Γυρνάμε πίσω στο 2003. Η σημερινή διευθύντρια της ΕΡΑ Κομοτηνής Δέσποινα – Πεπίτα Καρκατσέλη, σύζυγος τότε του αιειμνήστου (πασοκικού στελέχους και παράγοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης) Χρήστου Τσαραμπουλίδη, μετράει λίγες ημέρες μετά την τοποθέτησή της σε αυτή τη θέση. Τοποθέτηση που άφησε έκπληκτους πολλούς που ενδιαφέρθηκαν επίσης για την ίδια θέση όπως τεχνικούς με πολλά πτυχία και μετεκπαίδευση ενώ η ίδια ήταν μία απλή μουσική παραγωγός δηλαδή απλά παρουσίαζε μουσικές εκπομπές στον σταθμό.
Διορισμένος από την κυβέρνηση περιφερειάρχης τότε ήταν ο Αρης Παπαδόπουλος ενώ δήμαρχος Κομοτηνής ο Τάσος Βαβατσικλής. Τονίζουμε τα ονόματα γιατί έχουν την δική τους σημασία στην υπόθεση. Επίσης πολιτικά και χρονικά βρισκόμαστε στους τελευταίους μήνες της 8ετούς διακυβέρνησης Σημίτη με ότι κι αν αυτό σημαίνει.
Στις 18 Ιουλίου 2003 λοιπόν η μόλις τοποθετημένη στην θέση της, διευθύντρια της ΕΡΑ Κομοτηνής καταθέτει συγκεκριμένο αίτημα προς τον τότε Περιφερειάρχη. Στο αίτημα αυτό, αφού πρώτα δηλώνεται ξεκάθαρα “η εκτίμηση, ο σεβασμός και η βαθιά υποχρέωση” προς το πρόσωπο του Περιφερειάρχη λόγω “προηγούμενης σημαντικής βοήθειας” που παρείχε προς τον σταθμό ζητείται χρηματικό ποσό για την ολοκλήρωση της ανακαίνισης του ραδιοφωνικού σταθμού. Το ποσό που ζητείται ανέρχεται στα 31.500 ευρώ συν το ΦΠΑ και όπως αναγράφεται αφορά σε ξενοδοχειακό εξοπλισμό, τηλεφωνικό κέντρο, κλιματιστικά και ασφαλτόστρωση της αυλής.
Σκεφτείτε το εξής: μία κυρία με καθήκοντα παρουσίασης μουσικών εκπομπών ξαφνικά γίνεται διευθύντρια και μία από τις πρώτες ενέργειές της μόλις ανέλαβε τα νέα καθήκοντά της είναι να ζητήσει χρήματα από τον Περιφερειάρχη. Πόσες φορές άραγε έχει συμβεί στο παρελθόν ένας νεοδιοριζόμενος ή και παλαιότερος υπεύθυνος υπηρεσίας να κάνει κάτι ανάλογο και να πετυχαίνει; Πόσοι διευθυντές δεν ζητούν όχι μόνο τώρα με την κρίση αλλά και παλαιότερα τα απολύτως αυτονόητα και βρίσκουν κλειστές πόρτες;
Κι όμως, η ανταπόκριση του τότε διορισμένου από την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη Περιφερειάρχη στο φιλόδοξο αίτημα της νεοδιορισμένης διευθύντριας ήταν κάτι παραπάνω από άμεση αφού στις 30 Ιουλίου του ίδιου έτους δηλαδή μόλις 12 ημέρες μετά, αποφασίζεται με επείγουσα διαδικασία η έγκριση δαπάνης όχι μόνο για το ποσό των 31.500 + ΦΠΑ που ζήτησε η μόλις διορισμένη διευθύντρια αλλά για πολύ μεγαλύτερο ποσό, δηλαδή για 98.270 ευρώ προς την ΕΡΑ Κομοτηνής!
