1. Δεν βλέπω κακό, δεν ακούω κακό, δεν μιλάω για το κακό.
Ανεξάρτητα από το τι ξέρετε, μην το συζητάτε – ειδικά εάν είσαστε δημόσιο πρόσωπο, παρουσιαστής ειδήσεων κλπ. Εάν δεν αναφερθεί τότε δεν υπάρχει, και έτσι δεν θα χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσετε τα γεγονότα.
2. Γίνετε δύσπιστος και αγανακτισμένος.
Αποφύγετε τη συζήτηση βασικών θεμάτων και αντιθέτως επικεντρωθείτε σε παράπλευρα ζητήματα, τα οποίαμπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να παρουσιάσουν το ζήτημαως κάτι που προσβάλει και θίγει κάποιο ιερό και απαραβίαστο μιας ομάδας ή μιας ιδέας. Αυτό είναι επίσης γνωστό και ωςτο “Πώς τολμάς!” τέχνασμα. (βλ. Χασαπόπουλο να αγανακτεί με την προσβολή του ιερού της παρέλασης εδώ:)
3. Δημιουργήστε κινδυνολογικές φήμες.
Αποφύγετε την συζήτηση των πραγματικών θεμάτων με το να αναφέρεστε σε όλες τις κατηγορίες που σας προσάπτουν ως ανυπόστατες και ως απλές φήμες. Διάφοροι άλλοι υποτιμητικοί όροι, οι οποίοι αποκλείουν την αλήθεια,μπορεί να φανούν χρήσιμοι. Αυτή η μέθοδος λειτουργεί ιδιαίτερα αποδοτικά όταν υπάρχει σιγή από την μεριά των ΜΜΕ (ομερτά), καθώς ο μόνος τρόπος που το κοινό μπορεί να μάθει τα γεγονότα είναι μέσω τέτοιων «αμφισβητήσιμων φημών». Εάν μπορείτε να συσχετίσετε το υπάρχον υλικό με το Ίντερνετ, χρησιμοποιήστε αυτή τη συσχέτιση προκειμένου να ισχυροποιήστε τα λεγόμενά σας περί «ανυπόστατων φημών», που δεν έχουν καμία απολύτως βάση. (βλ. σκάνδαλο CDS – «Μέχρι πριν λίγους μήνες δεν ήξερα τι είναι τα CDS. Όλα αυτά είναι θεωρίες συνομωσίας» ΓΑΠ )
4. Χρησιμοποιήστε σαθρά επιχειρήματα.
Βρείτε, ή δημιουργείστε, ένα στοιχείο της επιχειρηματολογίας του αντιπάλου σας που να μπορείτε να το αντικρούσετε εύκολα προκειμένου να φανείτε εσείς ως ο καλός και ο αντίπαλός σας ως ο κακός της υπόθεσης. Είτε δημιουργήστε ένα ζήτημα που να μπορείτε να ισχυριστείτε με ασφάλεια πως υπάρχει, με βάση την ερμηνεία που δίνετε στον αντίπαλο (ή στα επιχειρήματά του, ή στην κατάσταση), είτε επιλέξτε την πιο αδύναμη πλευρά των πιο αδύναμων κατηγοριών. Ενισχύστε και μεγεθύνετε την σημαντικότητά τους και καταστρέψτε τις, με έναν τρόπο που να φαίνεται πως καταρρίπτει όλες τις κατηγορίες, αληθινές και ψεύτικες μαζί, ενώ παράλληλα αποφύγετε οποιαδήποτε συζήτηση των πραγματικών ζητημάτων.
5. Παραμερίστε τους αντιπάλους σας, αποκαλώντας τους με διάφορους χαρακτηρισμούς και γελοιοποιήστε τους.
