Πριν από όλα μια Υπενθύμιση : ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΤΙΠΟΤΑ! ” ΣYΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ 8 ΜΑΪΟΥ 2010,
άρθ 14 ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
παρ 1. Η παρούσα Σύμβαση καθώς και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που τυχόν προκύψει από την παρούσα ή σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο.
παρ. 5 Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμο.”
Και μια δήλωση Κασιμάτης: Η εξουσία που ασκείται βάσει των Συμβάσεων με την Τροικα είναι πραξικόπημαπράγμα που σημαίνει ότι όλα όσα κάνουν είναι άκυρα (οι συμφωνίες, οι νόμοι κλπ)
άρθ 14 ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
παρ 1. Η παρούσα Σύμβαση καθώς και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που τυχόν προκύψει από την παρούσα ή σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο.
παρ. 5 Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμο.”
Και μια δήλωση Κασιμάτης: Η εξουσία που ασκείται βάσει των Συμβάσεων με την Τροικα είναι πραξικόπημαπράγμα που σημαίνει ότι όλα όσα κάνουν είναι άκυρα (οι συμφωνίες, οι νόμοι κλπ)
Η απάτη με την ΑΟΖ – τα ντοκουμέντα
Του Δημήτρη ΚωνσταντακόπουλουΓια περισσότερο από δύο χρόνια, υποστηρίζεται, από μια πληθώρα άρθρων και εκπομπών, αλλά και πολιτικών δυνάμεων, η εξής «θεωρία»: χρειαζόμαστε κατεπειγόντως ανακήρυξη ΑΟΖ που είναι «απαραίτητη» για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Διαθέτουμε τεράστια κοιτάσματα που πρέπει άμεσα να εκμεταλλευθούμε, παρά το καθεστώς «μη βιώσιμου χρέους» και Δανειακών Συμβάσεων, με τη βοήθεια του Ισραήλ και, τελευταίως, φρεγατών και F-15! ‘Ένα αληθινό, διακομματκό μάλιστα, «λόμπυ» «της ΑΟΖ και των πετρελαίων», εσχάτως και των όπλων, συγκροτήθηκε για να υπερασπίσει αυτή την ιδέα.
Tο να έχει κανείς την α’ ή β’ άποψη για τα ελληνοτουρκικά, τα ελληνοϊσραηλινά ή τα ενεργειακά είναι απολύτως θεμιτό σε μια δημοκρατία. ‘Εστω κι αν στην Ελλάδα των συνωστιζόμενων προσωπικών φιλοδοξιών ατόμων, συχνά τελείως ακατάλληλων για τους ρόλους στους οποίους αποβλέπουν, ενίοτε εξαρτημένων από διεθνή συμφέροντα, όποιον πληρώνει καλύτερα τέλος πάντων, δεν μπορεί δυστυχώς να γίνει σοβαρή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα.
Αυτό που δεν είναι θεμιτό, είναι να διασπείρονται ανακρίβειες και ψεύδη. Και όταν αυτά αποκαλύπτονται, από ανθρώπους που αγαπάνε την αλήθεια και την πατρίδα τους, να συνεχίζεται η αναπαραγωγή τους, μαζί και η αναπαραγωγή συκοφαντιών και απειλών εναντίον τους. ‘Ολοι κάνουμε λάθη ή καλοπίστως παραπλανώμεθα. Αν δεν έχουμε το θάρρος να κάνουμε την αυτοκριτική μας, τουλάχιστο ας σιωπούμε. Κρείττον σιγάν, έλεγαν οι Αρχαίοι.
Το «θεμελιώδες ψέμμα»
‘Ολη η θεωρία που προαναφέραμε θεμελιώθηκε επί ενός κραυγαλέου ψέμματος, ότι χρειαζόμαστε ΑΟΖ για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (στο οποίο προσετέθη μια ολόκληρη σειρά ανακριβών ή παραπλανητικών ισχυρισμών).
Στο άρθρο 77 της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, προβλέπεται ρητώς ότι η κυριότητα και το αποκλειστικό δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων παρέχεται από την υφαλοκρηπίδα που εκτείνεται τουλάχιστο όσο και η ΑΟΖ (200 ν.μ.), είναι φυσικό δικαίωμα των κρατών και δεν χρειάζεται καμία ανακήρυξη, υπάρχει αφ’ εαυτής.