Το ποσό αφορά στο έργο “Επείγουσες παρεμβάσεις επειγόντων αντιπλημμυρικών έργων και αντιμετώπισης θεμάτων θεομηνίας – δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας υδραυλικών έργων (φραγμ. αντλιοστασίων κλπ) (π.κ. 2131014)” και στο υπο-έργο “Προμήθειες – εξοπλισμός Περιφερειακού Ραδιοφωνικού Σταθμού Κομοτηνής”. Στην απόφαση αναφέρεται ξεκάθαρα πως ως φορέας υλοποίησης του συγκεκριμένου έργου ορίζεται ο Δήμος Κομοτηνής. Σημειώνουμε το τελευταίο και συνεχίζουμε…
Τα ερωτηματικά όμως προκύπτουν από την ανάγνωση της δεύτερης σελίδας της απόφασης όπου αναφέρονται αναλυτικά τα ποσά και οι δαπάνες για το έργο. Εκεί βλέπουμε πως όλο το ποσό μοιράζεται σε:
Επιπλα
Ηλεκτρονικούς υπολογιστές
Κλιματιστικά και λοιπές ηλεκτρικές συσκευές
Φωτοτυπικά και μηχανές γραφείου
Εξοπλισμό κτιρίου
Επιγραφές εξωτερικού χώρου
Ηλεκτρολογικό υλικό
Καλοριφέρ
Περιφερειακά ηλεκτρονικών υπολογιστών
Κατασκευή ειδικών επίπλων
Υδραυλικά είδη – πλακάκια
Ασφαλτόστρωση
Οσο κι αν κανείς ψάχνει για έργα αντιπλημμυρικής προστασίας (που μάλιστα χαρακτηρίστηκαν και ως “κατεπείγουσας” ανάγκης!) δυστυχώς δεν θα τα βρει. Τουλάχιστον σε αυτές τις καταστάσεις. Εκτός κι αν κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως οι πλημμύρες αντιμετωπίζονται με …καρέκλες και έπιπλα κουζίνας! Κι όμως τα ποσά δαπανήθηκαν μέχρι το τελευταίο ευρώ!
Σκεφτείτε λοιπόν επιγραμματικά πως μία νεοδιορισμένη διευθύντρια (σύζυγος γνωστού κομματικού στελέχους) μόλις αναλαμβάνει καθήκοντα δεν κάνει κάτι άλλο παρά ζητάει αμέσως λεφτά από τον τοπικό περιφερειάρχη. Εκείνος είναι τόσο γενναιόδωρος (με το κρατικό χρήμα φυσικά) που λόγω της ευαισθησίας του στο Κρατικό Ραδιόφωνο Κομοτηνής (και όχι για κάποια πολιτική – κομματική σκοπιμότητα) της εγκρίνει όχι μόνο αυτά που ζήτησε αλλά …το τριπλάσιο ποσό και όχι μόνο για τον σκοπό που το ζήτησε αλλά και για “κατεπείγοντα” έργα, ορίζοντας ως υπεύθυνο φορέα υλοποίησης του έργου τον Δήμο Κομοτηνής. Προνοητικός ο τότε Περιφερειάρχης ή μάλλον ο άνθρωπος διέθετε κληρονομικό χάρισμα γιατί, όπως θα εξηγήσουμε πιο κάτω, η ΕΡΑ Κομοτηνής όντως πλημμύρισε λίγα χρόνια μετά.
Η διευθύντρια λοιπόν της υπηρεσίας παίρνει το ποσό αυτό και μάλλον “ξεχνά” τον τίτλο της χαρακτηρισμένης ως “κατεπείγουσας” ανάγκης αντιπλημμυρικών έργων ή μάλλον προσπαθεί να θωρακίσει αντιπλημμυρικά τον ραδιοφωνικό σταθμό με καρέκλες, κλιματιστικά και ντουλάπια κουζίνας! Στην συνέχεια κανείς, ούτε η Περιφέρεια, ούτε ο Δήμος, ούτε η ίδια η ΕΡΤ ελέγχουν την διευθύντρια για το ότι τα χρήματα της αντιπλημμυρικής προστασίας έγιναν εξοπλισμός για την άνετη διαβίωση ορισμένων. Η μάλλον όλοι μαζί, Περιφέρεια, Δήμος, ΕΡΤ την έλεγξαν και συμφώνησαν πως οι πλημμύρες αντιμετωπίζονται με …τραπεζοκαθίσματα, καναπέδες και φούρνους ψησίματος.
