Τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο, το κούρεμα των καταθέσεων, η πρωτοφανής “θεραπεία” που εμπνεύστηκαν τα τσακάλια της Ευρωζώνης για να σώσουν (και) αυτή την οικονομία, αλλά και η άρνηση της Κυπριακής Βουλής να δεχτεί τις αποφάσεις του Euro-group προκάλεσαν έντονες κουβέντες και ατελείωτες τηλεοπτικές συζητήσεις στην αηδιαστική φάρα των ραγιάδων.Εκτός αυτού, είχαμε και μία σημαντική αποκάλυψη για τις προθέσεις της γερμανοκρατούμενης Ευρωζώνης.
Η Ευρωζώνη έδειξε…το αληθινό της πρόσωπο, ακόμα και στα πιο υποταγμένα μέλη της. Κατήργησε τον εαυτό της, τις συμφωνίες και τα κεκτημένα της, την υποτιθέμενη προστασία των τραπεζικών καταθέσεων μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ, τις παπαριές που μας έλεγε ο Βενιζέλος και συνεχίζουν να μας λένε ο Στουρνάρας, ο Σαμαράς, ο Κουβέλης και η υπόλοιπη ακροδεξιά εσωτερική τρόικα που κυβερνάει τον τόπο, ή για την ακρίβεια εκτελεί πιστά τις εντολές της εξωτερικής τρόικας. Η σημερινή Ευρώπη είναι μία αδίστακτη συμμορία οικονομικών δολοφόνων, τυφλωμένη απο την οικονομική εξουσία, για την οποία έχει δηλώσει, εδώ και χρόνια, ο Subcomandante Marcos:
“Με το πρόσχημα της νομιμότητας μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμα και να παραβιάζει τους νόμους. Αυτός είναι τώρα ο καθρέφτης της εξουσίας, κυριαρχεί η εικόνα της νομιμότητας που δεν νομιμοποιείται από τίποτα”.
Αυτή είναι η αλήθεια και δεν χρειάζεται να κουραστείς για να την περιγράψεις καλύτερα. Κάποιες δεκαετίες πριν, οι ηγέτες της Ευρώπης δεν δίσταζαν να σκοτώσουν μερικά εκατομμύρια των κατοίκων αυτής της ηπείρου, στο όνομα μίας ηλίθιας πολιτικής θεωρίας. Ο Β παγκόσμιος πόλεμος είναι ο πιο αιματηρός στην ανθρώπινη ιστορία, τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο, και αυτό δεν κάνει να το ξεχνάμε ποτέ. Σήμερα, οι ηγέτες της Ευρώπης δεν διστάζουν να εξαθλιώσουν ολόκληρες χώρες και να προκαλέσουν οικονομική εξόντωση στους κατοίκους τους, μόνο και μόνο για να σωθούν οι τράπεζες και η πανέξυπνη εφεύρεση που ακούει στο όνομα “ευρώ”.
Η σημερινή Ευρώπη δεν έχει καμία τύχη και οι μέρες της είναι μετρημένες. Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι όλα όσα μας έλεγαν το 2002 περί ενοποίησης και σύγκλισης ήταν παραμύθια και δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, ούτε τώρα, ούτε σε 10, ούτε σε 30 χρόνια. Η κάθε οικονομία έχει το δικό της μέγεθος, τις δικές της ιδιαιτερότητες και τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά. Η Ελλάδα ήταν από το 1947 και μετά ένα γνήσιο αμερικάνικο προτεκτοράτο, που επιβίωνε οικονομικά αποκλειστικά εξαιτίας της αμερικάνικης βοήθειας. Οι Αμερικάνοι ήταν η απόλυτη εξουσία και δεν χωράει αμφιβολία ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν ελεγχόμενες από την άλλη μεριά του Ατλαντικού ωκεανού.
Μέχρι που ήρθε ο Σημίτης και πούλησε (ότι είχε απομείνει από τη χώρα) στην Ευρωζώνη, δηλαδή στα γερμανικά συμφέροντα. Ακόμα και σήμερα κουμάντο κάνουν άτομα που ασπάζονται τις ίδιες γερμανόφιλες οικονομικές απόψεις με τον Σημίτη, π.χ. Παπαδήμος και Στουρνάρας. Ο Τσοχατζόπουλος είναι στη φυλακή για τις μίζες που πήρε επί κυβερνήσεων Σημίτη. Το μεγάλο party στο χρηματιστήριο, η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου στα ελληνικά χρονικά, έγινε επί Σημίτη. Οι μίζες, που τόσο γενναιόδωρα έδινε η γερμανική εταιρία Siemens σε πολιτικούς, μεσάζοντες και δημοσιογράφους, ήταν επί Σημίτη. Η διαφθορά και η διαπλοκή έφτασαν σε αστρονομικά επίπεδα επί Σημίτη. Και σήμερα ο Σημίτης μπορεί να γράφει άνετoς τα βιβλία του και να δίνει συμβουλές για το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης. Tragic.
Ήρθε η ώρα να καταλάβουμε ότι οφείλουμε να περιθωριοποιήσουμε το χρήμα. Το χρήμα δεν αξίζει να προκαλεί τόσο πόνο και δυστυχία ανάμεσα στους ανθρώπους. Όλα όσα ονειρεύεται ο άνθρωπος, σπίτια, αμάξια, καταθέσεις μπορούν να χαθούν στο πέρασμα του χρόνου. Μπορούν να χαθούν ακόμα και μέσα στην καρδιά του καπιταλισμού, σε “ήρεμες” εποχές, με μία χρεοκοπία, ένα τραπεζικό κραχ, ή μία παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κρίσης. Ας στρέψουμε το ενδιαφέρον μας σε ποιο ουσιαστικά θέματα, ας βελτιωσουμε το σήμερα για να μπορούμε να ονειρευτούμε ένα καλύτερο αύριο. Μία αδίστακτη συμμορία οικονομικών δολοφόνων και τα ηλίθια τσιράκια τους αποκλείεται να είναι το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας.
imf-fuck-off