Οι «ΑΟΖολογούντες», καλύτερα «ΑΟΖοπαραπλανούντες», ισχυρίζονται ότι η σύμβαση του 1982 ξεπέρασε την έννοια της υφαλοκρηπίδας όπως περιγράφεται στη σύμβαση του 1958. Αυτό όμως που παραλείπουν να πουν είναι ότι δεν το έκανε με τη θέσπιση της ΑΟΖ, αλλά με τη θέσπιση της νέας έννοιας υφαλοκρηπίδας, όπως την περιγράψαμε στην προηγούμενη παράγραφο.
Το ζήτημα βέβαια, και με την υφαλοκρηπίδα και με την ΑΟΖ, είναι ότι, για να ασκήσεις τα δικαιώματα που απορρέουν από τις έννοιες αυτές, πρέπει να οριοθετήσεις πρώτα με τα αντικείμενα κράτη και το κριτήριο δεν είναι μόνο η «μέση γραμμή», όπως υποστηρίζουν οι «ΑΟΖολογούντες». Εκεί κόλλησε, από τη δεκαετία του 1970, το θέμα με την Τουρκία στο Αιγαίο.
Τι λένε οι νομικοί
‘Εστω και πολύ καθυστερημένα, σήμερα έχουν ανασκευάσει το προφανές ψέμμα των «ΑΟΖολογούντων», σχεδόν όλοι οι ασχολούμενοι με το θέμα.
« Χρειάζεται να κηρύξουμε ΑΟΖ για να μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε πετρέλαιο ή φυσικό αέριο που βρίσκεται έξω από την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη;», ρωτά το περιοδικό «Επίκαιρα» (τεύχος 127, 22 Μαρτίου 2012) τον κ. Συρίγο που απαντά: «Κατηγορηματικά όχι! Οι πόροι αυτοί βρίσκονται στο υπέδαφος κάτω από το βυθό της θάλασσας και καλύπτονται πλήρως από το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας.» Ο κ. Συρίγος διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών σήμερα. ‘Εχει κάνει διδακτορικό στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Μπρίστολ με θέμα «Νομική και Διπλωματία στο Αιγαίο». Τιμήθηκε από το Δ’ Σώμα Στρατού και το ΓΕΣ για τη συμβολή του στα ζητήματα μειονότητος στη Θράκη και σύνταξης ελληνο-πομακικού λεξικού
Ο Καθηγητής Τσάλτας, πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου πρώην Υπουργός Περιβάλλοντος, υποστηρίζει στο Βήμα 19.2.2013 |
Ο ίδιος γράφει στο περιοδικό Φόρειν Αφαίρς (ελληνική έκδοση, Απρίλιος 2012)
«Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η μη ανακήρυξη ΑΟΖ από πλευράς Ελλάδας δεν περιορίζει ούτε στο ελάχιστον τα πλήρη κυριαρχικά δικαιώματά της στον υποθαλάσσιο χώρο (βυθό και υπέδαφος), τα οποία κατοχυρώνονται πλήρως από το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας…
Τα κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας υφίστανται για το παράκτιο κράτος εξ υπαρχής (ab initio) και αυτοδίκαια (ipso facto) ανεξάρτητα από την όποια ρητή διακήρυξη (βλ. άρθρο 77 της Σύμβασης του 1982) [20], ενώ, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επεκταθούν και πέραν του ορίου των 200 ναυτικών μιλίων της ΑΟΖ. Με απλά λόγια, όλα τα παράκτια κράτη διαθέτουν υφαλοκρηπίδα τόσο για τα ηπειρωτικά τους εδάφη όσο και για τα νησιωτικά, ενώ ΑΟΖ διαθέτουν μόνον εκείνα που το επιθυμούν. Άλλωστε, όπως σαφέστατα διαπίστωσε το Διεθνές Δικαστήριο το 1985 στην υπόθεση οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας Λιβύης – Μάλτας, «…τα δικαιώματα στον υποθαλάσσιο χώρο (βυθό και υπέδαφος) της ΑΟΖ ορίζονται σε πλήρη αναφορά με το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας».
