Η πρώτη είναι η υποχρεωτική υποβολή φορολογικής δήλωσης από όλους τους πολίτες ηλικίας 18 ετών και άνω και η δεύτερη είναι η υποχρέωση αναγραφής στη φορολογική δήλωση όλων των εισοδημάτων που έχει αποκτήσει ο φορολογούμενος, ακόμη και αυτών που έχουν φορολογηθεί ή έχουν απαλλαγεί νόμιμα από τη φορολογία.
Και οι δυο αλλαγές, σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών έχουν διπλό στόχο. Από τη μια τον περιορισμό της φοροδιαφυγής που γίνεται μέσω απόκρυψης περιουσιακών στοιχείων σε νέους αλλά και ηλικιωμένους χαμηλοσυνταξιούχους φορολογούμενους και από την άλλη την ουσιαστική διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω της επέκτασης της έκτακτης εισφοράς «αλληλεγγύης» στα εισοδήματα κυρίως από τόκους που εισπράττουν οι φορολογούμενοι.
Ας δούμε όμως τι σημαίνουν οι δυο παραπάνω αλλαγές:
- υποχρεωτική υποβολή φορολογικής δήλωσης από όλους τους φορολογούμενους άνω των 18 ετών. Η διάταξη αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες από το ΥΠΟΙΚ, στοχεύει στο να καταγραφούν όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα των φορολογούμενων που κρύβονται στο όνομα νέων φορολογούμενους (π.χ. παιδιά του φορολογούμενου που φοροδιαφεύγει) ή σε ηλικιωμένους (π.χ. υπερήλικες γονείς). Να σημειωθεί ότι με την υφιστάμενη φορολογική νομοθεσία όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα κάτω των 3.000 ευρώ δεν είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλουν φορολογική δήλωση. Ωστόσο, μπορεί να έχουν στο όνομά τους μεγάλες καταθέσεις που προέρχονται από άλλους φορολογούμενους που μπορεί να είναι προϊόν φοροδιαφυγής. Με την υποχρέωση υποβολής της φορολογικής δήλωσης τα ποσά των τόκων που εισπράττονται και κάθε είδους άλλο εισόδημα θα έρθουν στην επιφάνεια και θα είναι συστατικό του νέου περιουσιολογίου που έχει εξαγγείλει το ΥΠΟΙΚ και θα είναι στη διάθεση των ελεγκτικών αρχών για τη διενέργεια πιο αποτελεσματικών φορολογικών ελέγχων.
- δήλωση όλων των εισοδημάτων στη φορολογική δήλωση. Οι φορολογούμενοι μέχρι σήμερα είχαν τη δυνατότητα και όχι την υποχρέωση να αναγράψουν στη φορολογική τους δήλωση και συγκεκριμένα στον κωδικό 659 το εισόδημα που απέκτησαν το οποίο όμως είτε φορολογήθηκε και εξαντλήθηκε με τη φορολόγηση αυτή η φορολογική υποχρέωση είτε απαλλάχθηκε νόμιμα από τη φορολογία. Η χρησιμότητα αυτού του κωδικού ήταν η οικοδόμηση ενός «κουμπαρά» από τον φορολογούμενο προκειμένου να τον χρησιμοποιήσει στην περίπτωση που ήθελε να δικαιολογήσει τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή τεκμήρια διαβίωσης. Συνήθως από τους φορολογούμενους αναγράφονταν σε αυτούς τους κωδικούς τα ποσά από τόκους καταθέσεων και πάσης φύσεων χρηματοοικονομικών προϊόντων, οι αμοιβές από συμμετοχή σε ΔΣ ανωνύμων εταιρειών, τα ποσά από μερίσματα ΑΕ κ.ά.
Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους φορολογούμενους δεν τα ανέγραφαν προκειμένου να αποφύγουν τη φορολόγησή τους με την έκτακτη εισφορά η οποία υποβάλλεται σε όλο το εισόδημα, πλην των αποζημιώσεων απόλυσης και των εφάπαξ για τα οποία έχει προβλεφθεί ειδικός κωδικός στη φορολογική δήλωση. Με την υποχρέωση αναγραφής όλων των εισοδημάτων στη δήλωση η έκτακτη εισφορά θα επιβάλλεται και σε αυτά τα εισοδήματα και θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα.
Για παράδειγμα, ένας φορολογούμενος είχε εισόδημα 19.800 ευρώ χωρίς τους τόκους καταθέσεων που εισέπραξε ύψους 400 ευρώ. Κλήθηκε να πληρώσει έκτακτη εισφορά 1% ή 198 ευρώ (ο συντελεστής της εισφοράς είναι 1% για εισόδημα από 12.000 έως 20.000 ευρώ). Με την αναγραφή των τόκων ο φορολογούμενος θα πληρώσει έκτακτη εισφορά για 20.200 ευρώ, δηλαδή 404 ευρώ ή 206 ευρώ περισσότερα (ο συντελεστής της εισφοράς για εισόδημα 20.000 έως 50.000 ευρώ είναι 2%, για εισόδημα από 50.000 έως 100.000 ευρώ είναι 3% και για εισόδημα άνω των 100.000 ευρώ είναι 4%).
Στη φορολογική δήλωση εκτός από το εισόδημα από τόκους ή αμοιβές ΔΣ οι φορολογούμενοι θα πρέπει να αναγράψουν και το φόρο που έχουν ήδη καταβάλλει για αυτό το εισόδημα.
capital.gr
