«Πολίτης»
Ο Γ. Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές το 2009 με το τερατώδες ψέμα «λεφτά υπάρχουν». Χρήματα φυσικά δεν υπήρχαν, με τις γνωστές συνέπειες τόσο για την Ελλάδα (άνοδος διεθνών επιτοκίων, διακοπή εξωτερικού δανεισμού, διεθνής απομόνωση, κλπ), όσο και για τους Έλληνες (αλληλοδιάδοχες περικοπές αποδοχών και συντάξεων, απανωτοί φόροι, ακρίβεια, ανεργία, κλπ). Αποτέλεσμα αυτής της ασυνάρτητης, ή προγραμματισμένης πολιτικής, ήταν να υποδουλωθεί ύπουλα η χώρα στους «Σωτήρες» Δανειστές (ΔΝΤ, Ευρωπ. Τράπεζα και ΕΕ).
Ο Σαμαράς βλέποντας την παραπάνω πορεία «διερρήγνυε τα ιμάτια του» και φώναζε με στεντόρεια φωνή «λάθος το μίγμα» «δεν συναινώ στο λάθος» και οργάνωνε συνεντεύξεις στο Ζάππειο να παρουσιάσει το αντιμνημονιακό του πρόγραμμα και τις προτάσεις του «περί επανεκκίνησης της οικονομίας». Μάλιστα δε για να ενισχύσει του λόγου του το αληθές, υιοθετούσε τις σχεδόν ταυτόσημες δηλώσεις ξένων, έγκριτων, οικονομολόγων (Krugman, Stiglitz, Roubini, Galbraith, Hanke, κλπ), που ισχυρίζονταν, ότι το πρόγραμμα λιτότητας δεν βγαίνει, δεν θα λυθεί με συνταγές του ΔΝΤ (Μνημόνια, μεσοπρόθεσμα), τα μέτρα διογκώνουν το έλλειμμα, βαθαίνουν την ύφεση, αυξάνουν τον πληθωρισμό, η αγορά παραλύει, δημιουργούν πρόσθετα οικονομικά βάρη.
Στρατηγική ελπίδας είχε ονομάσει το ΖΑΠΠΕΙΟ Ι, που το παρουσίασε, ως σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ασκούσε δριμεία κριτική στη Κυβέρνηση Παπανδρέου και ταυτόχρονα καλλιεργούσε ελπίδες εναλλακτικής πρότασης, εμβαπτισμένη στο Ψέμα, στην υποκρισία και στην πολιτική απάτη, αρκεί να γίνει Πρωθυπουργός. Οι ψηφοφόροι μη έχοντες άλλη πολιτική διέξοδο, τον ψήφισαν, ως πρώτο και με την σύμπραξη των Βενιζέλο και Κουβέλη, ανέλαβε να «σώσει» την χώρα, να επανεκκινήσει την οικονομία (με επτά βήματα, όπως έλεγε στο Ζάππειο ΙΙ) και να ανακουφίσει τους Έλληνες από τα σκληρά και επώδυνα οικονομικά μέτρα, που είχαν νομοθετήσει οι προηγούμενοι. Οποία πλάνη. Απογοήτευση έως εξαπάτηση, γιατί είπε «χίλια» ψέματα.
• Διεκήρυττε, ότι θα πατάξει γραφειοκρατία, φοροδιαφυγή, σπατάλες, όχι σε νέα δημοσιονομικά μέτρα, κ.ά.
• Θα προχωρήσει αμέσως στην αποκατάσταση των χαμηλοσυνταξιούχων, των ενισχύσεων στους πολύτεκνους, μείωση φόρων, ΦΠΑ, κλπ
• Μίλησε μάλιστα και για «ενάρετο κύκλο» στις οικονομικές δραστηριότητες, αποκρατικοποιήσεις (όπως ξεπούλησε την ΑΤΕ), οι τράπεζες να προσφέρουν στην πραγματική οικονομία (πήραν πάνω από 50 δίς Ε), κ ά.
