Για το θέμα που γράφαμε χθες το βράδυ (εδώ).Φωκίδα, όπου όλα θυμίζουν Χαλκιδική.Γράφει ο ΑΘΗΝΑΔΗΣ
Όχι δεν είναι «Ξανθόπουλος – Βούρτση». Κορυφαίο είναι αλλά από την αρνητική πλευρά.
Ενώ εμείς θεωρούμε απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει στην Χαλκιδική, η σήψη έχει προχωρήσει σε εκπληκτικό σημείο. Ζήσαμε και ζούμε από κοντά το αίσχος των Υπηρεσιών, των Δημάρχων, των Υπουργείων και των γελοίων αλλά και συνάμα τραγικών αποφάσεων.
Αυτοί που θεσμικά αλλά και επ’ αμοιβή έχουν την ευθύνη να φυλάνε τα «πρόβατα» αναδείχτηκαν συνέταιροι του «λύκου» και αυτοί που κατ’ επάγγελμα θα έπρεπε αν χρειαστεί να δείρουν τον «λύκο», προέκυψε να δέρνουν τα «πρόβατα». Ζήσαμε τα ΜΑΤ και την ΕΛΑΣ να διασύρονται παίζοντας το ρόλο του μπράβου.
Εμείς τα «πρόβατα» (μιας και έχουμε επιλέξει να πρεσβεύουμε και να απαιτούμε ευνομία, ισονομία και σεβασμό στα πάτρια εδάφη) ζήσαμε τα ΜΑΤ και την δράση τους και μας κακοφάνηκε. Νομίζαμε ότι ζήσαμε την απόκλιση, το παραστράτημα, την αστοχία του συστήματος λόγω περιστασιακής «αποπλάνησης» της Πολιτείας από επιτήδειους. Δεν καταλάβαμε ότι η «Πολιτεία» έχει μετατραπεί σε «πόρνη», δεδομένη και πάντα διαθέσιμη σε όποιον ενδιαφέρεται. Και δεν θέλουμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο και πιθανόν να κάνουμε λάθος αλλά πώς να εξηγήσουμε τα πιο κάτω.
Η Φωκίδα, είναι μία άλλη πολύπαθη περιοχή που χρόνια την «σώζουν» οι τριτοκοσμικές εξορύξεις βωξίτη και χρόνια ζει μέσα στη φτώχια και την εξαθλίωση (στις περιπτώσεις των εγκαταλειμμένων χωριών δεν υπάρχουν άνθρωποι, δεν υπάρχει και εξαθλίωση). Σε ένα μοναδικό και πανέμορφο Νομό, με πανέμορφο ορεινό όγκο σε συνδυασμό με επίσης πανέμορφες παραλίες και ευλογημένον από τους Δελφούς, οι ιθαγενείς δεν μπορούσαν να ζήσουν τους εαυτούς τους. Ευτυχώς που υπήρχαν και οι βωξίτες. Φτώχεια; Φτώχεια ! Αλλά ένα ξεροκόμματο το είχαν. (Κάτι θυμίζει έ!!!!)
Και εκεί που όλα πήγαιναν καλά έγινε ένα «ατύχημα». Κάποιοι ιθαγενείς «θρασύτατοι και φαντασμένοι» πίστεψαν ότι μπορούν να φάνε και κάτι καλύτερο από ένα ξεροκόμματο. Τα βρήκαν και με κάποιους Αθηναίους που αγνοούσαν και δεν είχαν προσηλυτιστεί στην θρησκεία του «ξεροκόμματου του βωξίτη» και έγινε το «ατύχημα».
Αναπτύχθηκε η «Μύκονος του χειμώνα». Οι παλιοί οικισμοί Αράχωβα από την μία, Επτάλοφος, Πολύδροσος από την άλλη, στην μέση ο νέος οικισμός Λιβάδι και από εκεί χιονοδρομικό Παρνασσού. Δίπλα στην Αθήνα, χωρίς βιομηχανικά και αποκρουστικά τοπία και ξεφύτρωσε η ευημερία για τους ντόπιους. Τα τοπικά προϊόντα με μεγάλη απόδοση απ’ ευθείας στους παραγωγούς, τουριστικές μονάδες, εξοχικές κατοικίες και όλα πήγαιναν καλά.
Αναπτύχθηκε η «Μύκονος του χειμώνα». Οι παλιοί οικισμοί Αράχωβα από την μία, Επτάλοφος, Πολύδροσος από την άλλη, στην μέση ο νέος οικισμός Λιβάδι και από εκεί χιονοδρομικό Παρνασσού. Δίπλα στην Αθήνα, χωρίς βιομηχανικά και αποκρουστικά τοπία και ξεφύτρωσε η ευημερία για τους ντόπιους. Τα τοπικά προϊόντα με μεγάλη απόδοση απ’ ευθείας στους παραγωγούς, τουριστικές μονάδες, εξοχικές κατοικίες και όλα πήγαιναν καλά.
Εντελώς «ατύχημα»; Σίγουρα όχι. Βοήθησε μία Γεωγραφική συγκυρία. Αυτό το μικρό τμήμα του Νομού Φωκίδας ξέφυγε από την κυριαρχία των σεληνιακών τοπίων των επιφανειακών εξορύξεων.
Μπορούσε δηλαδή κάποιος να επισκεφτεί την περιοχή αυτή από την Αθήνα, να την «γυρίσει», να την ζήσει και να γυρίσει μετά από λίγες μέρες σπίτι του χωρίς ποτέ να αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβαινε πίσω από αυτή την πανέμορφη χιονισμένη βουνοκορφή. Αρκετά μεγάλη περιοχή για να ικανοποιεί το επισκέπτη.
