάκουστο στην Παγκόσμια ιστορία (ακόμα και σε καιρό πολέμων)...
Και δεν διστάζουν να δημιουργούν καταστάσεις φανερής αποδυνάμωσης ενος λαού για να κατασπαράξουν τα θύματα τους στα γρήγορα. Όπως στην Ελλάδα, αρχικά με την καταστροφή της βιομηχανίας, και μετα, με την παράδοξη μέθοδο της αποπνιχτικής «λιτότητας» σε καιρό οικονομικής ύφεσης. Όπως τώρα που η Κύπρος, μέσα από τους δοσίλογους πολιτικούς, έχασε για πάντα το καλο της όνομα σαν ένα χρηματικά ασφαλές μέρος («καλύτερα να σου βγει το μάτι παρα το όνομα»). Και μια «ευρωπαϊκή» χωρα οπως η Κύπρος δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα του κράτους για να σωθεί από ένα στρόβιλο.
Είναι μια κατάσταση χειρότερη από το 1974. Τώρα πια η Κύπρος δεν έχει ούτε ένα σύμμαχο για τα επόμενα δεινα που θα δημιουργηθούν σαν επακόλουθο μιας στημένης πλεκτάνης «μνημονίου» (με την «υπογραφή μας» κιόλας...). Οταν το ψωμί στερέψει, τι άμυνα ψυχης και σωματος περιμένει κανείς (δεν θα αναγκασει τη νεολαία να μεταναστεύσει;) Πως θα κρατηθεί το ΟΧΙ του 2004 και ο πλούτος της χώρας σε μια κατάσταση ψυχολογικής εξαθλείωσης του λαού; Και όπως συνήθως, το θύμα θα κατηγορηθεί σαν το υπαίτιο της συμφορας του...
Το πραγματικό έγκλημα όμως είναι ουσιαστικά μια μεγάλη απάτη με το θέατρο που παίζεται με ηθοποιούς από τη λεγομενη «Ευρωπαϊκή Κοινότητα», που δεν είναι τίποτε άλλο από μια ομάδα ανθρώπων που κανείς στην Ευρώπη δεν τους ψήφισε, δεν υπάρχει διαδικασία να απολυθούν και που έχουν δικτατορικές εξουσίες.
Το μεγάλο τους ατού είναι ότι μας απαγορεύουν να σωθούμε αν δεν τους παραδώσουμε «γην και ύδωρ» (και τα κλειδιά) γιατί μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να παράγουν το χρήμα που λέγεται ευρώ. Κάποτε, με πανηγυρισμούς, τους δώσαμε το δικαίωμα να μας κόψουν το «νερό» και το «οξυγόνο» όταν τους βολέψει....
Το παιχνιδι ήταν στημένο από την αρχή...
http://johnvillage.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3907.html
ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝ «ΤΡΑΠΕΖΕΣ». ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Έχουν ονόματα όπως: Στις ΗΠΑ: «Ομονσπονδιακή» και Γκόλμαν Σακς. Στην Ευρώπη: Τράπεζα «Αγγλίας» ή «Γαλλίας» ή «Ιταλίας» ή «Γερμανίας» ή «Ελλάδος», κ.α.. Επίσης ονόματα όπως: «Ευρωπαϊκή Τράπεζα», «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», «Διεθνής Τράπεζα»... Όλα αυτά είναι ομάδες κάποιων ανθρώπων γύρω από ένα τραπέζι. Ανθρώπων που φαίνεται ότι σχετίζονται μεταξύ τους...
Ας τους ονομάσουμε Μεγάλο-Τραπεζίτες.
Εδώ και 200-300 χρονια, οι Μεγάλο-Τραπεζίτες παράγουν όλα τα λεφτά (χάρτινα η ηλεκτρονικά), τα «δανείζουν» σε πολίτες και κράτη (με τόκο), κανονίζουν τα επιτόκια και γενικά παρακολουθούν και επεμβαίνουν σε οτιδήποτε έχει να κάνει με χρήματο-οικονομικά (και πολιτικά) θέματα.
Τώρα διαπιστωνουμε ότι αυτές οι οντότητες ήταν σχεδόν πάντα μη κρατικές. Λόγω απληστίας και έλλειψης αρκετής κρατικής επίβλεψης, αυτές οι Μεγάλες η Κεντρικές Τράπεζες έχουν πάρει τόση οικονομική δύναμη που έχουν με τα χρονια διεισδύσει και επικρατήσει στα πάντα: Κυβερνήσεις, ΜΜΕ, Νομοθετική εξουσία, Πολιτισμό, Τέχνες, Κοινωνικες σχεσεις, Οικογένεια...
Η όρεξη και η αδηφαγία τους είναι τόσο μεγάλη που αν και κάποτε άρπαζαν μονο επιχειρήσεις, τώρα καταβροχθίζουν ολόκληρες χώρες.