Τα ερωτήματα είναι πολλά:
Αραγε να είναι η μοναδική φορά που ο σταθμός διαχειρίστηκε χρήματα με αυτό τον τρόπο και όλοι οι άλλοι που έπρεπε να κάνουν έλεγχο σιώπησαν ή έκαναν τα “στραβά μάτια”;
Ηταν σύννομη η αγορά επίπλων, κουζίνας κ.ο.κ. με χρήματα της αντιπλημμυρικής προστασίας;
Αν όχι ευθύνες δεν έχουν και Περιφέρεια, Δήμος και ΕΡΤ για τον μη έλεγχο της δαπάνης τέτοιου μεγάλου ποσού;
Για την αγορά των ειδών αυτών, έγινε κάποια έρευνα αγοράς προηγουμένως για να επιλεχθούν τα καλύτερα και φθηνότερα ή οι επιχειρήσεις επιλέχθηκαν με άλλα κριτήρια και με ποια;
Σε πόσους άλλους διευθυντές υπηρεσιών έδωσε ο τότε περιφερειάρχης τέτοια ποσά και μάλιστα με κατεπείγουσα διαδικασία;
Σε πόσους άλλους διευθυντές υπηρεσιών έδωσε ο τότε περιφερειάρχης όχι μόνο το ποσό που ζήτησαν αλλά …το τριπλάσιο;;
Φεύγουμε τώρα από το 2003 και πηγαίνουμε στο 2007. Στην Ροδόπη επικρατεί μία πρωτοφανής κακοκαιρία που ως αποτέλεσμα είχε να πλημμυρίσουν μεγάλες περιοχές, κάμποι και χωριά. Θυμούνται όλοι από την τοπική δημοσιογραφία πόσες ζημίες προκλήθηκαν σε σπίτια, αποθήκες, επαγγελματικούς χώρους και πόσα χρόνια πήρε για να αποζημιωθούν οι δικαιούχοι.
Η ΕΡΑ Κομοτηνής εκείνη την ημέρα είχε μετατραπεί σε μικρή …βυθισμένη Ατλαντίδα με περίπου μισό μέτρο νερό να έχει πλημμυρίσει την γύρω περιοχή, την αυλή και όλο το οικόπεδο του σταθμού, ακόμη και τον δρόμο Κομοτηνής – Κοσμίου ο οποίος δεν φαινόταν καν! Μοναδικοί εργαζόμενοι στο Κρατικό Ραδιόφωνο Κομοτηνής εκείνη την ημέρα τεχνικοί και μία δημοσιογράφος που παρέμεινε στο μικρόφωνο 14 ώρες, από το πρωί μέχρι που βράδιασε να δίνει πραγματική μάχη ενημέρωσης για όλους τους πολίτες της περιοχής.
Από την συχνότητα του σταθμού εκείνη την ημέρα πέρασαν οι πάντες που είχαν σχέση με την αντιμετώπιση του ακραίου καιρικού φαινομένου δίνοντας άκρως απαραίτητες πληροφορίες για την προστασία της περιουσίας και της ζωής των πολιτών. Η μαχητική δημοσιογράφος μέσα στην ροή του λόγου της όμως έκανε το “λάθος” να αναφερθεί και στην κατάσταση στην ΕΡΑ Κομοτηνής που είχε μετατραπεί σε μία …νησίδα μέσα σε μία τεράστια λίμνη νερού ενώ οι λιγοστοί εκεί εργαζόμενοι είχαν αποκλειστεί ως ναυαγοί!