Αυτό ονομάζεται επιχείρημα «ενάντια στο άτομο», αν και διάφορες άλλες μέθοδοι υπάρχουν ως παραλλαγές αυτής της προσέγγισης. Συσχετίστε τους αντιπάλους σας με αντιδημοφιλείς χαρακτηρισμούς όπως «σαλταρισμένους», «δεξιούς», «αριστερούς», «φασίστες», «κομμουνιστές», «συνομοσιολόγους», «θρησκόληπτους», «ρατσιστές», «ακραίους», «αναρχικούς», «κολλημένους», και ούτω καθ’ εξής. Αυτό κάνει τους υπόλοιπους να αποφύγουν να συμπαρασταθούν στον αντίπαλό σας, από φόβο μην χαρακτηριστούν και αυτοί το ίδιο, κι έτσι εσείς αποφεύγετε να αντιμετωπίσετε το ζήτημα.
6. Χτύπα και φύγε.
Σε οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση, κάνε μια σύντομη επίθεση στον αντίπαλό σου και στην συνέχεια κάν’ την «λαγός» προτού σου δοθεί απάντηση, ή απλά αγνόησε οποιαδήποτε απάντηση. Αυτό λειτουργεί εξαιρετικά αποδοτικά στο Ίντερνετ και σε γράμματα προς εφημερίδες και περιοδικά, όπου μπορείς να αποκτάς συνεχώς νέες ταυτότητες χωρίς να χρειάζεται να εξηγείς την λογική σου πίσω από την κριτική που ασκείς – απλά πραγματοποίησε μια κατηγορία ή μια άλλη επίθεση, χωρίς ποτέ να μιλάς για το θέμα, και χωρίς ποτέ να απαντάς σε οποιοδήποτε αντίλογο, διότι αυτό θα τιμούσε την άποψη του αντιπάλου. (βλ. επιστολή των τριών «δελφίνων»)
7. Αμφισβήτησε τα κίνητρα.
Παραμόρφωσε ή ενίσχυσε οποιοδήποτε στοιχείο προκειμένου να υπονοήσεις ότι ο αντίπαλός σου δρα με βάση προσωπικούς μυστικούς σκοπούς ή άλλες εξαρτήσεις. Έτσι αποφεύγεις την συζήτηση των πραγματικών θεμάτων και ωθείς τον κατήγορό σου σε αμυντική θέση. (βλ. ότι όλοι οι διαδηλωτές είναι υποστηρικτές του «ΣΥΡΙΖΑ»)
8. Επικαλέσου την αυθεντία.
Ισχυρίσου ότι είσαι ή ότι έχεις σχέση με κάποιον που είναι αυθεντία πάνω σε αυτό το θέμα, και παρουσίασε τα επιχειρήματά σου με αρκετό «στόμφο» και «διαπιστευτήρια» προκειμένου να δείξεις ότι είσαι «κάποιος που ξέρει», και απλά πες ότι δεν είναι έτσι, χωρίς να συζητάς τα πραγματικά ζητήματα, χωρίς να αποδεικνύεις το γιατί και χωρίς να επικαλείσαι εξακριβώσιμεςπηγές.
9. Παίχ’ το χαζός.
Οποιαδήποτε απόδειξη ή λογικό επιχείρημα και αν προσκομίσουν, απόφυγε να συζητάς τα ζητήματα, ισχυριζόμενος ότι δεν έχουν αξιοπιστία, προσπάθησε να μην βγάζουν νόημα τα λεγόμενά σου, να μην καταλήγουν πουθενά, να μην υποστηρίζουν κάποιο συμπέρασμα και μην παρέχεις οποιαδήποτε απόδειξη. Συνδύασε αυτές τις τεχνικές για μέγιστο αποτέλεσμα. (βλ. όλες τις ομιλίες του ΓΑΠ)
10. Συσχέτισε τις κατηγορίες εναντίον σου με παλιά νέα.