Παρόλον που για πολλές δεκαετίες το χρημα είναι ουσιαστικα βασισμένο στη δημιουργία χρέους και οχι αγαθών (χορηγουν πολυ πιο πολυ χρημα απο οτι παιρνουν), οι Μεγάλο-Τραπεζίτες κατάφεραν με το να διατηρούν μια πολυχρόνια απάτη (τόσο μεγάλη και πολυχρόνια απατη που να μην τη πιστεύει ένας απλός άνθρωπος) να αγοράζουν τα πάντα και τους πάντες με λεφτά που ουσιαστικά δεν υπάρχουν παρά σαν τυπωμένα γραμμάτια και σε ηλεκτρονικες οθονες (Με τη κάλυψη βεβαια της προπαγάνδας από τα ΜΜΕ και της εξαγοράς πολιτικών και άλλων μισθοφόρων).
Έτσι τώρα φθάσαμε να μας πείσουν ότι πρέπει να πουλήσουμε όλη την Ελλάδα και τη Κύπρο (σε συνδιασμο ενα ειδους μοντερνας γενοκτονιας) με την απλη υπογραφή μερικών τοπικών πουλημένων Τραπεζιτών και Πολιτικών. Δηλαδη να μας αναγκασουν να αρνηθουμε μια πατροπαραδοτη Πατρίδα που ποτίζουμε με ιδρώτα και αίμα εδώ και χιλιετηρίδες... Για ποιό λόγο; Για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κάποιων υπερπλουσίων μεγαλοαπατεώνων που χρησιμοποιούν υπόγειες πλεκτανες και ακαταλαβίστικους χρηματικο-οικονομικούς όρους.
Ο σκοπός τους δεν είναι να βοηθούν άλλους, αλλά με τη πρώτη ευκαιρία (που οι ίδιοι επιμελως κατασκευάζουν) να υποδουλώνουν τους λαούς, αφού η πονηριά τους και η απληστια τους δεν έχουν όρια. Ήδη έχουν δοκιμάσει το δαιμονικό παιχνίδι τους σε διάφορους τρόπους σε άλλες χώρες (στην Ν. Αμερική και Β. Αμερική, στην Ευρώπη...). Μονο η Ισλανδία κατάφερε να ξεφύγει (σαν την Αργώ στις συμπληγάδες...)
Οι Μεγάλο-Τραπεζίτες έχουν γίνει τόσο θρασείς που φτάσανε τώρα να ληστεύουν τους πολίτες με ανοιχτό τρόπο από τραπεζικούς λογαριασμούς, κάτι πρωτάκουστο στην Παγκόσμια ιστορία (ακόμα και σε καιρό πολέμων)...
Και δεν διστάζουν να δημιουργούν καταστάσεις φανερής αποδυνάμωσης ενος λαού για να κατασπαράξουν τα θύματα τους στα γρήγορα. Όπως στην Ελλάδα, αρχικά με την καταστροφή της βιομηχανίας, και μετα, με την παράδοξη μέθοδο της αποπνιχτικής «λιτότητας» σε καιρό οικονομικής ύφεσης. Όπως τώρα που η Κύπρος, μέσα από τους δοσίλογους πολιτικούς, έχασε για πάντα το καλο της όνομα σαν ένα χρηματικά ασφαλές μέρος («καλύτερα να σου βγει το μάτι παρα το όνομα»). Και μια «ευρωπαϊκή» χωρα οπως η Κύπρος δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα του κράτους για να σωθεί από ένα στρόβιλο.
Είναι μια κατάσταση χειρότερη από το 1974. Τώρα πια η Κύπρος δεν έχει ούτε ένα σύμμαχο για τα επόμενα δεινα που θα δημιουργηθούν σαν επακόλουθο μιας στημένης πλεκτάνης «μνημονίου» (με την «υπογραφή μας» κιόλας...). Οταν το ψωμί στερέψει, τι άμυνα ψυχης και σωματος περιμένει κανείς (δεν θα αναγκασει τη νεολαία να μεταναστεύσει;) Πως θα κρατηθεί το ΟΧΙ του 2004 και ο πλούτος της χώρας σε μια κατάσταση ψυχολογικής εξαθλείωσης του λαού; Και όπως συνήθως, το θύμα θα κατηγορηθεί σαν το υπαίτιο της συμφορας του...
Το πραγματικό έγκλημα όμως είναι ουσιαστικά μια μεγάλη απάτη με το θέατρο που παίζεται με ηθοποιούς από τη λεγομενη «Ευρωπαϊκή Κοινότητα», που δεν είναι τίποτε άλλο από μια ομάδα ανθρώπων που κανείς στην Ευρώπη δεν τους ψήφισε, δεν υπάρχει διαδικασία να απολυθούν και που έχουν δικτατορικές εξουσίες.
Το μεγάλο τους ατού είναι ότι μας απαγορεύουν να σωθούμε αν δεν τους παραδώσουμε «γην και ύδωρ» (και τα κλειδιά) γιατί μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να παράγουν το χρήμα που λέγεται ευρώ. Κάποτε, με πανηγυρισμούς, τους δώσαμε το δικαίωμα να μας κόψουν το «νερό» και το «οξυγόνο» όταν τους βολέψει....
Το παιχνιδι ήταν στημένο από την αρχή...
http://johnvillage.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3907.html