Τελικά το βράδυ επιστρατεύτηκε ειδικό όχημα για να τους απεγκλωβίσει. Δεν θα μπορούσε βέβαια η δημοσιογράφος όταν έκανε εκείνο το σχόλιό της να γνωρίζει πως η διευθύντριά της πριν λίγα χρόνια είχε πάρει αυτό το τεράστιο ποσό για αντιπλημμυρική προστασία που τελικά έγινε έπιπλα κουζίνας και καρέκλες ενώ αν τα χρήματα πήγαιναν εκεί που έπρεπε η πλημμύρα της ΕΡΑ Κομοτηνής δεν θα έπρεπε καν να συμβεί!
Η πλημμύρα πέρασε, η διευθύντρια του σταθμού …δεν προλάβαινε να λαμβάνει συγχαρητήρια από όλη την Ελλάδα όχι βέβαια για το γεγονός πως ο ραδιοφωνικός σταθμός έγινε νησί μέσα σε λίμνη από την πλημμύρα αλλά για το έργο της δημοσιογράφου εκείνη την ημέρα που μαθεύτηκε σε όλη την Ελλάδα και όμως, αντί η ίδια η δημοσιογράφος να βραβευτεί για την δουλειά της περιέργως μόλις λίγο καιρό μετά ξεκινά η πραγματική οδύσσειά της με όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα η ίδια να δέχεται καθημερινές συκοφαντίες, επιθέσεις, μέχρι και τραμπουκισμούς μέσα στον χώρο εργασίας της. Ο σκοπός προφανής: η ίδια να εξαναγκαστεί σε παραίτηση και εάν δε το κάνει να συκοφαντηθεί τόσο στην κεντρική υπηρεσία στην Αθήνα με ένα σωρό ψευδείς αναφορές ώστε τα πειθαρχικά να την τιμωρήσουν.
Η διεύθυνση και εργαζόμενοι του σταθμού όμως (πολλοί εκ των οποίων τα τελευταία χρόνια κατάφεραν να βρεθούν με καινούρια αυτοκίνητα, διαμερίσματα ή βίλες σε γνωστό προάστιο της Κομοτηνής) δεν παραμένουν μόνο σε αυτά αλλά προχωρούν και σε επιθέσεις σε όποιον δείχνει ενδιαφέρον για όλα όσα συμβαίνουν εκεί μέσα, με αποτέλεσμα ένα γαϊτανάκι συκοφαντίας και διαβολλής να εκτελίσσεται σε όλη την πόλη με σκοπό να απαξιωθεί η δημοσιογράφος και όσοι άλλοι προβάλουν το θέμα της ΕΡΑ Κομοτηνής σε ιδιωτικά ΜΜΕ.
Τα κεντρικά της ΕΡΤ φαίνεται πως μέχρι σήμερα καλύπτουν τις “περίεργες” αυτές δραστηριότητες της διευθύντριας και άλλων υπαλλήλων της ΕΡΑ Κομοτηνής ενώ υπεύθυνοι της Αθήνας δεν έδειξαν να διαφωνούν ακόμη και όταν εργαζόμενοι του κρατικού ραδιοσταθμού Κομοτηνής έκαναν …κίνημα συλλογής υπογραφών ώστε μαζί με εκπροσώπους ιδιωτικών ΜΜΕ αλλά και κομματικά στελέχη της πόλης να ζητήσουν στην ουσία την εκδίωξη της εργαζόμενης από την θέση της! Γιατί άραγε; Μήπως ήθελε να διοριστεί κάποιος άλλος;
Και πάμε τώρα στο “ψητό”. Στις αρχές του 2010, μετά από 3 χρόνια εργασιακού μεσαίωνα για την γνωστή δημοσιογράφο η οποία επιμένει παλικαρίσια να παλεύει ενάντια σε κάθε αλητεία και παρανομία, άλλοι δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι του σταθμού σε συνεργασία με εκπροσώπους ιδιωτικών ΜΜΕ της πόλης αλλά και επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων (!) διοργανώνουν μία κατάπτυστη συλλογή υπογραφών για την