Ένα παράγωγο της τακτικής του σαθρού επιχειρήματος είναι και το ακόλουθο: Σε οποιοδήποτε προβεβλημένο ζήτημα μεγάλης κλίμακας, κάποιος θα αναφέρει κατηγορίες, οι οποίες θα είναι εύκολα αντιμετωπίσιμες. Όπου μπορεί να προβλεφθεί, βάλε κάποιον από την πλευρά σου να χρησιμοποιήσει την τακτική του σαθρού επιχειρήματος και αντιμετώπισέ το νωρίς, ως μέρος των αρχικών σχεδίων έκτακτης ανάγκης. Μετέπειτα κατηγορίες, ανεξαρτήτως εγκυρότητας ή νέων στοιχείων, μπορούν συνήθως να συσχετιστούν με τις αρχικές κατηγορίες και να απορριφθούν σαν να επρόκειτο για αναμάσηση, χωρίς έτσι να χρειάζεται να αντιμετωπίσεις τις καινούριες κατηγορίες – και είναι ακόμα καλύτερο εάν ο αντίπαλος συνδέεται με την πηγή των αρχικών κατηγοριών.
11. Δημιούργησε εφεδρικές θέσεις και στηρίξου σε αυτές.
Χρησιμοποιώντας ένα έλασσον ζήτημα ή μία λεπτομέρεια των γεγονότων, παίχ’ το «μάρτυρας» και «ομολόγησε» με ευθύτητα πως έγινε ένα αθώο λαθάκι, από απροσεξία – αλλά οι αντίπαλοί σου άδραξαν την ευκαιρία και ισχυρίζονται ότι έχεις μεγαλύτερη υπαιτιότητα, ισχυρισμοί όμως που απλά «δεν στέκουν». Άλλοι μπορούν να το υποστηρίξουν αυτό, εκ μέρους σου, αργότερα. Εάν γίνει σωστά, τότε με αυτή την τακτική μπορείς να κερδίσεις συμπάθεια και σεβασμό επειδή «παραδέχτηκες τα λάθη σου», χωρίς να χρειαστεί έτσι να αντιμετωπίσεις τις πιο σοβαρές κατηγορίες.
12. Τα αινίγματα δεν έχουν λύση.
Βασιζόμενος στο σύνολο των γεγονότων γύρω από το έγκλημα καθώς και στην πληθώρα προσώπων και γεγονότων, περίγραψε την όλη υπόθεση ως εξαιρετικά πολύπλοκη και αδύνατη να διευκρινιστεί. Αυτό κάνει αυτούς που υπό άλλες συνθήκες θα παρακολουθούσαν το θέμα, να χάσουν το ενδιαφέρον τους πιο γρήγορα, χωρίς να χρειαστεί να ασχοληθούν με τα πραγματικά ζητήματα.
13. Λογική της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων.
Απόφυγε την συζήτηση των ζητημάτων με το να συλλογίζεσαι αντίστροφα, με μία φαινομενική επαγωγική λογική, αλλά με τρόπο που να αποφεύγεις οποιοδήποτε αδιάσειστο γεγονός.
14. Απαίτησε ολοκληρωμένες λύσεις.
Απόφυγε τα ζητήματα με το να ζητάς από τους αντιπάλους σου να λύσουν το πρόβλημα ολοκληρωμένα και εντελώς, ένα σχέδιο που δουλεύει τέλεια με καταστάσεις που εμπίπτουν στον 10οκανόνα. Γνωστή και ως μέθοδος «Και τι προτείνεις, δηλαδή;».
15. Προσάρμοσε τα γεγονότα σε διαφορετικά συμπεράσματα.
Αυτό απαιτεί δημιουργική σκέψη, εκτός και εάν το έγκλημα είχε σχεδιαστεί με έτοιμα συμπεράσματα έκτακτης ανάγκης.
16. Εξαφάνιση αποδεικτικών στοιχείων και μαρτύρων.
Εάν δεν υπάρχει, τότε δεν ισχύει, και δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείς μαζί του. (βλ. επιστολές προς ΔΝΤ)
17. Άλλαξε το θέμα.
