«Μετά την εσωτερική υποτίμηση, την ισοπέδωση μισθών και συντάξεων, την καθίζηση του βιοτικού επιπέδου, την «λιποαναρρόφηση» της μεσαίας τάξεως και την ποινικοποίηση της κοινωνικής ατμόσφαιρας, με το κυνήγι των «μάγων» και των «μαγισσών» της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, πάμε τώρα για τα πολύ... «μεγάλα ψάρια»!
Πάμε για το «ξερίζωμα» της ολιγαρχίας και της διαπλοκής- δηλαδή του συστήματος που εγκαταστάθηκε κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης με την ανοχή των δύο μεγάλων κομμάτων. Η θεωρία της « Σχολής του Σικάγου», ( Corporocracy) και το δόγμα "no jobs- no space- no choice" , έχει να κάνει πλέον με την «αποτέφρωση» όλων των μεγάλων ονομάτων που κράτησαν επί σειρά ετών τον έλεγχο σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.
Το 2013 και τα επόμενα χρόνια τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Θα θυμίζουμε περιοχή σε εκκίνηση μετά από πολυετή καταστροφικό πόλεμο. Φυσικά, οι μικροί μισθοί, οι ασήμαντες& απαξιωμένες τιμές της γης, τα κτήρια «φιλέτα» στο κέντρο των πόλεων, οι μαγευτικές παραλίες και τα νησιά και όσες επιχειρήσεις απομείνουν από την πρέσα της υπερφορολόγησης και του εκμηδενισμού της κατανάλωσης, δεν είναι... για τα δόντια των εγχώριων βαρόνων και των γνωστών οικογενειών της μεταπολίτευσης!
Οι πολυεθνικές, οι ξένοι επενδυτές θα έρθουν, αφού πρώτα πάρουν το ...μήνυμα ότι «αυτοί» δεν υπάρχουν πλέον ως εμπόδια. Θα έλεγα ότι με πανηγυρικούς τόνους πρόβαλλαν οι Times της Νέας Υόρκης τη σύλληψη του Λαυρεντιάδη, που ακολούθησε το άρθρο τους για την Ολιγαρχία των Αθηνών. Περίεργο, αν σκεφτεί κανείς, ότι ο πρώην πρέσβης της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα (Ντάνιελ Σπέκχαρντ), ήταν στο Δ.Σ. της Proton Bank και κουμπάρος του Λαυρεντιάδη. Αν θυμάμαι καλά, υπήρχαν στενές επαφές του και με το ίδρυμα Μπρεζίνσκυ.
Αν μάλιστα δεν με απατά η μνήμη μου, ο συλληφθείς επιχειρηματίας, ήταν για μεγάλα διαστήματα στενός φίλος του Άκερμαν, του προέδρου της Deutsche Bank, η οποία του άνοιγε «γραμμές» χρηματοδότησης για όλες σχεδόν τις εξαγορές εταιρειών και αντιπροσωπειών στο εξωτερικό. Όλοι αυτοί, συν οι τράπεζες στην Αθήνα, συν οι πολιτικοί που είχαν «ωφέλιμους» διαλόγους μαζί του, δεν αντιλήφθηκαν επί σειρά ετών, τι ρόλο παίζει; Επομένως, το ερώτημα είναι ποιοι θα ακολουθήσουν, τον Μπάμπη Βωβό και τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη...
Ή ποιοι θα αποσυρθούν οριστικά και θα «συνταξιοδοτηθούν» από φόβο μην έχουν την ίδια τύχη, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στους νέους επενδυτές της νέας τάξης πραγμάτων. Άλλωστε στην Αθήνα, επικρατεί πλέον μία ατμόσφαιρα Κάφκα, στον επιχειρηματικό κόσμο, αφού πολλοί αναλογίζονται έντονα τις ενοχές τους, τις «αμαρτίες» τους και τα χρέη τους προς το δημόσιο.
Την ίδια ώρα και ενώ οι δημοσκοπήσεις, (MRB), δείχνουν ότι η πλειοψηφία του κόσμου δεν εμπιστεύεται πλέον την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι «το 80% πιστεύει ότι εάν πρόκειται να ληφθούν και άλλα μέτρα, είναι καλύτερα να φύγουμε από την Ευρωζώνη», το υπάρχον αντιμνημονιακό μέτωπο αποδυναμώνεται κάπως από τους πηχυαίους τίτλους, τα άρθρα και τα σχόλια για τις σχέσεις Ανεξάρτητων Ελλήνων και Βουλγαράκη, όπως και από την επαναφορά της συζήτησης για το non paper στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ακόμη, δεν είναι λίγοι οι πολίτες που διατυπώνουν ερωτηματικά για το πού το πάει ο Αλέξης Τσίπρας και ο Σύριζα, που ολοένα και περισσότερο βάζουν νεράκι στο κρασί τους για το Μνημόνιο. Λέγοντας και επαναλαμβάνοντας ότι «κάποια στιγμή θα αποπληρωθεί το μεγαλύτερο τμήμα του χρέους προς τους εταίρους – δανειστές». (Ομιλία Τσίπρα στο Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο). Μάλιστα κάποιοι αναρωτιούνται γιατί ο Αλέξης την ώρα που κατατίθεται το φορολογικό στη Βουλή και η κοινωνία στενάζει, αυτός φεύγει (σε στυλ ΓΑΠ) περιοδεία στην Λατινική Αμερική.
Είναι αστείο να ισχυριστούν στη Κουμουνδούρου, ότι πηγαίνει για να «σπουδάσει» στο Μπουένος τις μεθόδους της Κίρχνερ απέναντι στο ΔΝΤ. Όπως είναι αστείο να ισχυριστεί, οποιοσδήποτε ότι πρόκειται να αντλήσουμε πολιτική ή οικονομική βοήθεια από την Βραζιλία ή από τν Αργεντινή. Αν μάλιστα σκεφτούμε πώς αντιδρά ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ.
Αλλάζουν όλα όπως επιθυμούν και έχουν σχεδιάσει οι δυνάμεις κατοχής.
Τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Keep in touch» καταλήγει ο Γιώργος Τράγκας.
parapolitika