• Υποσχέθηκε και το αμίμητο, ότι θα κάνει μια μόνο εξεταστική επιτροπή, αυτή «Για το πώς έφτασε η χώρα την οικονομική κρίση», την οποία και καταψήφισε, αφού ήταν ενδεχόμενο να καθίσει στο εδώλιο ο συνεταίρος του Ε. Βενιζέλος.
• Δεσμεύτηκε για την μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος προς το δικαιότερο (πάλι τους μικρομεσαίους φορολογεί), την αλλαγή του Αναπτυξιακού Μοντέλου (το ψάχνουν ακόμα), την ανακήρυξη της ΑΟΖ (ρώτησε αμερικανούς, τι περιμένει;), κ ά.
Μόλις έγινε πρωθυπουργός τα ξέχασε όλα κατ΄ εντολή της Μέρκελ και της τρόικας. Έσπευσε να ψηφίσει στη βουλή τον σκληρότερο μνημονιακό νόμο (4046/12) για την είσπραξη δανείου 13,5 δις Ε. και εμμέσως πλην σαφώς, επικύρωσε και τους αντιμνημονιακούς νόμους 3833, 3845/10, τους νόμους του μεσοπρόθεσμου 3985, 3986/11, τους οποίους είχε καταψηφίσει.
Ποιος; Ο προεκλογικά σφοδρός αντιμνημονιακός Σαμαράς, περνάει μνημονιακό νόμο για να «σώσει» δήθεν την Ελλάδα από την επικείμενη χρεοκοπία και την παραμονή της στη Ευρώπη. Όμως αυτά δεν ίσχυαν προεκλογικά, όταν μιλούσε και κατήγγειλε τους άλλους, για «λάθος μείγμα»; Αυτό το «λάθος μείγμα» δεν εφαρμόζει και σήμερα; Τώρα, γιατί ενοχλείται ο Σαμαράς και η παρέα του από τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρα; Ο Τσίπρας λέει αυτά ακριβώς που έλεγε προεκλογικά ο Σαμαράς.
Δεν είναι δικαιολογία για τον Σαμαρά, ότι συγκυβερνά και δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα του. Ήταν επιλογή του και συμβιβάστηκε, στη μοιρασιά αξιωμάτων και σε ακατανόητες προγραμματικές συμφωνίες, που εφαρμόζονται, αρκεί να ονομαζόταν Πρωθυπουργός, όπως και έγινε. Και τι κάνει;
• Εφαρμόζει το οικονομικό πρόγραμμα του Παπανδρέου και το κάνει με τον πλέον σκληρό τρόπο. Διαδικασίες κατεπείγοντος στη Βουλή, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, κλπ
• Εξαθλιώνει τον λαό και προσπαθεί να του υποτάξει την ψυχή και να παραδώσει τον πλούτο (επίγειο και υπόγειο) της χώρας στους δανειστές.
• Εξαφάνισε με την μέθοδο του συμψηφισμού τα ανομήματα τους (ΝΔ & ΠΑΣΟΚ), δάνεια των κομμάτων 200 εκ.Ε (εδώ δυσκολεύεται λίγο), των Υπουργών και λοιπών στελεχών τους.
Γιατί γίνανε δυο εκλογικές αναμετρήσεις, αφού ο Σαμαράς θα εφάρμοζε όσα δρομολόγησε ο ΠΑΠ; Ήθελε μήπως την συνευθύνη του ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλου) και ΔΗΜ.ΑΡ (Κουβέλη); Ή την συνενοχή τους; Δυστυχώς για την Ελλάδα και τους πολίτες της, των οποίων οι αντοχές εξαντλήθηκαν, δικαιώνονται οι Κασσάνδρες. Η Οικονομία βαδίζει από το κακό στο χειρότερο παρά τις διαβεβαιώσεις Στουρνάρα, ότι «τα δύσκολα πέρασαν» και σε λίγο «έρχεται η ανάπτυξη». Δεν φαίνεται «φώς στο τούνελ».