Συνήθως με τη βοήθεια και κάποιας άλλης μεθόδου της λίστας, βρες έναν τρόπο να αλλάξεις την πορεία της συζήτησης με εριστικά ή αμφιλεγόμενα σχόλια, με την ελπίδα να στρέψεις την προσοχή σε ένα νέο, πιο αντιμετωπίσιμο θέμα. Αυτό λειτουργεί ιδιαίτερα καλά με συνομιλητές σου που θα «συζητήσουν» μαζί σου επάνω στο καινούριο θέμα και θα πολώσουν την κουβέντα προκειμένου να αποφευχθεί η συζήτηση πιο σημαντικών θεμάτων. (βλ. όλα τα πάνελ Πρετεντέρη κλπ)
18. Τσιγκλήστε, Ανταγωνιστείτε και Τσαντίστε τους Αντιπάλους.
Εάν δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε άλλο, μεταχειριστείτε και χλευάστε τους αντιπάλους σας προκαλώντας τους να σας απαντήσουν με βάση το συναίσθημα, πράγμα που θα τους κάνει να φανούν ανόητοι και με υπερβολικά κίνητρα, και γενικά θα καταστήσουν τα λεγόμενά τους λιγότερο συνεκτικά. Όχι απλά θα αποφύγετε να συζητήσετε τα σοβαρά θέματα, αλλά ακόμα και εάν η συναισθηματική απάντηση των αντιπάλων σας αναφέρεται στο θέμα, μπορείτε να τα αποφύγετε περεταίρω εστιάζοντας στο «πόσο ευαίσθητοι είναι στην κριτική».
19. Αγνοήστε τις υπάρχουσες αποδείξεις, απαιτείστε αδύνατες αποδείξεις.
Αυτή είναι πιθανόν μια παραλλαγή της τεχνικής «παίχ’ το χαζός». Ανεξάρτητα από το υλικό που παρουσιάζεται από τον αντίπαλό σας σε δημόσιες συζητήσεις, ισχυριστείτε ότι είναι άσχετο με την υπόθεση και απαιτείστε αποδείξεις που να είναι αδύνατον να τις βρει ο αντίπαλος (μπορεί να υπάρχουν αλλά να μην είναι στη διάθεσή του, ή μπορεί να είναι κάτι που να ξέρετε ότι είναι κρυφά στην κατοχή σας, ή κατεστραμμένο). Προκειμένου να αποφύγετε εντελώς την συζήτηση, μπορεί να χρειαστεί να αρνηθείτε ως έγκυρες πηγές βιβλία, ηχητικά αποσπάσματα, βίντεο κλπ, ή να αρνηθείτε πως δηλώσεις από την κυβέρνηση ή άλλες αρχές έχουν οποιαδήποτε σημασία ή είναι σχετικές.
20. Ψευδή στοιχεία.
Όταν γίνεται, εισάγετε νέα στοιχεία ή ενδείξεις σχεδιασμένες και κατασκευασμένες έτσι ώστε να αντιτίθενται με την θεωρία του αντιπάλου. Αυτά, είναι χρήσιμα εργαλεία προκειμένου να αδρανοποιήσετε ευαίσθητα θέματα ή να εμποδίσετε την εξαγωγή συμπερασμάτων. Αυτό δουλεύει ιδανικά όταν το έγκλημα έχει σχεδιαστεί με σενάρια εκτάκτου ανάγκης κατά νου, και τα γεγονότα δεν μπορούν να διαχωριστούν εύκολα από τα ψευδή κατασκευάσματα. (βλ. ψευδή στοιχεία ΕΛΛΣΤΑΤ – μέχρι τουλάχιστον την ώρα που αποκαλύφθηκε η συγκεκριμένη απάτη)
21. Συγκαλέστε μία Ειδική Επιτροπή, Ειδικό Εισαγγελέα, ή άλλο εξουσιοδοτημένο ερευνητικό σώμα.