εκδίωξη της συγκεκριμένης συναδέλφου τους. Η κίνηση που ήταν από την πρώτη στιγμή σε γνώση της διευθύντριας διοργανώθηκε μέσα από τα γραφεία του σταθμού με χρήση τηλεφώνων και φαξ (τα οποία πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος φυσικά) σε συνεργασία με κάποιο άλλο δημοσιογραφικό γραφείο δημόσιας υπηρεσίας: αυτό της Περιφέρειας. Και εκεί φυσικά τηλέφωνα και φαξ δεν τα πληρώνουν από την τσέπη τους…
Τα εν λόγω άτομα (δημοσιογράφοι της ΕΡΑ Κομοτηνής, της Περιφέρειας και άλλων ιδιωτικών ΜΜΕ της πόλης) σε ένα ρεσιτάλ συκοφαντίας και χαφιεδισμού κάλεσαν τηλεφωνικά τους πάντες, όσους ευελπιστούσαν πως θα τους στηρίξουν σε αυτό το άθλιο αντιδημοκρατικό έργο τους αλλά τελικά έλαβαν στήριξη μόνο από λίγους, στην πλειοψηφία τους θαμώνες πολιτικών γραφείων και διαδρόμων και ευνοούμενοι από τις σχέσεις τους με κάθε μορφή εξουσίας.
Στην ουσία όσους είχαν κάποιο ειδικό συμφέρον από την ΕΡΑ Κομοτηνής. Ετσι, νομίζοντας πως με αυτό το χαφιεδόχαρτο θα καταφέρουν να χάσει την δουλειά της η δημοσιογράφος ώστε να διοριστούν οι ίδιοι και οι ίδιες γνωστοποίησαν την κατάπτυστη αυτή κίνησή τους παντού. Στα ονόματα που υπέγραψαν το χαφιεδόχαρτο μπορεί κανείς να βρει άτομα τα οποία μέσω της δημοσιογραφίας και του παραγοντισμού μέχρι σήμερα τα κατάφεραν μια χαρά στην ζωή και στα οικονομικά τους. Μεταξύ άλλων βλέπει εργαζόμενους της ΕΡΑ Κομοτηνής, τοπικών εφημερίδων, τοπικού τηλεοπτικού καναλιού, εκδοτικών επιχειρήσεων αλλά και ένα όνομα που υπογράφει το χαρτί, αλλιώτικο από τα άλλα.
Πρόκειται για κάποιον προσωπικό φίλο της διευθύντριας της ΕΡΑ Κομοτηνής ο οποίος τα τελευταία χρόνια επαγγέλεται δημοσιογράφος του δημοσίου τομέα. Δεν ξέρουμε αν ο συγκεκριμένος κύριος είχε φιλοδοξίες για εργασιακή καριέρα στην ΕΡΑ Κομοτηνής όμως αμέσως μετά την εκλογή του ΠΑΣΟΚ το 2009 και με την επιλογή της νέας Γ.Γ. της Περιφέρειας ΑΜΘ τοποθετήθηκε στο γραφείο τύπου της υπηρεσίας. Η δε τοποθέτησή του δημιούργησε μεγάλες αντιδράσεις από μερίδα του τοπικού τύπου που δικαίως αναρωτήθηκε ποια τα προσόντα του ατόμου αυτού και ποια η “σχέση” του με την δημοσιογραφία, ώστε να τοποθετηθεί στο γραφείο τύπου της Περιφέρειας. Από εκεί που συνδιοργανώθηκε δηλαδή η εν λόγω κατάπτυστη κίνηση μαζικού χαφιεδισμού.
Το εν λόγω άτομο δεν είναι άλλος από τον γιο του πρώην δημάρχου Νίκο Βαβατσικλή επί θητείας του οποίου και στο πιο πάνω έργο των 100.000 ευρώ ο Δήμος Κομοτηνής ορίστηκε ως “φορέας υλοποίησης του έργου”, εκείνου του έργου “αντιπλημμυρικής” προστασίας …με τους καναπέδες και τις καρέκλες! Συμπτωματικά (;) εκείνη την εποχή ο γιος του δημάρχου είχε διοριστεί ως σύμβουλος του μπαμπά δημάρχου στην Δημαρχεία Κομοτηνής.