“Ολες οι πληροφορίες από την κυβέρνηση συγκλίνουν ότι οδεύουμε προς ανακήρυξη ΑΟΖ. Γιατί σ” αυτή τη συγκυρία;» Την ερώτηση αυτή υποβάλλει η «Εφημερίδα των Συντακτών» στον Χρήστο Ροζάκη, Πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης, πρώην αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πρώην Υφυπουργό Εξωτερικών, που υπογραμμίζει
«Φαντάζομαι διότι τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι η ΑΟΖ δίνει μια δυνατότητα για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων, κυρίως στο επίπεδο της άντλησης των πλουτοπαραγωγικών πόρων του υπεδάφους και φυσικά της εξερεύνησης που θα προηγηθεί στις θαλάσσιες περιοχές που γειτνιάζουν με την Ελλάδα. Τώρα, κατά πόσον αυτό αποτελεί πραγματικά μια απάντηση στο πρόβλημα είναι συζητήσιμο, διότι η δυνατότητα αυτών των ενεργειών μπορεί θαυμάσια να στηριχτεί στην υφαλοκρηπίδα, η οποία είναι ακριβώς ο βυθός και το υπέδαφος στα οποία το κράτος έχει αποκλειστικά δικαιώματα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης”…
“Η Ελλάδα δεσμεύεται από τη Σύμβαση του 1982, η οποία έχει μάλιστα μετατραπεί και σε εθνικό δίκαιο. Σύμφωνα με το άρθρο 74, οριοθέτηση σε περίπτωση όπου είναι αντικείμενα γειτονικά κράτη, γίνεται με συμφωνία, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου.”
“Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας καθ” εαυτή δεν προβλέπει μονομερείς ενέργειες στο θέμα της ΑΟΖ»
Στην ίδια συνέντευξη τονίζει ότι προϋπόθεση οριοθέτησης είναι η αποσαφήνιση του εύρους των χωρικών υδάτων
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών και Καθηγητής Στέλιος Περράκης υπογραμμίζει, κατά τη «Νέα Κρήτη» (18.2.2013)
«Στην υφαλοκρηπίδα περισσότερο απ’ ό,τι στην ΑΟΖ στηρίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, όπως υποστήριξε ο καλεσμένος του Γιώργου Σαχίνη στην εκπομπή “Αντιθέσεις” … ο Στέλιος Περράκης, τονίζοντας ότι μπορεί η ΑΟΖ να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, όμως στην περίπτωση της Ελλάδας η διασφάλιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων διεθνώς στηρίζεται πρώτιστα στην υφαλοκρηπίδα!
Σύμφωνα με τον ίδιο, κυριαρχικά δικαιώματα, είτε τα ασκεί είτε όχι, έχει κάθε παράκτια χώρα στην υφαλοκρηπίδα της. «Η υφαλοκρηπίδα έχει τους πόρους. Ο βυθός και το υπέδαφος. Εκεί θα γίνει η έρευνα. Εκεί θα γίνει η εκμετάλλευση, νότια της Κρήτης αύριο. Ή οπουδήποτε αλλού. Εκεί θα μπει το τρυπάνι»… Ο κ. Περράκης σημείωσε, εξάλλου, ότι η θέση της Ελλάδας και οι γειτονίες διαμορφώνουν την αναγκαιότητα διευθέτησης των ζωτικών χώρων μέσω υφαλοκρηπίδας.
«Η συνθήκη λέει σε εκατό μέρη», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ότι «όταν έχεις να οριοθετήσεις, όταν έχεις να κηρύξεις ΑΟΖ, πρέπει να συνεννοηθείς με αυτόν που είναι δίπλα σου και απέναντί σου.»
Αντίστοιχα επιχειρήματα αναπτύσσουν ο γνωστός και σεβαστός Καθηγητής Αντώνης Μπρεδήμας, ο «θρύλος» της ελληνικής διιπλωματίας Πρέσβης Στοφορόπουλος, ο πρώην Υπουργός Σάκης Πεπονής (που θεωρεί μάλιστα ότι η ΑΟΖ υστερεί της υφαλοκρηπίδας). Την άποψη αυτή έχουν αποδεχθεί και οι γνωστότεροι διπλωματικοί συντάκτες της χώρας, όπως η Κύρα Αδάμ, ο Νίκος Μελέτης, ο Σταύρος Λυγερός.