Ανατρέψτε την διαδικασία προς όφελός σας και εξουδετερώστε αποτελεσματικά όλα τα ευαίσθητα θέματα χωρίς ανοικτή συζήτηση. Μόλις συγκληθεί το σώμα, οι αποδείξεις και οι μαρτυρίες απαιτείται να είναι μυστικές. Για παράδειγμα, εάν έχετε με το μέρος σας τον ειδικό εισαγγελέα, μπορείτε να διασφαλίσετε ότι όλες οι μαρτυρίες και οι καταθέσεις θα παραμείνουν για πάντα μυστικές και μη διαθέσιμες σε μελλοντικούς ερευνητές. Μόλις επιτευχθεί μία ευνοϊκή ετυμηγορία (συνήθως, αυτή η τεχνική εφαρμόζεται προκειμένου να αθωωθεί ο ένοχος, αλλά μπορεί και να χρησιμοποιηθεί για να ενοχοποιηθεί ένα θύμα), το θέμα μπορεί να θεωρηθεί και επισήμως λήξαν. (βλ. όλες τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής -υποβρύχια, μήζενς κλπ)
22. Κατασκευάστε μια νέα αλήθεια.
Κατασκευάστε τους δικούς σας εμπειρογνώμονες, ερευνητικές ομάδες, συγγραφείς, καθηγητές, αρχηγούς ή επηρεάστε τους ήδη υπάρχοντες που είναι πρόθυμοι να σφυρηλατήσουν νέους δρόμους μέσω επιστημονικής, ερευνητικής, ή κοινωνικής έρευνας, η οποία θα καταλήγει υπέρ σας. Με αυτόν τον τρόπο, εάν θα πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθείτε στα ζητήματα, να μπορείτε να το κάνετε με κύρος. (βλ. διακήρυξη διακεκριμένων καθηγητών υπέρ μεσοπρόθεσμου).
23. Δημιουργείστε πιο μεγάλους αντιπερισπασμούς.
Εάν όλα τα παραπάνω δεν αποσπούν την προσοχή από ευαίσθητα ζητήματα, ή προκειμένου να αποφύγετε μεγαλύτερη ανεπιθύμητη κάλυψη από τα ΜΜΕ, γεγονότων που δεν μπορούν να σταματήσουν, όπως δίκες, δημιουργήστε μεγαλύτερες ειδήσεις (ή αντιμετωπίστε τις ως τέτοιες) προκειμένου να αποσπάσετε την προσοχή της μάζας. (βλ. όλες τις ειδήσεις του STAR, κλπ.)
24. Αποσιωπήστε την κριτική.
Εάν οι παραπάνω μέθοδοι δεν σας επιφέρουν την νίκη, σκεφτείτε την απομάκρυνση των αντιπάλων σας από την κυκλοφορία μέσω μίας καθοριστικής λύσης, έτσι ώστε η ανάγκη να αναφερθείτε στα γεγονότα να εκλείψει παντελώς. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με τον θάνατό τους, με σύλληψη και κράτηση, εκβιασμό ή καταστροφή της προσωπικότητάς τους αποκαλύπτοντας πληροφορίες εκβιασμού, με νόμο που να κηρύσσει τις πράξεις τους παράνομες, ή απλά με απλό εκφοβισμό ή άλλες απειλές. (βλ. νόμο ενάντια στην ανωνυμία των μπλογκ, νόμο που κηρύσσει παράνομη την μη πληρωμή διοδίων κλπ.)
25. Εξαφανιστείτε.
Εάν έχετε υπό την κατοχή σας ζωτικά μυστικά, ή είστε γενικώς υπερβολικά διαφωτισμένος σε ορισμένα ζητήματα και θεωρείτε πως τα πράγματα αγριεύουν, προκειμένου να αποφύγετε τα ζητήματα, κάντε διακοπές σε άγνωστη τοποθεσία. (βλ. ελικόπτερο;)
Σημείωση: Εάν τύχει και μιλήσετε με κάποιον “παράγοντα παραπληροφόρησης” και εφαρμόσει κάποια από τις παραπάνω τεχνικές, τίποτα δεν θα τον αποσυντονίσει περισσότερο από το να του αναφέρετε ποια τεχνική μόλις εφάρμοσε.
Vigilant Citizent/