Φανταζόμαστε με αξιόπιστα κριτήρια και λόγω επαγγελματικών προσόντων γιατί αλλιώς ο εργοδότης – μπαμπάς του δεν θα δεχόταν να τον προσλάβει σε εκείνη την θέση με εκείνον τον μισθό. Ολη η Ελλάδα λοιπόν, όσοι τουλάχιστον έτυχε να διαβάσουν το εν λόγω κατάπτυστο έντυπο συλλογής υπογραφών έμειναν εντυπωσιασμένοι για δύο πράγματα: για το μέγεθος του δημοσιογραφικού χαφιεδισμού εν καιρώ Δημοκρατίας στην Κομοτηνή το 2010 αλλά και για μία φαινομενικά άσχετη υπογραφή, αυτή του γιου του πρώην δημάρχου, μαζί με μία ντουζίνα υπογραφές άλλων δημοσιογράφων.
Να υπενθυμίσουμε πως ο γιος του πρώην δημάρχου το διάστημα εκείνο δεν ήταν καν δημοσιογράφος παρά μόνο είχε συσχετιστεί με αρθρογραφία σε τοπική εφημερίδα (της οποίας η κόρη της ιδιοκτήτριας επίσης υπέγραψε το χαφιεδόχαρτο) αλλά και με συγκεκριμένο ανώνυμο και συκοφαντικό blog ως διαχειριστής του οποίου είχε κατηγορηθεί, ένα blog το οποίο ο δήμαρχος πατέρας του χαρακτήριζε εκείνα τα χρόνια ως “φιλικό”. Αρα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα άτομα που λόγω της δημοσιογραφικής τους ιδιότητας όλο και κάποιο ανήθικο συμφέρον είχαν από την πολιτική δίωξη της δημοσιογράφου, ήταν άσχετος.
Φαινομενικά τουλάχιστον. Κανείς βέβαια δεν σκέφτηκε πως ο εν λόγω ίσως να μην συμμετείχε στην μαζική συκοφαντία της δημοσιογράφου ως δημοσιογράφος αλλά ως γιος πρώην δημάρχου ή μάλλον πιο επίσημα “σύμβουλος του πρώην δημάρχου – μπαμπά”. Το τι λόγους είχε για να κάνει κάτι τέτοιο το γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Ισως να τον επηρέασε η δημοσιογράφος της ΕΡΑ Κομοτηνής Βάσω Μαχαίρα η οποία ξεκίνησε την όλη διοργάνωση της συλλογής των υπογραφών από απύθμενη προσωπική εμπάθεια εναντίον της συναδέλφου της και η οποία Μαχαίρα, όπως αυτό έχει ανακοινωθεί παλαιότερα, είναι συνεργάτιδα του γιου του πρώην δημάρχου (Νίκου Βαβατσικλή) σε ιστοσελίδες που ο ίδιος διατηρεί.
Ερχόμαστε λοιπόν να επαναλάβουμε τον κύκλο ερωτημάτων:
Ηταν η παραπάνω η μοναδική περίπτωση κατά την οποία στην ΕΡΑ Κομοτηνής πήγε άφθονο κρατικό χρήμα και έγινε αμφισβητούμενη χρησιμοποίησή του;
Ηταν η παραπάνω η μοναδική περίπτωση κατά την οποία ο Δήμος Κομοτηνής τότε ήταν φορέας υλοποίησης τέτοιου έργου με τέτοια ερωτηματικά ως προς τον τρόπο κατανάλωσης των κονδυλίων;
Φτάνουμε στο 2012. Στο Κρατικό Ραδιόφωνο της Κομοτηνής λόγω εθνικών εκλογών διοργανώνεται η ισότιμη παρουσίαση των τοπικών υποψηφίων των κομμάτων, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ε.Σ.Ρ. και οι δημοσιογράφοι του σταθμού αναλαμβάνουν ο καθένας κάποια κόμματα. Αυτά βέβαια επισήμως.