Τι άλλο πρέπει λοιπόν να ειπωθεί και να γραφεί, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ΑΟΖολογία είναι μια απάτη, πιθανώς αντάξια του «Λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου Παπανδρέου που μας οδήγησε στα Μνημόνια και τις Δανειακές; Τι άλλο χρειάζεται για να αρχίσουμε να θέτουμε το ερώτημα, ποιες εσωτερικές και διεθνείς δυνάμεις, μετά την οικονομική πολιτική, αποφάσισαν να παίξουν με τον ελληνικό λαό και τη μοίρα του και στην εξωτερική και αμυντική πολιτική, με τα ζητήματα της ειρήνης και του πολέμου; Και γιατί, όλοι αυτοί, οι συχνά όψιμοι «υπερπατριώτες», στήριξαν σε ένα κραυγαλέο ψέμμα μια ολόκληρη πολιτική καμπάνια;
ΣΧΟΛΙΑ:
Όπως επανειλημμένα υποστηρίξαμε σε αυτό το μπλογκ, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό αλλά δικαστικό. Τα εγκλήματα κατά του πολιτεύματος και τα υπόλοιπα ποινικά αδικήματα που τελούνται στην Ελλάδα από τους πολιτικούς “μας” και τα οποία έφεραν την χώρα στην σημερινή κατάσταση, δεν λύνονται ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά ούτε φιλοσοφικά, αλλά δικαστικά. Αυτή τη στιγμή το σημαντικότερο όλων είναι ότι η χώρα δεν έχει πια την κυριαρχία της, ότι δεν έχει την προστασία του διεθνούς δικαίου και ότι οι δανειστές ξεκίνησαν ήδη την αναγκαστική εκτέλεση των απαιτήσεων τους μέσω της αναγκαστικής διαχείρισης της “επιχείρησης” Ελλάς (ήτοι την διοίκηση της χώρας).
Και όμως, υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες, αρκετοί είναι εκείνοι που αντί να απαιτήσουν την παρέμβαση της δικαιοσύνης και την αποκατάσταση του πολιτεύματος, ασκούν πιέσεις για την άμεση κήρυξη της ΑΟΖ, την πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων, την επιστροφή στην δραχμή, την είσπραξη δανείου 600 δις (λέμε τώρα …) από τον κ Σωρρα, την κήρυξη στάσης πληρωμών προς το εξωτερικό χωρίς προηγούμενη καταγγελία της δανειακής σύμβασης ώστε να είναι εφικτή η άμεση κατάσχεση της όποιας περιουσίας του δημοσίου και δεν συμμαζεύεται ! Και όλα αυτά παρότι η νομική βάση είναι έτοιμη εδώ και καιρό. Δείτε στο τέλος τα σχετικά.
Κύριοι, για να μην πολυλογούμε. Όχι μόνο ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό ( ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ), όχι μόνο ότι τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας, υπάρχοντα και μελλοντικά, για την ώρα δεν μας ανήκουν, αλλά όσα χρήματα και να αποκτήσει η όποια “ελληνική” κυβέρνηση πριν την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την επιβολή της εφαρμογής του Συντάγματος σε όλα τα επίπεδα, η Ελλάδα δεν θα γίνει κράτος δικαίου, η παραβίαση των δικαιωμάτων των Ελλήνων θα συνεχιστεί σε καθημερινή βάση και η χώρα θα καταστραφεί πλήρως.
Όπως αναφέρεται και στο προοίμιο του ηλεκτρονικού ψηφίσματος προς τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC) με το οποίοζητείται η άμεση παρέμβασή του λόγω εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και απόπειρα γενοκτονίας , “η Ελλάδα πεθαίνει και μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να βοηθήσει. Ούτε τα χρήματα, ούτε οι εκλογές, ούτε μια νέα κυβέρνηση. Τίποτα. Μόνο η δικαιοσύνη! Όλα τα υπόλοιπα μετά”.