Δεν φτάνουν όλα αυτά. Κατήργησαν και το Σύνταγμα. Για παράδειγμα
• υποθήκευσαν την ανεξαρτησία της χώρας και την ελευθερία των πολιτών στους δανειστές με τον Ν 4111/13 (ΦΕΚ 18/13), παραβιάζοντες το αρθρ 106 του Συντάγματος.
• φορολογούν αναδρομικά και άνισα τους πολίτες, μειώνουν μισθούς και συντάξεις των Δ.Υ, σε αντίθεση με τα αρθρ. 4, 78 & 80 του Συντάγματος.
• απολύουν Δ.Υ (την λένε εφεδρεία, κινητικότητα, αλλά παραμένουν απολύσεις), παρά την απαγόρευση του αρθρ.103 του Συντάγματος.
• επιστρατεύουν τους εργαζόμενους με ευκολία και σκέφτονται ακόμη και την μετάθεση διεξαγωγής των Αυτοδιοικητικών εκλογών. Φοβούνται και αυτές τις εκλογές;
Για όλα τα παραπάνω με εξουσιαστικό δίκαιο παραβιάζουν, ή παρερμηνεύουν το Σύνταγμα. Την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, που τόσα δεινά έφερε, δεν την προχωρούν, επειδή τάχα δεν το επιτρέπουν τα αρθρ. 85 & 86 του Συντάγματος. Όχι, έχουν σχέδιο, θέλουν να παραγράψουν όλα τα ανομήματα τους.
Σε όλα αυτά που συμβαίνουν δεν αντιδρά κανένας. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα δεν θέλουν να κυβερνήσουν, γιαυτό και δεν παρουσιάζουν ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ του Καμένου, η «ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ», το ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ του Λοβέρδου και τα άλλα μικρά κόμματα, αρκούνται σε πολιτικές κορώνες, καταγγελίες και στο «γιατί αυτοί και όχι εμείς». Η ΔΗΜ.ΑΡ του Κουβέλη, έχουν παρωπίδες και δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους και κυρίως μέσα στην Κυβέρνηση στην οποία μετέχουν. Αριστεροί όντες συμφωνούν παραδόξως και στην αφαίμαξη των Ελλήνων και στην καταστρατήγηση του Συντάγματος.
Οι «βολεμένοι» Βουλευτές της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ νοιώθουν υπερήφανοι, που οι πρόεδροι τους (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) δεσμεύτηκαν με τις υπογραφές, που έβαλαν τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2012 στο τότε μνημόνιο και δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν τα μνημονιακά μέτρα ύψους 13,5 δισ. για την διετία 2013-2014; Που είναι η ψήφος κατά συνείδηση, παρέχοντας την θετική τους ψήφο σε εξοντωτικά Ν/Σ, άκριτα και σε βάρος των πολύπαθων ψηφοφόρων τους, όταν υπακούουν στις κομματικές πειθαρχίες, ενίοτε και με την διαδικασία του κατεπείγοντος, που σημαίνει, ότι δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν, ούτε κάν να το ξεφυλλίσουν.
Κρίμα για την Ελλάδα που ατύχησε να την κυβερνούν ηγήτορες κατώτεροι των περιστάσεων. Δεν μπορούν να υπερασπιστούν την Εθνική Αξιοπρέπεια και να σχεδιάσουν την Εθνική Ανασυγκρότηση, που έχει ανάγκη η Ελλάδα. Η κοινωνία αιμορραγεί, ο κόσμος της εργασίας δοκιμάζεται, οι επιχειρήσεις κλείνουν, πολίτες αυτοκτονούν, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι στενάζουν από τις άδικες περικοπές, η ανεργία καλπάζει, οι πολίτες υφίστανται άγρια φοροεπιδρομή και την ίδια ώρα οι λίστες πάνε και έρχονται με τους μεγάλους φοροφυγάδες στο απυρόβλητο. Δοξάστε τους!