Διότι ανεπισήμως η χαρακτηριζόμενη ως “αρχισυντάκτρια” Μαρία Νικολάου (αναβαθμίστηκε σε αυτή την θέση επί ΠΑΣΟΚ ένα χρόνο πριν) ενώ επισήμως αναθέτει στην διωκόμενη δημοσιογράφο συγκεκριμένους υποψηφίους κομμάτων, στην συνέχεια τους καλεί ώστε να βγούνε μόνο στην δική της εκπομπή. Και όμως, παρόλο και αυτό τον πόλεμο νεύρων και το εσωτερικό ενδοϋπηρεσιακό σαμποτάζ η άλλη εκπομπή (της διωκόμενης δημοσιογράφου) πάντα εξασφάλιζε μία ασταμάτητη ροή παρουσίασης υποψηφίων. Αλλωστε είναι και πολλοί οι υποψήφιοι.
Τις βραδιές των δύο εκλογών, Μαχαίρα και Νικολάου (τα αγαπημένα παιδιά επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα) αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο τους από τις καρέκλες των στούντιο: στην αίθουσα της πρώην Νομαρχίας η πρώτη, στο στούντιο η δεύτερη. Ολη την ροή αποτελεσμάτων και παρουσίασης πολιτικών θεμάτων ανέλαβε η τρίτη δημοσιογράφος, η διωκόμενη, που για πολλές ώρες και με δικά της έξοδα ήταν στον δρόμο. Τα ηχητικά ντοκουμέντα υπάρχουν.
Παράλληλα όμως υπάρχει και καταγγελία της “αρχισυντάκτριας” Μαρία Νικολάου (το να υπάρχει αρχισυντάκτης σε ραδιόφωνο και όχι σε εφημερίδα μάλλον είναι παγκόσμια πρωτοτυπία της ΕΡΑ Κομοτηνής και του ΠΑΣΟΚ…) προς τα κεντρικά της ΕΡΤ πως η τρίτη δημοσιογράφος δήθεν δεν εργάστηκε τις ημέρες των εκλογών διότι λέει, την έψαχναν και δε την έβρισκαν στο τηλέφωνο! Προφανώς η Μαρία Νικολάου στην εκπομπή της θα μιλούσε τηλεπαθητικά με κάποιον άλλον, του οποίου και τα αποκλειστικά ρεπορτάζ θα μετέδιδε από την καρέκλα του στούντιο, αλλιώς δεν εξηγείται. Κι όμως αφού όλος ο παραπάνω άθλιος και ανήθικος πόλεμος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα (τζάμπα δηλαδή και πάλι οι υπογραφές στα συκοφαντικά χαρτιά) υπήρξε και συνέχεια…
Λίγο καιρό μετά, διευθύντρια και “αρχισυντάκτρια” δίνουν εντολή στην διωκόμενη για τόσα χρόνια αλλά αρνούμενη να τους κάνει το χατίρι δημοσιογράφο να παρουσιάσει το κόμμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο μέχρι τότε δεν είχε παρουσιαστεί στον σταθμό. Η δημοσιογράφος, ως έμπειρη ρεπόρτερ με επαγγελματικές και προσωπικές δεξιότητες που κάποιες συναδέλφισές της δεν μπορούν να δούν ούτε στα όνειρά τους, ξεπερνά για χιλιοστή φορά τη δική τους μετριότητα και καταφέρνει να έχει ζωντανή συνέντευξη με τον ίδιο τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής στην εκπομπή της, συνέντευξη η οποία αναμεταδόθηκε από ΜΜΕ σε όλη την Ελλάδα!