Τέλος, επαναλαμβάνουμε ότι το πρόβλημά μας δεν είναι τοΣύνταγμα αλλά η μην τήρησή του. Η κατάλυση του κύριοι είναι το πραγματικό πρόβλημα. Η πραξικοπηματική, διαδοχική αναθεώρησή του και η μην λειτουργία των θεσμών η οποία προκλήθηκε έτσι είναι πρόβλημα και όχι τα λεφτά. Για την τήρηση του Συνάγματος και την αποκατάσταση της νομιμότητας όμως δεν ακούσαμε κανέναν να μιλήει. Μόνο για αμύθητα χρηματικά ποσά ακούμε, για ΑΟΖ, σωτήρες και αποζημιώσεις. Τυχαίο;;; Δεν νομίζω.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ, ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ !ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ: ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ –> εμπεριέχει σχεδόν όλες τις βασικές καταγγελίες για έσχατη προδοσία και προδοσία της χώρας ]
http://justiceforgreece.wordpress.com/
Και όμως, υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες, αρκετοί είναι εκείνοι που αντί να απαιτήσουν την παρέμβαση της δικαιοσύνης και την αποκατάσταση του πολιτεύματος, ασκούν πιέσεις για την άμεση κήρυξη της ΑΟΖ, την πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων, την επιστροφή στην δραχμή, την είσπραξη δανείου 600 δις (λέμε τώρα …) από τον κ Σωρρα, την κήρυξη στάσης πληρωμών προς το εξωτερικό χωρίς προηγούμενη καταγγελία της δανειακής σύμβασης ώστε να είναι εφικτή η άμεση κατάσχεση της όποιας περιουσίας του δημοσίου και δεν συμμαζεύεται ! Και όλα αυτά παρότι η νομική βάση είναι έτοιμη εδώ και καιρό. Δείτε στο τέλος τα σχετικά.
Κύριοι, για να μην πολυλογούμε. Όχι μόνο ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό ( ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ), όχι μόνο ότι τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας, υπάρχοντα και μελλοντικά, για την ώρα δεν μας ανήκουν, αλλά όσα χρήματα και να αποκτήσει η όποια “ελληνική” κυβέρνηση πριν την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την επιβολή της εφαρμογής του Συντάγματος σε όλα τα επίπεδα, η Ελλάδα δεν θα γίνει κράτος δικαίου, η παραβίαση των δικαιωμάτων των Ελλήνων θα συνεχιστεί σε καθημερινή βάση και η χώρα θα καταστραφεί πλήρως.
Όπως αναφέρεται και στο προοίμιο του ηλεκτρονικού ψηφίσματος προς τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC) με το οποίοζητείται η άμεση παρέμβασή του λόγω εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και απόπειρα γενοκτονίας , “η Ελλάδα πεθαίνει και μόνο η δικαιοσύνη μπορεί να βοηθήσει. Ούτε τα χρήματα, ούτε οι εκλογές, ούτε μια νέα κυβέρνηση. Τίποτα. Μόνο η δικαιοσύνη! Όλα τα υπόλοιπα μετά”.
Τέλος, επαναλαμβάνουμε ότι το πρόβλημά μας δεν είναι τοΣύνταγμα αλλά η μην τήρησή του. Η κατάλυση του κύριοι είναι το πραγματικό πρόβλημα. Η πραξικοπηματική, διαδοχική αναθεώρησή του και η μην λειτουργία των θεσμών η οποία προκλήθηκε έτσι είναι πρόβλημα και όχι τα λεφτά. Για την τήρηση του Συνάγματος και την αποκατάσταση της νομιμότητας όμως δεν ακούσαμε κανέναν να μιλήει. Μόνο για αμύθητα χρηματικά ποσά ακούμε, για ΑΟΖ, σωτήρες και αποζημιώσεις. Τυχαίο;;; Δεν νομίζω.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ, ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ !ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ: ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ –> εμπεριέχει σχεδόν όλες τις βασικές καταγγελίες για έσχατη προδοσία και προδοσία της χώρας ]
http://justiceforgreece.wordpress.com/