Τα τελευταία χρόνια αυτοί οι ιθαγενείς είχαν βρει το δρόμο τους και ήταν ικανοποιημένοι με ότι έτρωγαν παραπάνω από το «ξεροκόμματο» του παρελθόντος. Οι υπόλοιποι πίσω από τα βουνά στην μοίρα τους. Και ήρθε η κρίση. Και όλοι ανησύχησαν αν θα αντέξει η κατάσταση. Και άντεξε. Η Ελληνικά «αγορά» ανέδειξε στην κρίση την περιοχή ως μία από τους κορυφαίους χειμερινούς προορισμού στην Ελλάδα οπότε και αξιοπρεπώς βιώσιμη την υπάρχουσα μορφή της οικονομίας.
Εδώ και κάποια χρόνια όμως, λίγο έξω από την Πολύδροσο, κάποιος θέλησε να φτιάξει ένα νταμάρι. Επένδυση που έταζε λαγούς και πετραχήλια, ανάπτυξη και πλούτο για όλους (τα γνωστά για τους αγαθούς).
Οι ιθαγενείς όμως ήξεραν από το παρελθόν. Είχαν την εμπειρία του «ξεροκόμματου του βωξίτη» και από την πρώτη στιγμή είπαν ΟΧΙ. Όλοι με όλους τους τρόπους. Είναι και ότι η περιοχή εντάσσεται γεωγραφικά οριακά στην περιφέρεια της «Μυκόνου» και δεν αποτελεί και ένα από τα βασικά της στοιχεία.
Και η Πολύδροσος να απενταχθεί από το «πακέτο», η «Μύκονος» θα επιβιώσει. Άρα οι κάτοικοι της Πολυδρόσου έχουν να αντιμετωπίσουν και τον εσωτερικό ανταγωνισμό της περιοχής. Είναι εύκολο να μείνουν «απ’ έξω».
Και αφού επέμεινε ο «Σωτήρας» επενδυτής, αφού διώχθηκε και επανήλθε και ξαναδιώχθηκε, κατάφερε πρόσφατα να πάρει έγκριση για την ΜΠΕ. Αρμόδιοι, οι πιστοί υπηρέτες του δόγματος βωξίτη (σαν να λέμε επένδυση χρυσού). Και οι ιθαγενείς είπαν ΟΧΙ και πάλι και δήλωσαν ότι δεν θα επιτρέψουν λατομείο δίπλα στο χωριό τους που ήδη ζει και μέσα στην κρίση με κάτι περισσότερο από ένα ξεροκόμματο από μία δραστηριότητα που θα καταστραφεί από το λατομείο. Τελευταίο ανάχωμα το ΣτΕ.
Και ο «πελάτης» ξεφώνησε την «πόρνη». Χωρίς καμία δημόσια δήλωση από τους ιθαγενείς περί «αίματος», ο επιχειρηματίας Κος Δρακόπουλος (αγνώστων και αδιάφορων λοιπών στοιχείων), δήλωσε (επικαλούμενος άγνωστες και αόριστες αναφορές των κατοίκων Πολυδρόσου για αίμα) ότι κηρύσσεικυριολεκτικά τον πόλεμο στους κατοίκους (προσέξτε το δημοσίευμα δεν αναφέρει κάποιους κατοίκους αλλά «τουςκατοίκους» δηλαδή όλους).
Ότι είναι αποφασισμένος και αυτός να χυθεί αίμα για να επιβάλει την επένδυσή που θα φέρει λεφτά σε αυτόν και φτώχεια σε ένα ολόκληρο χωριό. Μόνη προϋπόθεση να πάρει το πράσινο φώς από το ΣτΕ. Και πώς θα χύσει το αίμα των κατοίκων που υπερασπίζονται την ιδιαίτερη πατρίδα τους από την καταστροφή; Με τα ΜΑΤ !!!
Και ιδού η «πόρνη» η δεδομένη και πάντα διαθέσιμη (κατά την πεποίθηση του Κου Δρακόπουλου) Πολιτεία να στείλει τα ΜΑΤ να χύσουν το αίμα Ελλήνων που υπερασπίζονται τα σπίτια τους. Εύγε Πολιτεία, εύγε Υπουργέ Δημοσίας Τάξεως, εύγε Πρωθυπουργέ και Πρόεδρε της Δημοκρατίας. Αντιπροσφορές δέχεστε; Να μας πείτε την τιμή να βάλουμε ρεφενέ μήπως γλυτώσουμε την Πολύδροσο;
Για την Χαλκιδική δεν ρωτάμε ένεκα ο χρυσός δεν νομίζουμε να μαζέψουμε τόσα; Θα προτιμούσαμε φυσικά να ανακαλύπταμε ότι κάνουμε λάθος, βλέποντας τον Κο Δρακόπουλο να εγκαλείται για το θράσος του (αν θιχτήκατε) και να διώχνεται άμεσα και επίσημα και αυτός και η επένδυσή του από την περιοχή. Παραδειγματικά ! Αν θιχτήκατε ! Έτσι για να χαρούμε που και εμείς που παρασυρόμενοι από τον Κο Δρακόπουλο κάναμε λάθος.
Αλήθεια, στην Ρούμελη δεν είναι που ιστορικά όλοι οι κατακτητές έχυσαν το δικό τους αίμα; Μήπως να το πει αυτό κάποιος στον Κο Δρακόπουλο να αποφύγουμε τα χειρότερα;
ΑΘΗΝΑΔΗΣ