Σάλο έχουν προκαλέσει οι καταγγελίες της "Espresso" εναντίον του ιστολογίου "Fimotro", το οποίο συνδέει η εφημερίδα με τον δημοσιογράφο Γιάννη Παπαγιάννη.
Σε ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε χθες γίνεται λόγος για «εκτέλεση "συμβολαίων" επαγγελματικής εξόντωσης και ηθικής μείωσης δημοσιογράφων, εκδοτών, επιχειρηματιών ακόμα και απλών πολιτών» ενώ αναφέρεται σε σειρά περιστατικών.
Η εφημερίδα, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Οι σύγχρονοι "κουκουλοφόροι" της παραδημοσιογραφίας του υπόνομου εδώ και πέντε περίπου χρόνια έχουν βρει άσυλο στα σκοτάδια του ανώνυμου, χυδαίου και συκοφαντικού blog fimotro (του Γιάννη Παπαγιάννη).
Στην αρχή η κατάπτυστη μορφή της ρουφιανιάς, η «εκτέλεση» των συμβολαίων επαγγελματικής εξόντωσης και ηθικής μείωσης δημοσιογράφων, εκδοτών, επιχειρηματιών και απλών πολιτών είχε εγκαθιδρυθεί σε «ερασιτεχνική» βάση στους βρόμικους υπολογιστές του –αλήστου μνήμης- blog pressmme, το οποίο καταργήθηκε σε μία νύχτα, όταν αστυνομικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος άρχισαν να βγάζουν τα «ποντίκια» μέσα από την τρύπα τους.
Τον Ιούλιο του 2009 οι αλκοολικοί σαλτιμπάγκοι, τα έμμισθα παρελκόμενα και οι αξιολύπητες σχιζοειδείς μαριονέτες σκοτεινών και αρρωστημένων συμφερόντων που έχουν συνηθίσει να επιπλέουν στον βούρκο και στα αποπατήματα της σπίλωσης, βρήκαν καταφύγιο σε νέα διαδικτυακή «συχνότητα»: στο fimotro. Αυτή τη φορά ο εκβιασμός και η χυδαιότητα βρήκαν πιο «επαγγελματικό» και πιο «οργανωμένο» καταφύγιο για να συνεχίσουν να σκορπούν το δηλητήριό τους.
Το blog fimotro μοιάζει με τα σαπρόφυτα, τα παράσιτα και τα κουνούπια: τρέφεται από την προσωπικότητα των επιτυχημένων και καταξιωμένων του χώρου στον οποίο κινούνται οι ψυχοπαθολογικές «γραφίδες» του. Εάν δεν ρουφήξει «αίμα» επιτυχίας από τους κατά καιρούς «στόχους» του, θα σαπίσει από μαράζι την ίδια ώρα.
Στη γλώσσα της ψυχιατρικής αυτή η μορφή ασθένειας αποκαλείται διαταραχή προσωπικότητας. Και εάν δεν είχαμε ένα πλούσιο δελτίο αστυνομικών συμβάντων (που θα συνεχιστεί στις αίθουσες των δικαστηρίων) τα οποία συνοδεύουν τη δράση του fimotro, ο ζουρλομανδύας και ο εγκλεισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα αυξημένων μέτρων ασφαλείας των «εξαρτημένων» εμπνευστών του πιθανόν να έλυνε πολλά από τα προβλήματα που δημιουργεί».
Σε ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε χθες γίνεται λόγος για «εκτέλεση "συμβολαίων" επαγγελματικής εξόντωσης και ηθικής μείωσης δημοσιογράφων, εκδοτών, επιχειρηματιών ακόμα και απλών πολιτών» ενώ αναφέρεται σε σειρά περιστατικών.
Η εφημερίδα, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Οι σύγχρονοι "κουκουλοφόροι" της παραδημοσιογραφίας του υπόνομου εδώ και πέντε περίπου χρόνια έχουν βρει άσυλο στα σκοτάδια του ανώνυμου, χυδαίου και συκοφαντικού blog fimotro (του Γιάννη Παπαγιάννη).
Στην αρχή η κατάπτυστη μορφή της ρουφιανιάς, η «εκτέλεση» των συμβολαίων επαγγελματικής εξόντωσης και ηθικής μείωσης δημοσιογράφων, εκδοτών, επιχειρηματιών και απλών πολιτών είχε εγκαθιδρυθεί σε «ερασιτεχνική» βάση στους βρόμικους υπολογιστές του –αλήστου μνήμης- blog pressmme, το οποίο καταργήθηκε σε μία νύχτα, όταν αστυνομικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος άρχισαν να βγάζουν τα «ποντίκια» μέσα από την τρύπα τους.
Τον Ιούλιο του 2009 οι αλκοολικοί σαλτιμπάγκοι, τα έμμισθα παρελκόμενα και οι αξιολύπητες σχιζοειδείς μαριονέτες σκοτεινών και αρρωστημένων συμφερόντων που έχουν συνηθίσει να επιπλέουν στον βούρκο και στα αποπατήματα της σπίλωσης, βρήκαν καταφύγιο σε νέα διαδικτυακή «συχνότητα»: στο fimotro. Αυτή τη φορά ο εκβιασμός και η χυδαιότητα βρήκαν πιο «επαγγελματικό» και πιο «οργανωμένο» καταφύγιο για να συνεχίσουν να σκορπούν το δηλητήριό τους.
Το blog fimotro μοιάζει με τα σαπρόφυτα, τα παράσιτα και τα κουνούπια: τρέφεται από την προσωπικότητα των επιτυχημένων και καταξιωμένων του χώρου στον οποίο κινούνται οι ψυχοπαθολογικές «γραφίδες» του. Εάν δεν ρουφήξει «αίμα» επιτυχίας από τους κατά καιρούς «στόχους» του, θα σαπίσει από μαράζι την ίδια ώρα.
Στη γλώσσα της ψυχιατρικής αυτή η μορφή ασθένειας αποκαλείται διαταραχή προσωπικότητας. Και εάν δεν είχαμε ένα πλούσιο δελτίο αστυνομικών συμβάντων (που θα συνεχιστεί στις αίθουσες των δικαστηρίων) τα οποία συνοδεύουν τη δράση του fimotro, ο ζουρλομανδύας και ο εγκλεισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα αυξημένων μέτρων ασφαλείας των «εξαρτημένων» εμπνευστών του πιθανόν να έλυνε πολλά από τα προβλήματα που δημιουργεί».