του Γιάννη ΔΙΟΝΑΤΟΥ
Η ακόλουθη ιστορία είναι απολύτως αληθής και αφορά τα οικονομικά "προβλήματα" που αντιμετωπίζει η Νορβηγία.
Στις αρχές, λοιπόν, του καλοκαιριού συνήλθε η νορβηγική Βουλή προκειμένου να συζητηθεί το "πρόβλημα" του σημαντικού πλεονάσματος που παρουσιάζει ο κρατικός προϋπολογισμός, καθώς και ο κίνδυνος που ενέχει για την ανατίμηση του εγχώριου νομίσματος (νορβηγική κορώνα) και οι επιπτώσεις που θα είχε μία τέτοια ανατίμηση για τις εξαγωγές της χώρας. Η πρόταση του κυβερνώντος κόμματος ήταν να χαρισθούν οι φόροι σε όλους τους πολίτες (φυσικά και νομικά πρόσωπα) για το δεύτερο εξάμηνο του 2012, προκειμένου να μην συσσωρευθούν επιπλέον έσοδα στον ήδη "προβληματικό" πλεονασματικό προϋπολογισμό.
Να σημειωθεί πως το φορολογικό σύστημα της Νορβηγίας προβλέπει άμεση φορολόγηση "στην πηγή" του εισοδήματος ενός πολίτη, χωρίς να καλείται στο τέλος του έτους - ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή - να πληρώσει κάποιον άλλον φόρο. Αν για παράδειγμα, ένας υπάλληλος αμείβεται από μία εταιρεία με 1.000 ευρώ κάθε μήνα, το ποσοστό φόρου που του αναλογεί αποδίδεται αυτομάτως στο κράτος. Άλλο ενδιαφέρον σημείο για την "τραγική" πλεονασματική οικονομία της Νορβηγίας είναι πως τα τελευταία χρόνια το κράτος χαρίζει το φόρο του μήνα Δεκεμβρίου, σαν ένα "δώρο" προς τους πολίτες, αφού στο νορβηγικό κράτος λεφτά όντως υπάρχουν.
Η νορβηγική Αριστερά αντέδρασε στην πρόταση του κυβερνώντος κόμματος, υποστηρίζοντας ότι αν χαρίζονταν οι φόροι του υπόλοιπου έτους, το επιπλέον εισόδημα οι πολίτες θα το ξόδευαν κατά κύριο λόγο σε ταξίδια - στους Νορβηγούς αρέσει πολύ να ταξιδεύουν - και ξενύχτια, με αποτέλεσμα τα λεφτά να μην επιστρέφουν στο κράτος. Η πρόταση της Αριστεράς ήταν οι πολίτες να συνεχίσουν να καταβάλλουν τους φόρους και τα χρήματα αυτά να διατεθούν ως δωρεά σε μία άλλη χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα.
Αφού, λοιπόν, δεν πάρθηκε καμία απόφαση εντός του κοινοβουλίου για τον "πονοκέφαλο" των πλεονασμάτων, η κυβέρνηση έθεσε το ζήτημα σε ηλεκτρονικό δημοψήφισμα ενώπιον του νορβηγικού λαού, καλώντας τον να αποφασίσει ο ίδιος για το αν θέλουν να πληρώσουν τους φόρους του υπόλοιπου έτους ή όχι.
Το αποτέλεσμα; Το 72% ψήφισε ώστε να μην χαρισθούν οι φόροι στους Νορβηγούς πολίτες, αλλά να συνεχίσουν να τους πληρώνουν κανονικά και τα χρήματα αυτά να δοθούν ως δωρεά σε μία άλλη χώρα και επιλέχθηκε τελικά να χτιστούν νοσοκομεία στο Βιετνάμ.
Βεβαίως, αν διηγείτο κάποιος την ιστορία αυτή σε έναν συνηθισμένο Έλληνα, η - πιθανότερη - απάντηση που θα λάμβανε θα ήταν "είναι ηλίθιοι αυτοί οι Νορβηγοί". Οι υπόλοιποι ας αναρωτηθούμε ποιοι είναι οι ηλίθιοι, τελικά.
ΣΧΟΛΙΟ
Δύο απορίες:
Τι είδους πολιτικούς έχουνε οι Νορβηγοί;
Γιατί η Νορβηγία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ούτε και θέλει να γίνει;
πηγή