Στην πολιτική ατζέντα των ημερών μέσα στη κριτική και τις προτάσεις για τους ορούς υπέρβασης της κρίσης τίθεται από πολλές πλευρές και το θέμα της ανανέωσης
Στο θέμα αυτό επιχειρείται μια «εικονική» αντιπαράθεση τέτοια που βολεύει και πιστώνει πολιτικό χρόνο σε όσους θα ήθελαν να αποκόψουν τα πρόσωπα από τα περιεχόμενα των πολιτικών που υπερασπίζονται. Παραθέτω μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση:
ΑΝΑΝΕΩΣΗ
Η ανανέωση δεν μπορεί να είναι μόνο μια υπόθεση ανακατανομής ρόλων στα εσωτερικά των κομμάτων ή του κράτους αλλά αλλαγών που προσδιορίζουν σύγχρονους – ωφέλιμους ρόλους στις παραγωγικές και λαϊκές δυνάμεις και συγκροτούν μια νέα κοινωνική πλειοψηφία για ανάπτυξη με δικαιοσύνη.
Στην εποχή μας η ανανέωση πρέπει να ταυτιστεί με την ανατροπή του μοντέλου που οδηγεί στην διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύναμους, τους πλούσιους και τους φτωχούς, το κέντρο και την περιφέρεια βορρά της Ευρώπης και το Νότο.
Ακριβώς αυτή είναι και η ευθύνη κάθε προοδευτικής δύναμης. Να συμβάλει και να οδηγήσει σε μια νέα συμμαχία κοινωνικής και πολίτικης πλειοψηφίας που έχει λόγο να οδηγήσει στην έξοδο από τη κρίση ολόκληρο τον ελληνικό πληθυσμό. Με ανάπτυξη, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη Αυτά είναι τα θέματα που δεν μπορεί να τα απαντήσουν οι δυνάμεις της αχαλίνωτης αγοράς, ο συντηρητισμός, και οι πολιτικές τους εκφράσεις!
Η ανανέωση λοιπόν για να έχει κοινωνικό ενδιαφέρον πρέπει να έχει σαφές πολιτικό περιεχόμενο. Να σχετίζεται με το σύστημα αρχών που πρεσβεύει. Δεν είναι ρήξη με τις ρίζες του δέντρου που δημιούργησε αλλά τομή με ότι την αποσυνδέει από την πηγή τροφοδότησης που είναι η κοινωνική αγωνία και ανάγκη. Τα πρόσωπα αξιολογούνται με βάση την συμβολή τους σ αυτό το εγχείρημα και όχι ως άφθαρτοι «κυβερνητιστές- διαχειριστές» του συστήματος που στηρίζει το μονόδρομο της νεοφιλελεύθερης επέλασης
Οι ανανέωση πρέπει να είναι παρούσα σ ένα κοινωνικό κίνημα, που διαρκώς, σταθερά, διαλέγεται δημοκρατικά με τους πολίτες και αγωνίζεται για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του πολίτη και της παραγωγικής και κοινωνικής Ευρώπης! Πρόοδος είναι η ικανότητα να αντιπαραθέτεις στην οικονομία, τη συλλογική χειραφέτηση της κοινωνίας και του πολίτη. Η κοινωνία αλλάζει.
Έχουμε ανάγκη από νέες πολιτικές! Διαφορετικές, σε αρκετούς τομείς από αυτές που εφαρμόσθηκαν και δεν είχαν επιτυχία!!
Στις πολιτικές δυνάμεις, το ΠΑΣΟΚ και την ευρύτερη αριστερά γενικότερα, πρέπει να κατανοήσουν ότι προηγείται η ανανέωση των πολιτικών και στη βάση αυτή αξιολογείται η συμβολή του «προσώπων». Οι νέες πολιτικές είναι το ζητούμενο που υπηρετούν την ισορροπία μεταξύ της Ανταγωνιστικότητας και του Κοινωνικού Κράτους!
Στη νέα διεθνοποιημένη εποχή, η ανταγωνιστικότητα, - η οποία στηρίζεται στην παραγωγικότητα και την καινοτομία με ποιότητα- θέλουμε παράλληλα και να συμβαδίζει με το κοινωνικό κράτος και την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή. Απαιτούνται σαφείς πολιτικές κοινωνικής ενσωμάτωσης των φτωχών και των ανέργων, των μεταναστών, αλλά και παράλληλα, σαφείς πολιτικές συλλογικής ασφάλειας για κάθε πολίτη, με εγγύηση του κράτους.
Ασφαλώς ο ρόλος των προσώπων στο εγχείρημα της νέας περιόδου είναι κρίσιμος. Όμως σε κάθε περίπτωση το «νέο» πρέπει να εκφράζει με συγκεκριμένο περιεχόμενο τρόπο δράσης,το κοινωνικό και πολιτικό αίτημα μετασχηματισμού της κοινωνίας. Επομένως το «νέο» δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η ανανέωση του κυβερνητισμού μιας ατελέσφορης πολιτικής!
Η ανανέωση προϋποθέτει συντεταγμένη – συλλογική διαδικασία αξιολόγησης του πολιτικού δυναμικού για συμμετοχή. Οφείλει να αξιολογείται και να νομιμοποιείται μέσα από συντεταγμένες διαδικασίες, περιορίζοντας στο μέγιστο δυνατό, τους «πολιτικούς …χαρταετούς»