Προφανώς και κάποιοι – ες δεν άντεξαν για χιλιοστή φορά με αυτή την επιτυχία της διωκόμενης δημοσιογράφου και έτσι όλως τυχαίως σε λίγες ημέρες παρουσιάζεται σε ηλεκτρονική εφημερίδα των Αθηνών ένα κατάπτυστο κείμενο – λίβελος εναντίον της δημοσιογράφου το οποίο αφού την καθύβριζε και ζητούσε από την ΕΡΤ να σταματήσει η εκπομπή της, άφηνε από κάτω χιλιάδες διαδικτυακούς παράφρονες να βρίζουν επίσης με ένα σωρό χυδαιότητες. Το κείμενο έκανε “μπαμ” από χιλιόμετρα πως είχε γραφτεί στην Κομοτηνή, λόγω των πληροφοριών που περιείχε από τα εσωτερικά του σταθμού της ΕΡΑ Κομοτηνής.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα ήταν του γνωστού Στέλιου Κούλογλου, ηλεκτρονική εφημερίδα που για χρόνια ανταλλάσει θεματολογία με τις ιστοσελίδες και τα blogs του Νίκου Βαβατσικλή, στα οποία συνεργάζεται (παρόλο που αυτό απαγορεύεται από την ΕΡΤ) και η Βάσω Μαχαίρα. Βεβαίως γι αυτό η Μαχαίρα δεν διώχθηκε ποτέ αφού στην ΕΡΤ κάποιοι και κάποιες φροντίζουν ώστε οι ατασθαλίες των κομματικών παιδιών να χάνονται σε κάποια συρτάρια ενώ οι συκοφαντίες εναντίων των αντιφρονούντων να γίνονται σημαία.
Ολως περιέργως λίγες ημέρες μετά η εκπομπή της διωκόμενης δημοσιογράφου σταματά με απόφαση που λήφθηκε μέσα στην ΕΡΑ Κομοτηνής ενώ ακόμη λίγες ημέρες μετά διορίζεται ξανά στην ΕΡΤ ο “δημοκράτης” Κούλογλου με παχυλή αμοιβή. Και ταυτόχρονα ξεκινά νέα φάση διώξεων εναντίων της δημοσιογράφου, διώξεις που βασίζονται σε συκοφαντικές αναφορές τόσο της διευθύντριας, όσο και του λοιπού προσωπικού όπως τα παραδείγματα που φέραμε προς τα πάνω. Μία καλά οργανωμένη βιομηχανία συκοφαντίας και παρανομιών δηλαδή με προφανείς σκοπούς και κίνητρα.
Σύμπτωση και αυτό; Είναι να απορεί κανείς με όλες αυτές τις ιστορίες και περίεργες “συμπτώσεις”. Οπως κάποιοι απορούσαμε όταν κάποιο άτομο αρνιώταν πεισματικά πως είχε υπογράψει το εν λόγω συκοφαντικό και χουντνικό χαφιεδόχαρτο όταν επανηλημένα τον ρωτούσαμε για το θέμα ενώ ταυτόχρονα μας έλεγε πως κακώς δίνουμε δημοσιότητα στην κατάσταση που επικρατεί στην ΕΡΑ Κομοτηνής γιατί μόλις σε λίγες ημέρες θα διοριζόταν εκεί “όλα θα διόρθωναν”. Τελικά το εν λόγω άτομο δεν διορίστηκε εκεί αλλά βολεύτηκε σε ανάλογη “δημοσιογραφική” θέση κάπου αλλού. Δεν σας λέμε όμως το όνομά του ούτε παλαιότερες θέσεις που κατείχε, σε ποιον οργανισμό και με ποιον εργοδότη – μπαμπά του για να μη μας πείτε πως είμαστε μεροληπτικοί απέναντί του…
Τι λέτε λοιπόν; Ολα αυτά τα άθλια που η τοπική κοινωνία παρακολουθεί να συμβαίνουν εντός της ΕΡΑ Κομοτηνής τα τελευταία χρόνια είναι απλά προσωπικές αντιπάθειες και διαφορές; Οσον αφορά δε, στις παραπάνω αποκαλύψεις έχουν και συνέχεια. Και μάλιστα μεγάλη! Υπομονή μερικές ημέρες…
http://rodopinews.gr/37882